Van de predikant
Voor alle aankondingen op deze pagina geldt uiteraard Deo Volente, zo God het wil.
Dienst op zondagmorgen 25 augustus 2019.
We gaan verder met nadenken over de heilsgeschiedenis in Genesis 12. We hebben gezien dat het in dit gedeelte niet in de eerste plaats om mensen gaat. Het gaat om Gods ingrijpen in de loop der geschiedenis. We noemen dat kairos momenten. Het is het heilrijke ingrijpen van God, tot realisatie van Zijn heil. Abram is de vader van alle gelovigen (Rom. 4:11) en de Heere heeft hem geroepen om uit te gaan naar Kanaän. Daar zal de Heere een nieuwe fase beginnen in de realisering van het genadeverbond.
We hebben de vorige keer gezien dat Abram op de roepende stem van God op reis is gegaan. Hij ging naar een land dat God hem wijzen zou. Abram was gehoorzaam en dat is een wezenlijk onderdeel van het ware geloof. Er waren heel wat redenen waarom Abram niet uit Ur zou moeten weggaan. Hij was al op leeftijd. Hij had geen kinderen die voor hem zouden kunnen zorgen. Hij wist ook niet precies waar hij heen moest. Hij hoorde een stem maar iedereen hoort weleens een stem. En zo zijn er tal van argumenten bedenken waarom Abram niet zo gaan. Ongeloof is altijd rijk in het bedenken van argumenten. Geloof weet soms niet hoe God leidt en regeert, maar het volgt de Heere wel. Door het geloof deed Noach wat God hem had opgedragen. Door het geloof wilde Maria de moeder des Heeren gehoorzaam zijn toen ze zwanger was van de Heere Jezus. Door het geloof heeft de Heere Jezus Zijn taak op aarde volbracht. Hij wordt in de Schrift de voleinder van het geloof genoemd. In Hem vinden we een volkomen geloof.
We willen deze zondag nadenken over hoofdstuk 12:10-20. We zien in dit gedeelte dat Abram in Egypte komt. Het gaat in dit deel over de verlossende genade van God. Kijk, daar in Egypte komt Abram in grote problemen. De Heere echter verlost hem uit alle benauwdheid. In vers 1-9 vinden we trekkende en roepende genade. In vers 10-20 lezen we over verlossende genade. Ook vandaag verlost de Heere Zijn kerk uit alle benauwdheid. Maar laten we ook de punten voor de preek maar noemen.
a. de noodzaak van de verlossing, vers 10-16.
b. de kracht of de aard van de verlossing, 17-20.
c. de vrucht van de verlossing, vers 13:1. We lezen daar: en Abram toog op uit Egypteland.
Abram gaat met Saraï naar Egypte. Er is honger in Kanaän. Honger kwam veel voor en betekende ook levensgevaar. Veel mensen stierven in dit tijd door honger. Abram is drager van de belofte. Sarai is moeder van Christus. Eenmaal zal uit de nakomelingen van deze mensen de Messias geboren worden. De duivel weet dat ook en dus beginnen in Egypte grote moeilijkheden. Satan probeert Abram te laten doden en Saraï de misbruiken. Mocht hem dat gelukken dan komt God Raad niet tot uitvoering. Het lukt hem echter niet. Abram mag ongedeerd Egypte verlaten. We lezen: maar de Heere plaagde Farao… God heeft ingegrepen. Weer zo’n kairos moment, een goddelijk ingrijpen opdat de belofte zal worden gerealiseerd. En zo mag Abram rijk gemaakt door Farao, Egypte ongedeerd verlaten. God waakt zelf over zijn belofte. De Christus zal zeker komen….
Vragen.
a. wat betekent een hongersnood in de oude wereld?
b. waarom gaat Abram naar Egypte en bijvoorbeeld niet terug naar Ur?
c. waarom bedenkt Abram een halve waarheid om zichzelf en Saraï mogelijk te redden?
d. wat is mogelijk de betekenis van Openb. 12:1-6 voor dit schriftgedeelte?
e. waarom ‘plaagde’ de Heere Farao? Waar is plagen een heenwijzing voor?
f. waarom is het belangrijk dat het hier om heilsgeschiedenis gaat?
Dienst voor zondagmiddag 25 augustus 2019.
We gaan in deze dienst weer verder met de DL. We zijn toegekomen aan hoofdstuk ¾. In hoofdstuk 2 ging het over de verlossing uit de gevangenis van zonde, dood, duivel, ongeloof, oordeel, straf. Er is maar één Verlosser. Alleen Christus kan ons verlossen. We krijgen deel aan de verlossing door het ware geloof. In de catechismus lezen we hoe we weer recht staan voor God. Het antwoord is: alleen door een waar geloof in Jezus Christus. Deze zin moeten we veel overdenken. We moeten ontdekken dat hierin en hierin alleen onze zaligheid ligt. Alle andere gronden en beweringen deugen niet.
In hoofdstuk ¾ gaat het om de vernieuwing en herstelling van de gevallen mens. Laat ik eerst een beeld geven. Door de zonde zijn we het eigendom van de duivel geworden. Alleen de Heere Jezus kan ons uit die macht verlossen. Dat werd in hoofdstuk 2 behandeld. De gevallen mens heeft echter zichzelf ook verwoest. Hij heeft het gebouw van zijn leven tot een ruïne gemaakt. Hoe wordt die ruïne niet weer hersteld. Daarover gaat hoofdstuk ¾. De herstelling van de gevallen zondaar. Verlossing en herstelling zijn dus twee verschillende zaken die echter wel bij elkaar horen.
We gaan in deze dienst de eerst 6 artikelen van hoofdstuk 2 behandelen. Ik loop ze even met u langs:
Artikel 1 vertelt dat we goed geschapen zijn maar door moedwillige ongehoorzaamheid gevallen. We hebben onszelf tot een ruïne gemaakt.
Artikel 2 vertelt ons dat alle mensen leven in de zonde en geruïneerd zijn. We zijn Gods beeld kwijt.
Artikel 3 wijst op de doodstaat van de gevallen mens. Hij wil en kan tot God, Zijn Schepper niet terugkeren. Vooral de onwil is een hele erge zonde.
Artikel 4 wijst erop dat het licht der natuur ons niet weer hersteld. We doen in het gewone leven nog wel goede dingen, maar geestelijk, voor God, zijn we dood.
Artikel 5 vertelt dat we ook door keurig naar Gods wet te leven niet recht staan voor God. De wet leert ons wel de zonde kennen, maar brengt geen heil en herstel.
Artikel 6 wijst op het middel tot herstel. We lezen over de Heilige Geest en het Evangelie van de Messias. Door Christus worden zondaren hersteld en verlost. De Geest past het werk van Christus toe. Laten we nagaan in ons hart of we deze dingen verstaan.
Dienst op zondagmorgen 18 augustus 2019.
De afgelopen drie zondagen kon ik door vakantie niet in de gemeente van Amersfoort voorgaan. Op zondag 21 juli hebben we stilgestaan bij de geestelijke strijd. Wat is dat een belangrijk onderdeel van het oprechte christelijke leven. Een ware christen heeft op aarde een levenslange strijd tegen de zonde, de duivel, de wereld en het ongeloof. Alleen in Christus is de overwinning gegarandeerd. Hij heeft alle macht in hemel en op aarde. Ondertussen is het oprechte christelijke leven een leven vol aanvechting, moeite en zorg. Alleen het ware geloof in Christus doet zien op de uitkomst. De apostel zegt dat we met lijdzaamheid de loopbaan moeten lopen die ons voorgesteld is. In heel de Bijbel komen we gelovigen tegen die door veel strijd en moeite zijn ingegaan in het eeuwige leven. Paulus typeert het leven van de ware christen als een gekruisigd leven. Alleen het geborgen zijn in Christus is de ware vreugde en blijdschap van het hart.
De komende tijd willen we in de prediking stilstaan bij de geschiedenis die we vinden in Genesis 12 en verder. We lezen daarover Gods ingrijpen in deze zondige wereld. God heeft alles goed gemaakt. We belijden een goede schepping. Echter spoedig is er de afval van God. De eerste afval treedt op bij Adam en Eva. De Heere echter geeft de moederbelofte van redding en heil. Er komt een Verlosser, een zaad der vrouw (Gen. 3:15). Daarna is er de afval in de tijd van Noach en weer later blijkt dat ook in het geslacht van Sem verval en afval optreedt. Keer op keer zien we dat mensen afvallen van God. Het is de Heere die ingrijpt. Hij zoekt Noach op. Hij grijpt weer in als er verval optreedt in het geslacht van Sem. Verval betekent dat de belofte van God niet meer ernstig wordt genomen. In het slot van Genesis 11 en het begin van Gen. 12 zien we dat God weer opnieuw ingrijpt. Hij roept Abram uit Ur der Chaldeeën.
Het gaat dus in Genesis 12 over Gods belofte van heil. Abram is na Adam en Eva de 20e persoon die geldt als drager van de goddelijke belofte. In de verklaring van Dächsel kunnen we de reeks van 20 namen vinden. Na Abram komt Izak en zo verder tot op de komst van Christus in het vlees. We staan in de prediking stil bij Gen. 12:1-9. We vinden drie gedachten.
a. Gods roeping van Abram, 1-3.
b. Gods leiding door Abram, 4
c. Gods bewaring van Abram, 5-9.
Keer op keer wordt in de Bijbel gewezen op Gods werk in het leven van Abram. Paulus heeft bijvoorbeeld in Rom. 4 uitvoerig over Abram en zijn geloof geschreven. In Hand. 7:2-3 spreek Stefanus over Abram. En in Hebr. 11:8 lezen we over het geloof van Abram. Er zijn nog tal van andere plaatsten waarin we de naam van Abram tegenkomen. Het gaat dus om een hele belangrijke periode en persoon in Gods heilsplan. Abram wordt door Paulus de vader van alle gelovigen genoemd (Rom. 4:11). En het geloof van Abraham is een voorbeeld voor alle gelovigen. Hier vinden we het ware geloof in beoefening, zie Rom. 4:18-25. Abram geloofde in de Christus die komen zal. De gelovigen in het NT geloven in de Christus die gekomen is. De gelovige neemt in moeite, zorg, aanvechting en schuldbesef de toevlucht tot Christus en tot Hem alleen. Alle ander zaken kunnen het geweten niet tot rust brengen. We staan alleen recht voor God door een oprecht geloof in Jezus Christus. Een oprecht geloof…..
We lezen eerst iets over Gods roeping (1-3). Duidelijk is dat God Abram heeft geroepen en een belofte van heil heeft gedaan. We lezen ‘in u zullen alle geslachten des aardrijks gezegend worden’, vers 3. Vergelijken we deze tekst met Hand. 3:25 en Gal. 3:8 dan wijzen deze woorden op Christus. Christus is het ware Zaad van Abraham en door Hem wil God zondaren redden en zegenen.
Vervolgens lezen we dat Abram heen ging om in Kanaän te gaan wonen (vers 4). Lot gaat met hem mee. Zijn vader blijft achter in Haran. Abram is gehoorzaam aan het bevel van God. In Hebr. 11:8 kunnen we lezen dat dit door het geloof is gedaan.
Vers 5-9 brengen ons bij Abram in het land Kanaän. We lezen in vers 6b dat de Kanaänieten toentertijd in dat land woonden. In de kanttekening lezen we dat dit een vervloekt, afgodisch en goddeloos volk was. Later zijn Sodom en Gomorra om hun losbandigheid verwoest. Het moet een afschuwelijke goddeloosheid zijn geweest die Abram is tegengekomen Kanaän. In die wereld werd hij door Gods bewaard.
Vragen
1. welke belofte heeft God in Gen. 3:15 gegeven? Hoe zal die belofte gestalte krijgen?
2. welke lijn loopt er door de Bijbel als het gaat over de vervulling van de belofte? De hoeveelste man was Abram in de rij van de dragers van de belofte? Wat betekent het om drager van de belofte te zijn? En wat betekent het bijvoorbeeld dat Sara een moeder van Christus is?
3. het gaat dus steeds om twee zaken: een drager van de belofte (een man) en een moeder van Christus (een vrouw). Wie is na Abram de drager van de belofte en wie wordt de moeder van Christus?
4. wat zal de duivel proberen rond de drager van de belofte en de moeder van Christus?
5. welke vijf dingen belooft God aan Abram (1-3)?
6. waarom is opmerkelijk dat Abram gehoorzaam is aan Gods stem (vers 4)?
7. waarvoor moest Abram bewaard worden (5-9)?
Dienst op zondagmiddag 18 augustus 2019.
We gaan in de leerdienst weer verder met DL. We proberen in tien diensten de leerregels te behandelen. Het is vooral belangrijk dat we thuis de leerregels goed doorlezen. Ook dat we de verwerping van dwalingen eens goed bekijken. Ik heb reeds meer gezegd dat onze vaderen precies hebben aangegeven welke dwalingen ze wilden weerleggen. Remonstrantisme is dat we de dwalingen die de leerregels aangeven aanhangen. Laten we niet zomaar iemand een remonstrant noemen.
We zijn inmiddels toegekomen aan hoofdstuk twee van de leerregels. We willen deze zondag vooral stilstaan bij de artikelen 6-9. Het gaat om vier artikelen, die gaan over de verlossing van zondaren door het heilswerk van Christus. We weten dat er geen mens behouden wordt los van Christus. Het is dus belangrijk dat we door het oprechte geloof de toevlucht nemen tot Christus. Dat is de kern van heel de bijbels boodschap. De zinnen zijn in de leerregels soms wat lang en moeilijk. Maar de bijbelse leer wordt met kracht verdedigd.
Het gaat in dit gedeelte over de redding door genade alleen. In artikel vijf wordt geleerd dat de boodschap van verlossing (de belofte van het Evangelie) aan allen moet worden verkondigd. De boodschap moet ook met bevel van bekering en geloof worden verkondigd. Dat mensen die boodschap naast zich neerleggen komt door ongeloof. Dit ongeloof is eigen schuld (art. 6). Laten we de ernst van het ongeloof nooit gering achten en laten we de noodzaak van het ware geloof voortdurend benadrukken. Er is geen andere weg.
In art. 7 lezen we dat het ware geloof een geschenk van God is, wat Hij aan niemand verplicht is te schenken. Het is door genaden alleen.
De vruchten van geloof en genade worden in artikel 8 duidelijk weergegeven. Het is de drie-enige God die zondaren redt, behoudt en zalig maakt. Deze redding komt voor uit Gods eeuwige Raad, die teruggaat op Gods eeuwig liefde. Die raad komt zeker tot vervulling.
Dienst voor zondagmorgen 21 juli 2019.
Het is morgen een opmerkelijke dag omdat ik mag herdenken dat ik 64 jaar oud ben geworden. De Heere heeft willen sparen en bewaren. Ook is het een dag van herinnering. Het is ruim 4 jaar geleden dat Mieke is overleden. Die herinnering is de blijvende metgezel op de levensweg.
We hopen weer stil te staan bij de geestelijke strijd. We staan vooral stil bij de verzen 18-20. Vorige keer hebben we gezien wat de wapens van een gelovige zijn. We hoorden van waarheid (rechtschapenheid, integriteit), de gerechtigheid (de herstelde verhouding met God). Zoals een soldaat zijn gordel gebruikt om goed en makkelijk te kunnen bewegen, zo moet een gelovige rechtschapenheid gebruiken om goed en makkelijk te bewegen in een zondige wereld. De Heere Jezus heeft zijn kinderen opgedragen om oprecht te zijn als de duiven…
We komen tenslotte toe aan het slot van de geestelijke strijd. Paulus gaat dan in om het gebed. Dit is het belangrijkste wapen in de geestelijke strijd. We letten dus op het gebed en de geestelijke strijd. We staan stil bij drie punten
1. het belang van het gebed, vers 18.
2. de reikwijdte van het gebed, vers 19
3. het doel van het gebed, vers 20
Vragen
a. waarom in het gebed belangrijk?
b. kun je een aantal gelovigen in de Bijbel noemen die gebeden hebben?
c. hoe moeten we bidden?
d. voor wie moeten we bidden?
e. wat is het doel van het bidden?
Dienst voor zondagmiddag 21 juli 2019.
We gaan weer verder met de DL. Het is heel belangrijk om die leerregels ook zelfs rustig en regelmatig door te lezen. Het is niet altijd gemakkelijk, maar door de herhaling kunnen dingen duidelijk worden.
Sommige mensen nemen het woord remonstranten heel makkelijk in de mond. Ze verwijten soms iemand zomaar remonstrantisme. Laten we aan dergelijke etikettenplakkerij niet meedoen. We kunnen in de Leerregels nauwkeurig vinden wat de Remonstranten hebben geleerd en waar ze in strijd zijn met de Bijbel. Bij elk hoofdstuk is een aantal dwalingen genoemd en ook worden die vanuit de Bijbel weerlegd. Remonstranten zijn dus mensen die dingen beweren die we in de verwerping van de dwalingen vinden. Neem eens de tijd om de dwalingen van de Remonstranten door te nemen…. Ze staan echt heel concreet in de leerregels.
We gaan vandaag beginnen met hoofdstuk twee. Die hoofdstuk gaat over de verzoening. In de verwerping van de dwalingen kunnen we lezen welke onbijbelse gedachten de Remonstranten hadden. Ze dachten bijvoorbeeld dat de Heere Jezus voor alle mensen gestorven was. Dat is echter onjuist. De Heere is gestorven voor Zijn schapen…
We staan stil bij de eerste vijf artikelen uit hoofdstuk vijf. Dit gedeelte gaat over de verzoening door betaling, voldoening. We staan stil bij vijf belangrijke gedachten, die we trouwens ook in zondag 5 van de catechismus vinden. We letten op:
1. de noodzaak van de voldoening, art. 1
2. het middel voor de voldoening, art. 2
3. de genoegzaamheid van de voldoening, art. 3
4. de waardigheid van de voldoening, art. 4
5. de prediking van de voldoening en de belofte van het Evangelie, art. 5
We hopen op een leerzame en stichtende zondag.
Dienst voor zondagmorgen 14 juli 2019.
We gaan deze morgen weer verder met de overdenking van de geestelijke strijd. In Efeze 6:14-17 lezen we over de wapens die in deze strijd worden gebruikt. We lezen daar het volgende:
Paulus gebruikt in dit gedeelte een beeld. Het is het beeld van een Romeinse soldaat. In de BMU kunt u een plaatje vinden van een dergelijke soldaat. Onderstaand heb ik er ook een weergegeven. Dit omdat in de BMU het schild niet goed is weergegeven. Het moet een groot schild zijn. Niet een klein rond schild. Dit blijkt uit het Griekse woord wat Paulus gebruikt.
Paulus wijst op zes zaken die we in het plaatje vinden. Het gaat om de volgende zaken:
1. De gordel die verbonden wordt met de waarheid, rechtschapenheid, integriteit.
2. Het borstwapen, harnas, wat verbonden wordt met gerechtigheid, handelen en leven naar Gods wet en staan in een goede verhouding met God.
3. De schoenen wat verbonden wordt met de bereidheid van het Evangelie. In het Evangelie moeten we staande blijven en ook meedelen aan anderen.
4. Het schild wat verbonden wordt met het ware geloof. Dit moet bovenal aangenomen worden. Paulus bedoelt dat de christenen het geloof moeten beoefenen en daardoor de aanvallen van de duivel weerstaan.
5. De helm der zaligheid, die wordt ontvangen, en die verbonden wordt met de hoop van een christen op het eeuwige leven. De helm is een beeld van het eeuwige leven, 1 Thess. 5:8. Het eeuwige leven is zijn eer en uitzien.
6. Het zwaard des Geestes wat verbonden wordt met het Woord Gods. Door dit geestelijke zwaard, wat de gelovigen ook geschonken is, kunnen ze de listen en leugens van de satan weerstaan. Zo heeft de Heere Jezus dat ook gedaan, Matt. 4:4.
Tal van heerlijke beelden en gedachten zijn er bij de geestelijke strijder te overdenken. Laten we vasthouden dat het aardse leven een strijd is tegen de zonde, de duivel, de wereld en de oude mens. Helaas zijn er niet zoveel mensen die deze strijd strijden. De Heere echter maakt van zondaren strijders in zijn heerlijke legermacht.
Vragen
1. welke zes wapens noemt Paulus?
2. waarom gebuikt hij het beeld van een Romeinse soldaat?
3. waarmee verbindt Paulus de wapens?
4. zijn er meer teksten die wijzen op strijd in de Bijbel? Waarom is strijden belangrijk?
5. welke twee betekenissen heeft het woord strijd in onze bijbelvertaling? Welke betekenis heeft het hier in Efeze 6?
Dienst voor zondagmiddag 14 juli 2019.
We gaat in deze dienst weer verder met het onderwijs uit onze DL. Onze vaderen hebben het in deze leerregels opgenomen voor de vrije genade van God. Door de eeuwen heen is daarover in de kerk verschil en ketterij geweest. Reeds Augustinus had te maken met Pelagius. Pelagius stelde dat het heil afhangt van de goede werken van de mens. Daar heeft Augustinus krachtig nee tegen gezegd. Paulus leert ons dat het genade is en alleen genade. In de tijd van de Reformatie zien we weer dezelfde tegenstelling. Erasmus wilde de mens laten bijdragen aan zijn behoud. Luther heeft hem weerlegd. Zo ook op de Synode van Dordrecht. Onze vaderen hebben de vrije genaden Gods voluit en ronduit beleden. Dat is het grote belang van de DL.
We zijn gekomen aan het laatste gedeelte van hoofdstuk 1. Verschillende zaken worden aan de orde gesteld. Ik loop ze maar even puntsgewijs langs.
1. Artikel 13 gaat over de vraag of de zekerheid van de verkiezing niet hoogmoedig en zorgeloos maakt, zoals de Remonstranten stelden. Nee, zeggen onze vaderen omdat een waar geloof nooit vruchteloos kan zijn. Als het zorgeloos maakt dan bedriegen we onszelf en zijn we mogelijk helemaal niet uitverkoren.
2. Artikel 14 gaat over de vraag of je in de prediking de verkiezing aan de orde moet stellen. De Remonstranten kwamen met de gedachte dat die maar niet moest omdat het een moeilijk onderwerp is en er verwarring over kan komen. Het antwoord van onze vaderen is dat het in de Bijbel staat, de profeten en apostelen het geleerd hebben en ook de Heere Jezus dat gedaan heeft. Dus er is geen enkele reden om het niet in de prediking aan de orde te stellen. Wel echter op een goede en bijbelse manier.
3. Artikel 15 gaat over het besluit van de verwerping. We belijden een dubbele predestinatie. Dat betekent dat er twee besluiten zijn: een besluit van verkiezing en een besluit van verwerping. Het besluit van verwerping is overigens geen willekeur maar volstrekt rechtvaardig. Ook maakt het besluit God niet tot de bron van de zonde. Zonde doen zondige mensen en duivelen zelf.
4. Artikel 16 gaat over de moeite die iemand met het besluit van verwerping kan hebben. Ben ik niet verworpen. Wie met die vraag worstelt laat zien dat hij niet verworpen is. Want de verworpen mensen zitten helemaal niet met die vraag. Wel is er onderscheid tussen de mensen. Sommigen hebben nog niet die duidelijkheid die nodig is. Die moeten vooral voortgaan in het gebruik van de genademiddelen. Anderen worden aangevochten. God is getrouw. Weer anderen bekommeren zich nergens om. Die moeten zich bekeren. En in de wegen van de Heere gaan wandelen.
5. Artikel 17 gaat over de jong gestorven kinderen. De Remonstranten beweerden dan hun tegenstanders alle kinderen naar de hel verwezen. Dat is echter volstrekt onjuist. De ouders van jong stervende kinderen hoeven in het geloof niet te twijfelen aan het behoud van hun kind, want uit kracht van het verbond zijn die kinderen behouden.
6. Artikel 18 gaat over de tegenstand tegen de leer van de verkiezing. We begeren die leer te overdenken en daarin Gods grootheid te aanbidden. De tegenstanders wordt gewezen op Rom. 9. Daar zegt Paulus dat wij mensen zijn en hoe zouden we onze mond opendoen tegen de hoge en heilige God. Laten we het houden bij Zijn Woord. En dat is ons genoeg.
Dienst op zondagmorgen 7 juli 2019.
De komende zondagen hoop ik drie keer in de morgendienst voor te gaan. Ik wilde stilstaan bij Ef. 6:10-20. We kunnen daar lezen over de geestelijke wapenrusting (grieks: panoplia). Het gedeelte valt in drie delen uiteen. Vers 10-13 waarin we de oproep voor de geestelijke strijd lezen. Vers 14-17 waar we lezen over de wapens in de geestelijke strijd. En vers 18-20 waar we kunnen lezen over het gebed en de geestelijke strijd. In de Bijbel met uitleg (BMU) kunt u een mooi plaatje vinden van een Romeinse soldaat in volle wapenrusting.
Het oprechte leven des geloofs wordt in de Bijbel met allerlei beelden omschreven. We hebben bij het Hooglied gezien dat we de relatie van de Heere met zijn volk kunnen weergeven onder het beeld van een goed huwelijk. Er staan in de Bijbel ook allerlei opdrachten aan de gelovigen. We kunnen dan denken aan zaken als gehoorzaamheid, gebed, volharding, discipelschap, bewogenheid en tal van andere zaken. De gedachte van strijd komen we ook heel vaak tegen. De Heere Jezus zegt bijvoorbeeld dat we moeten strijden om in te gaan (Luk. 13:24). Paulus spoort Timotheüs aan tot strijd en volharding (1 Tim. 6:12). Op tal van andere plaatsen komen we het beeld van strijd, inspanning en volharding tegen. Het zou een mooie opdracht kunnen zijn om alle teksten die over geestelijke strijd gaan eens op de zoeken en onder elkaar te zetten. Ik ben benieuwd wie van de jongeren mij een mooi lijstje met teksten en opmerkingen kan toesturen. Probeer het maar eens….
In ieder geval is het oprechte christelijke leven niet gemakkelijk. Er wordt een grote inspanning verwacht. We zien dat ook terug in het leven van vrijwel alle Bijbelheiligen. Paulus heeft bijvoorbeeld ruim 15.000 kilometers afgelegd in zijn leven om het Evangelie te preken. En dat deed hij niet in een dure auto…. Abraham werd een vreemdeling op de aarde. Toen de Heere hem riep moest hij een reis maken van ruim 1000 km en kwam hij terecht in Kanaän waar hongersnood was (Gen. 12:10). Het leven van genieten heeft denk ik niet veel met de Bijbelse roeping te maken, hoewel we de goede gaven van God wel, met mate, mogen gebruiken. Dat is een lastige opgave in onze enorme weeldetijd. Maar weet dat er voor ieder mens een moment komt dat alle spullen voor ons geen enkele waarde meer hebben…. De wereld gaat voorbij….
Terug echter naar de Ef. 6:10-20. We gaan eerst stilstaan bij de oproep tot de geestelijke strijd. We vinden die oproep in Ef. 6:10-13. We lezen daar het volgende:
Het gaat dus in dit gedeelte om de geestelijke strijd. We letten op drie gedachten.
a. de oproep om te strijden. We lezen de volgende zaken:
Wordt krachtig in de Heere (vers 10),
Doet aan de gehele wapenrusting Gods (vers 11),
Neemt aan de gehele wapenrusting Gods (vers 13). Enkele zaken vallen op. Paulus herhaalt de opdracht tot drie keer. Herhaling betekent in de Bijbel dat iets belangrijk is. Paulus formuleert in bevelen. Geen wensen dus maar bevel. Dat betekent dat het noodzakelijk is. Zonder strijd geen overwinning. Paulus voegt er ook bij: in de Heere. Daarmee bedoelt hij, door het geloof in de Heere Jezus. We kunnen niet in eigen kracht maar wat gaan strijden. Dat ontaardt meestal in de vechtpartij waar de duivel vermaak in heeft. De goede strijd is een strijd des geloofs.
b. de vijanden waartegen gestreden moet worden. We lezen onder andere over:
1. de listige omleidingen des duivels, (vers 11). De duivel probeert op allerlei manieren mensen naar de dood te leiden. In de kerk doet hij dat weer anders dan in de wereld. In onze tijd heeft hij weer andere middelen dan 2000 jaar geleden. Maar keer op keer is hij listig bezig. We zouden het bijna niet opmerken.
2. we lezen over overheden, machten en geweldhebbers dezer wereld. Daarmee worden instrumenten bedoeld waar de satan ruim gebruik van maakt.
3. we lezen tenslotte over geestelijke boosheden in de lucht (vers 12). We kunnen daarbij denken aan op zichzelf goede dingen maar die wel volledig beslag leggen op ons leven. Ons werk kan ons bijvoorbeeld helemaal opslokken zodat er voor de Heere en Zijn dienst geen tijd meer is. Ook kunnen we hierbij denken aan de tijdgeest waardoor we niet meer scherp zien wat zonde eigenlijk is. Elke vorm van ongehoorzaamheid is zonde voor God.
c. het doel waarom gestreden moet worden. We lezen in vers 13 opdat gij kunt weerstaan in de boze dag. De gelovigen moeten zich sterk inspannen om niet te vallen. Gehoorzaamheid, waakzaamheid, gebed en tal van andere zaken zijn belangrijk om te volharden tot het einde. Het is tegen de Schrift als we ons laten meeslepen in allerlei zonden, vooral van deze tijd. Helaas is dat wel de praktijk van velen. Laten we ons echter houden aan de boodschap van de Bijbel en de gehoorzaamheid aan Gods geboden. Daar rust een zegen op.
Vragen
a. welke beelden gebruikt de Bijbel allemaal voor het christelijke leven?
b. waar vinden we in de Bijbel nog meer teksten over de geestelijke strijd?
c. waarom zegt Paulus dat vooral tegen de gemeente van Efeze? Waarom moeten deze gelovigen vooral strijden?
d. wat is het doel van de geestelijke strijd?
e. wat is het verschil tussen met elkaar vechten en de geestelijke strijd?
f. kost de Bijbelse leefwijze vandaag de dag ook veel strijd? Wat is belangrijk voor de Bijbelse manier van leven?
Dienst voor zondagmiddag 7 juli 2019.
In deze dienst gaan we verder met de overdenking van de Dordtse Leerregels. Vorige keer hebben we stilgestaan bij Gods eenzijdige zondaarsliefde. We hebben hoofdstuk 1: art. 1-6 behandeld. Deze keer gaan we verder met hoofdstuk 1:art. 7-12. Dit gedeelte gaat helemaal over de leer van de uitverkiezing.
De uitverkiezing is een hele diepe gedachte in de Schrift. We weten dat Gods van eeuwigheid heeft uitverkoren en verworpen. Deze dingen zijn voluit bijbels en moeten daarom beleden en gepreekt worden. De uitverkiezing is echter voor ons verstand ook best een moeilijk zaak. Waarom verkiest God Abel en laat Hij Kain liggen in de ellende waar hij zichzelf in heeft geworpen.
We hebben de vorige keer ook gewezen op Jakob en Ezau. Sommigen denken dat Ezau het heel moeilijk heeft gevonden dat hij verworpen was. Men wijst dan op Hebr. 12:16-17. Ezau zou veel berouw hebben gehad maar vond helaas geen genade. De kanttekeningen op de Statenbijbel laten echter zien dat Ezau helemaal geen berouw heeft gehad. Het ging hem om iets heel anders. Zoek het aub eens na! Een hele belangrijke gedachte. Misschien is het wel zo dat iemand die verworpen is daar eigenlijk helemaal geen last van heeft. En dat iemand die door God is verkoren daar best vragen over zal hebben. Zou God naar mij, in mijn zondigheid willen en kunnen omzien… Dat is toch werkelijk een te grote gedachte. Het is misschien we net al bij de zonde tegen de Heilige Geest, waar vorige week over is gepreekt. Iemand die daarmee worstelt laat zien dat hij of zij die zonde niet heeft gedaan. Ik kan eigenlijk nergens in de Bijbel een voorbeeld vinden van iemand die verworpen was en die daar heel erg mee heeft geworsteld. Wel vind ik heel veel voorbeelden in de Bijbel van kinderen van God, die met de genade in hun leven hebben geworsteld. Kortom, iemand die verworpen is die zit daar niet echt mee. Iemand die uitverkoren is kan het maar niet begrijpen dat God naar hem of haar wil omzien.
Terug echter naar de DL. We gaan dus nadenken over DL 1:7-12. We zien drie zaken:
a. het besluit van de verkiezing, art 7. In vier zinnen wordt het besluit omschreven en de Bijbelse grond ervan aangegeven.
b. de aard van de verkiezing, 8-11. Hier worden enkele dingen over de verkiezing duidelijk en worden de dwalingen van de Remonstranten weerlegd. De Remonstranten beweerden bijvoorbeeld dat Gods verkiezing kan veranderen. Maar dat is tegen de Schrift.
c. de zekerheid van de persoonlijk verkiezing door God, art. 12. We kunnen weten of we door God zijn uitverkoren. We kunnen dat niet weten door de diepten van God te doorzoeken. Mensen kunnen God niet narekenen. We kunnen dat wel weten door de onfeilbare vruchten van de verkiezing in onszelf met geestelijke blijdschap en heilig vermaak waar te nemen. De zekerheid van de verkiezing wordt bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate verzekerd. Trappen is een ander woord voor delen. Iemand die verkoren is deelt in de verschillende heilsweldaden. Hij of zij weet dus van de onderscheiden weldaden zoals geloof, rechtvaardiging, heiliging, bewaring en vele andere zaken die uit de verkiezing voortvloeien. Bovendien is de zekerheid ook aan maat gebonden. Maat is een ander woord voor graden. Het geloof kan meer of minder sterk zijn. Er zijn graden in de kennis van de heilsweldaden. Kortom, er is heel veel om over na te denken. De Heere geve eenvoud, helderheid, bewogenheid, belangstelling, eerlijkheid en tal van andere zaken die nodig zijn voor prediker en hoorders. Van harte allen Gods onmisbare zegen.
Dienst voor zondagmorgen 23 juni 2019.
We hebben deze zondag bediening van het Heilig Avondmaal. In het Avondmaal staan we stil bij het borgwerk van Christus. Christus is de enige grond voor de verlossing. Alleen door het ware geloof heeft een zondaar deel aan Christus. Dat zijn grote waarheden die we niet genoeg kunnen overdenken. Hoe bent u rechtvaardig voor God? Alleen door een oprecht geloof in Jezus Christus. Dit antwoord van de catechismus bevat de kern van de Bijbelse boodschap. In prediking wijze we zondaren op deze dingen. De eeuwigheid zal eenmaal openbaren wat de vrucht ervan is geweest.
We staan deze morgen kort stil bij Hooglied 5 vers 10. We lezen daar ‘Mijn Liefste is blank en rood, Hij draagt de banier boven tienduizend’. Dit wijst ons op Christus. We letten dat op de gedachte dat Hij blank en rood is. En verder staan we stil bij de banier die Hij draagt.
Blank wijst reinheid, zuiverheid en heiligheid. Christus is God en God is zonder zonde. Christus is ook mens en als mens heeft Hij niet gezondigd. Blank betekent dat de kerk des Heeren alleen in Hem heiligheid en volmaaktheid heeft. Nergens anders is heiligheid en volmaaktheid te vinden. Blank wijst ook op de overwinning door Christus. Een wit kleed werd in de oudheid gedragen door een overwinnaar. Christus heeft de dood, de satan, de wereld, de oude mens, het ongeloof en tal van andere zaken overwonnen. Hij heeft volkomen overwonnen.
Rood is de kleur van bloed. Bloed komen we in de Bijbel veel tegen. Met bloed wordt gewezen, aldus de kanttekening, op het priesterlijke werk van de Heere. Hij heeft Zichzelf geofferd voor de zonde. De zonde werd door Hem gedragen. De zonde werd door Hem betaald. De zonde werd door Hem overwonnen. Hij is tot zonde gemaakt en daarom kunnen zondige mensen, op grond van zijn offer, vergeving ontvangen. Hij heeft aan Gods Recht voldaan. Zijn bloed reinigt van alle zonden.
De banier. De banier is een middel wat gebruikt werd om het volk te verzamelen. De Banier is een verzamelpunt. Gods kinderen worden door Hem verzameld. Hij is de goede herder. De banier is ook een herkenningspunt. Daar horen Gods kinderen bij. De banier maakt ook scheiding. Er zijn ook mensen die niet bij deze banier horen. De banier wijst ook op veelheid want we lezen over tienduizend. Tenslotte draagt Hij de Banier. Niemand kan Hem die afnemen. Zo ligt de toekomst van de kerk vast in Zijn doorboorde handen.
Laten we zo Avondmaal mogen houden. We is het groot als we de Heere mogen ontmoeten in de weg van Zijn heilige inzettingen. Laten we getrouw zijn dan zal God Zijn belofte zeker uitvoeren. We hebben een vaste grond in de belofte van God. Hij verlaat zijn kerk niet. Het ligt vast in Zijn doorboorde handen.
Vragen.
a. waarom houden we Avonmaal?
b. wie heeft het Avondmaal ingezet?
c. waarom is de Heere Jezus blank?
d. waarom is de Heere Jezus rood?
e. wat betekent de banier?
f. waarom lezen we over tienduizend?
g. waar wil de Heere wonen en werken?
Dienst voor zondagmiddag 23 juni 2019. Nabetrachting.
We denken in deze dienst na over de bediening van het Heilig Avondmaal. Gods kinderen mogen door het geloof en in de tekenen van brood en wijn iets proeven van Gods liefde voor hen. Ze mogen daar eerlijk en openhartig over spreken. Het geloof maakt vrijmoedig. De duivel heeft een hekel aan goede woorden over God en Zijn heerlijke dienst.
We gaat in deze dienst weer stilstaan bij Hooglied 5. We staan vooral stil bij de laatste twee verzen. We lezen daar onder andere: ‘Zijn gestalte is als de Libanon, uitverkoren al de cederen. Zijn gehemelte is enkel zoetigheid en al wat aan Hem is, is gans begeerlijk. Zulk een is mijn Liefste, ja zulk een is mijn Vriend, gij dochters van Jeruzalem.
De bruid is een gelovige. In dit gedeelte is de gelovige in een geestelijk dorre toestand gekomen. De Heere heeft haar verlaten, maar zoekt haar wel op. Er is bij de bruid echter geen plaats voor de Bruidegom. De kanttekening denkt aan vleselijke gerustheid en zorgeloosheid. Dat kan een kind van God dus overvallen. De Heere wijkt dan uit zijn leven. Een droevige ervaring die veel gebed geeft aan de troon der genade.
De bruid krijgt dan te maken met de wachters (vers 7). Dat zijn tirannen, boze regenten en valse leraars die de bruid mishandelen. Ook vandaag zijn er mensen die Gods kinderen geestelijk mishandelen. Dat zijn ernstige zaken. De wachters zijn harde mensen die nergens voor terugdeinzen. Denk maar aan de Schriftgeleerden en farizeeën. Ze hebben de Heere gekruist en de discipelen vervolgd.
De bruid krijgt ook te maken met de dochters van Jeruzalem. Dat zijn de gelovige kinderen van God, aldus de kanttekingen. De kerk bestaan uit vele levende leden. Dat mag ook aan de avondmaalstafel gezien worden. Al Gods kinderen zijn daar welkom. De dochters van Jeruzalem stellen meelevende vragen. Ze kennen de worstelingen van de bruid en zijn net als de bruid vervult met verlangen en liefde tot de Heiland. De dochters willen ook graag weten hoe het met de bruid is. Ze stellen ook de vraag wie de Bruidegom voor de Bruid is. En dan gaat de bruid antwoorden. In vers 10-16 lezen we het antwoord. Met allerlei beelden wordt de heerlijkheid van Christus omschreven. Het slot van dit gedeelte is een samenvatting. Dat zijn de woorden van onze tekst.
We lezen eerst dat de bruidegom in Zijn gestalte is als de Libanon. Dit wijst op de heerlijkheid de kracht en de liefelijkheid van Christus. Heel veel zaken over Zijn Persoon zijn er te overwegen. Vooral zijn godheid en mensheid zijn belangrijk. Door Zijn kracht wordt de kerk bewaard. Daarnaast lezen we dat zijn gehemelte enkel zoetigheid is. Dit wijst op de mond van de bruid. Door Zijn spreken onderwijst, leidt en leert Hij zijn kerk. Zo willen we eerst verschillende zaken ter overdenking benoemen. Gods volk houdt alleen Christus over. Paulus zegt: Christus is alles.
We lezen ook dat de bruid de Heere noemt een Liefste en een Vriend. Liefste wijst op een innige relatie. Het wijst op een diepe omgang en verbondenheid. Door het geloof is de gelovigen diep en innig verbonden met Christus. Vriend wijst elkaar helpen en er voor elkaar zijn. Met vrienden deel je zaken. Vrienden ga je bezoeken. Vrienden wil je het naar de zin maken. Zo ook wil de bruid leven voor de Heere. In gehoorzaamheid en gebed wil ze haar leven richten op haar Vriend.
Tenslotte lezen we over de dochters van Jeruzalem. Op de vraag over haar liefste heeft de bruid niet gezwegen. Helaas zijn wij vaak zo stil en op onszelf gericht. De bruid is op Christus gericht en dat maakt haar ook vrijmoedig om tegenover de dochters te spreken over haar Bruidegom. Het is geen best teken als we nooit eens iets goed zeggen van de Heere. Dan mogen we alles wel nazoeken in ons leven.
Geve de Heere dat we een goede zondag mogen hebben. Geve Hij boven alles dat gaat om de eer van Zijn heerlijke Naam. Dat we getroost en versterkt mogen worden in het allerheiligste geloof. Dat is de stille bede van uw dienaar.
Onderstaand boekje van Halyburton staat ook digitaal op internet. Hierbij de link om er eens iets uit te lezen: [http://www.theologienet.nl/documenten/Halyburton_zondaar_verheugd.pdf]
Onderstaand een pagina uit een boekje van de schotste schrijver Thomas Halyburton (1674-1712). Hij was professor in de godgeleerdheid aan de academie van Sint Andrews. Het valt op dat hij maar 37 jaar oud is geworden. Reeds vroeg mocht hij de eeuwige heerlijkheid binnengaan.
Wat mij opviel bij onderstaande pagina is het gebruikmaken van Christus als de ware spijze der ziel. Bovendien maakt Halyburton een onderscheid in zijn hoorders. Hij wijst op de ontdekking van de zorgeloze zondaren. In de tweede plaats wijst hij op de besturing van de overtuigden. Tenslotte gaan zijn preken tot bemoediging en opwekking van des Heeren volk. Ontdekking, besturing en opwekking zijn drie belangrijke zaken die in de toepassing aan de orde moeten komen. Laten we aan de groten van weleer een voorbeeld nemen.
Wv.
Dienst op zondagmorgen 16 juni 2019.
We hebben deze morgen een voorbereiding op het Heilig Avondmaal. In de voorbereiding gaat het om de vraag of is door het ware geloof deel heb aan de Heere Jezus Christus. Hij immers is de verlosser en zondaren kunnen alleen door Hem behouden worden. Zonder deze Verlosser is er geen verlossing.
De Bijbel leert ons dat de geloofsvereniging met Christus samenhangt met drie zaken die we persoonlijk moeten kennen. We leren onze ellende kennen. We leren de Verlosser kennen. En we leren hoe we God voor de verlossing dankbaar zullen zijn. Het leven tot Gods eer is het grote doel van het werk der verlossing. Een gelovig mens is een gehoorzaam mens en een biddend mens. Zo krijgt het leven der genade handen en voeten.
Vorige week hebben we stilgestaan bij Hooglied 4:16. Ontwaak noorderwind en kom zuiderwind…. We hebben gezien dat die ziet op het werk van Gods Geest in het hart van de gemeente Gods. We hopen en bidden dat de prediking tot zegen mag zijn. Van enkelen hebben we daar ook iets over gehoord. Dat geeft moed.
We gaan vandaag maar verder met Hooglied 5 vers 1. We lezen daar het volgende:
Ik ben in mijn hof gekomen, o Mijn zuster, o bruid, Ik heb Mijn mirre geplukt, met Mijn specerij, Ik heb Mijn honingraten met Mijn honing gegeten; Ik heb mijn wijn, mitsgaders Mijn melk gedronken. Eet, vrienden, drinkt en wordt dronken, o liefsten.
In deze woorden gaat het ten diepste over Christus en Zijn volk. We letten dan op drie gedachten:
1. de komst van Christus.
2. de nodiging van Christus.
3. het volk van Christus.
In Hooglied 4 vers 16 heeft de bruid, de gelovige, gebeden om de komst van ‘Mijn Liefste’. In het licht van het NT wordt hier Christus mee bedoeld. De bruid verlangt naar Christus. Dat is het werk van Gods Geest. Die maakt plaats voor Christus. In Hooglied 5:1 lezen we hoe de Bruidegom tot de bruid komt. We lezen: Ik ben tot mijn hof gekomen…. Het gaat dus eerst om de komst van Christus. We lezen ook hoe Christus een behagen heeft in Zijn volk. Allerlei heerlijke vruchten worden genoemd. Laten we vooral opmerken dat het komen van Christus een gewillig komen is. En een heerlijk komen. Wat geeft het een diepe gedachte als Christus tot de ziel komt.
In de tweede plaats nodigt Christus Zijn volk uit om met Hem te eten en te drinken. Er is verzadiging in de goederen van Christus. Bij Hem is overvloed voor arme mensen. Hij deelt uit tot verzadiging. Niemand hoeft honger te lijden.
In de derde plaats letten we ook op Gods volk. We lezen in Hooglied 5 vers 2 “Ik sliep maar mijn hart waakte…”. Dat is een opmerkelijke gestalte van de kerk. Slapen en waken. Daar zitten belangrijke gedachten achter. We staan erbij stil in de derde gedachte.
Vragen.
a. waarom komt de Bruidegom tot Zijn hof?
b. hoe komt de Bruidegom tot Zijn hof?
c. wat wordt bedoeld, zie kanttekening, met mirre, specerij, honingraten, wijn, melk.
d. waarom staat er zo vaak het woordje ‘Mijn’ in de tekst?
e. waarom nodigt de Bruidegom de bruid?
f. wat wordt bedoeld met dronken worden?
g. hoe is de toestand van de bruid in vers 2?
Dienst voor zondagmiddag 16 juni 2019.
De middagdienst in onze kerk is gewoonlijk een leerdienst. Leerdiensten zijn van grote betekenis om de gemeente te houden bij de zuivere leer van de Bijbel. In kerken waar de leerdienst in het vergeetboek raakt is vaak iets ernstigs aan de hand. Laten we vasthouden aan regelmatige leerdiensten. De Heere heeft daar in de loop der eeuwen zijn kerk door gebouwd.
Gewoonlijk gebruiken wij de Heidelbergse Catechismus als uitgangspunt. Wat heeft het veel nut en zegen om de vragen en antwoorden van de catechismus uit te leggen. Het is echt een troostboek voor de kerk. Naast de catechismus hebben we echter nog enkele andere belijdenisgeschriften. Elke zondag wordt op dit moment een artikel van de Nederlandse Geloofsbelijdenis voorgelezen. Ik moet zeggen dat is daar elke keer wel iets van leer. Daarnaast hebben we ook de Dordtse Leerregels (DL). Deze leerregels zijn opgesteld door de Synode van Dordtrecht in 1618-1619. We willen de komende tien zondagen bij deze leerregels stilstaan.
De DL bevatten vier hoofdstukken en zijn een antwoord op de van artikelen van de Remonstranten. De Remonstranten stonden een verkeerde leer voor en daar heeft de Synode op gereageerd. Vier grote thema’s komen in de DL aan de orden. De leer der verkiezing, de leer van de verzoening, de leer van de bekering en de leer van de volharding. Remonstranten wijken op deze punten af van de gereformeerde leer. We beginnen bij het eerste hoofdstuk van de DL. We zien dat dit eerste hoofdstuk 18 artikelen telt. Als we drie keer over dit hoofdstuk preken dan staan we eerst stil bij de eerste 6 paragrafen. Het gaat in dit stukje om de eeuwige liefde van God. We letten dan op drie gedachten:
a. de eeuwige liefde van God is geopenbaard, par. 1-2
b. de eeuwige liefde van God wordt verkondigd, par. 3-4.
c. de eeuwige liefde van God is gefundeerd, par. 5-6.
We hopen dat we enkele dingen mogen zeggen tot troost van Gods volk, tot aansporing van overtuigden en tot waarschuwing van onbekeerden. De Heere zegene onze geringe arbeid met veel tekort en zwakheid omgeven….
Dienst voor zondagmorgen 9 juni 2019 (eerste pinksterdag)
In de christelijke kerk geloven en belijden de drie-enige God. We lezen eerst in de Bijbel over God de Vader. Verder lezen we over God de Zoon. En ook lezen we over God de Heilige Geest. Er is één goddelijk wezen en in het ene Wezen zijn drie personen. Dit is een kernbelijdenis van de christelijke kerk.
Het grote belang van de drie-eenheid wordt duidelijk in de kerkgeschiedenis. We belijden dat ieder die dit geheim niet ongeschonden bewaard niet behouden kan worden. Wie bijvoorbeeld zou ontkennen dat Christus waarlijk God is, die haalt het fundament onder de verzoening weg en die zal zeker verloren gaan. Het gaat dus bij deze zaken om de kern van het christelijke geloof. Hier mogen we niet toegeven.
God de Vader is de oorsprong van alle dingen. Aan God de Vader schrijven we daarom het werk der schepping toe. God de Zoon heeft de zaligheid verdiend. Hij heeft geleden aan het kruis van Golgotha. God de Heilige Geest past het werk van Christus toe aan het hart. Die toepassing is beslist nodig.
Over de toepassing is helaas veel verschil van mening. Sommigen vinden de toepassing helemaal niet nodig. Ze gaan immers naar de kerk, de zijn gedoopt en proberen een net leven te leiden en dat is dan wel genoeg. Dit is een grote en ernstige vergissing. Bunyan tekent deze mensen in de christenreis onder de persoon van onkunde. Anderen denken heel oppervlakkig over de toepassing. Dan heeft met wat godsdienstige gevoelens en die zijn dan genoeg voor de eeuwigheid. We krijgen dan de verzoening van goede mensen. Maar dat is niet de leer van de Schrift. Vijanden worden met God verzoend (Rom. 5:10). Er zijn ook mensen die de toepassing verbinden met allerlei ervaringen die geleidelijk aan tot stand komen. De optelsom van allerlei ervaringen zou dan een recht geven op de hemel. Ook dat is niet naar de Schrift. De Schrift leert ons dat de Heilige Geest het werk der genade begint. De Schrift leert ons ook dat het werk der genade een grond heeft: Jezus Christus. Voor de eeuwigheid moeten we daarop, bevindelijk, gegrond zijn. Alle andere zaken zijn niet van belang in het gericht voor God. Ik las bij de puritein Samuel Rutherford: “Als u nog nooit een zieke nacht en een gepijnigde ziel vanwege de zonde gehad hebt, bent u nog niet bij Christus uitgekomen”. Woorden om diep over na te denken en vooral toe te passen op ons eigen leven!
De Heilige Geest is de grote toepasser. Hij gaat wonen en werken in het zondaarshart. De bijbel noemt het zaligmakende werk van de Geest de wedergeboorte. Het is een werk zonder ons maar wel in ons. Het is een werk dat groter is dan de schepping van de hemel en de aarde. Het is ook een werk wat we niet goed kunnen begrijpen. De Heere Jezus zegt ervan: de wind blaast waarheen hij wil (Joh. 3:8).
Ze gaan zondag eerst nadenken over de uitstorting van de Heilige Geest. Reeds vele jaren hebben we deze stof mogen overdenken. Elk jaar weer opnieuw is het goed om bij deze dingen bepaald te worden. Ik heb geen enkele behoefte om nieuwe en interessante dingen te vermelden. Het gaat om Gods werk in het hart van zondige mensen. Het gaat om de eeuwige redding van onze arme zielen. En laten we dan de geschiedenis uit Hand. 2 maar weer rustig overdenken. Tot behoud van onze zielen. We staan vanmorgen stil bij Hand. 2:1-13. We willen vooral nadenken over de verzen 4-8. Het thema is de uitstorting van de Heilige Geest. We letten op twee punten: de vervulling met de Geest, vers 4 en de boodschap van de Geest, vers 5-8.
Het valt op dat de Schrift het woord vervulling gebruikt. Als je iets wilt vullen moet het eerst leeg worden gemaakt. Een kind kan begrijpen dat een fles eerst leeg moet zijn, wil je hem kunnen vullen. Zo ook met het werk van Gods Geest. Die Geest gaat niet iets toevoegen aan een gevallen mens. Die Geest maakt ons leeg van zonde, ijdelheid, oppervlakkigheid, ongeloof, hoogmoed door ons daaraan te ontdekken. Die Geest echter komt ook met Zijn volheid. Dat is de volheid van het volbrachte werk van Christus, de volheid van het verkiezend welbehagen van God de Vader en de volheid van de vernieuwende werking en vertroosting van de Geest. Waar die Geest is, aldaar is vrijheid. Wat een heerlijk werk volbrengt de Geest in het hart van zondaren. Lees er Rom. 8 eens op na.
vragen
1. waarom staan we zondag weer stil bij Handelingen 2?
2. waarom is het nuttig om bepaalde dingen steeds opnieuw te overdenken?
3. hoe omschrijft onze belijdenis het werk van Gods Geest in het hart? (zie DL ¾: 12)
4. wat betekent het woordje haastelijk in Hand. 2:2? (Zie kanttekening)
5. waarom is het werk van God Geest voor u of voor jou belangrijk?
6. welke dingen bevatten de volheid van de Geest?
Dienst voor zondagmiddag 9 juni 2019, pinksteren.
In de middagdienst zal het Woord worden gepreek en ook zal het sacrament van de Heilige Doop worden bediend. Het Woord is Gods hoorbare boodschap in de wereld. Het sacrament is een zichtbaar teken van Gods genade. Het teken van de kinderdoop heeft een hele diepe betekenis. Calvijn merkt erover op dat God de rol op zich neemt van een zorgzame Vader die ook voor ons nageslacht wil zorgen. Wat een diepe gedachte geeft dat aan de doop van de kinderen. Wat is het toch naar als mensen de kinderdoop gaan verwerpen. Vaak is er dan heel veel aan de hand. Hoewel er natuurlijk ook goede uitzonderingen zijn. Denk aan Bunyan, Philpot, Spurgeon, Winslow en anderen.
Het water van de doop is een teken. Dat teken is groot maar niet genoeg. Door dat teken wil de Heere ons iets zeggen. In de eerste plaats wil Hij daardoor zeggen dat wij vuil zijn van de zonde. Die vuilheid moet worden weggenomen. In de tweede plaats wil de doop ons wijzen op het enige middel voor reiniging van de zonde: het bloed van Christus. Met het bloed van Christus wordt Zijn overgave bedoeld tot op het kruis van Golgotha. Tenslotte wordt met de doop bedoeld het opstaan tot een nieuw leven. De oprechte gelovigen worden gemaand om tot eer van God te leven. We moeten niet leven naar eigen gevoel en inzicht. Helaas komt dat veel voor. Maar we moeten leven naar Gods geboden. De dichter vraagt daar ook om. Hij zingt: leer mij o Heer de weg door U bepaald, dan zal ik die ten einde toe bewaren.
We gaan in de middagdienst ook stilstaan bij Pinksteren en de heilige Doop. We lezen daarover in Hand. 2:39. Petrus zegt daar tegen zijn hoorders: Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal. We lezen hierover de belofte van de Geest. We staan stil bij drie gedachten:
1. de inhoud van de belofte, want u komt de belofte toe.
2. de reikwijdte van de belofte, u en uw kinderen en allen die daar verre zijn.
3. het middel voor de belofte, zovelen als er de Heere onze God toe roepen zal.
Geve de Heere dat we zowel uit het hoorbare als zichtbare Evangelie onderwezen en getroost mogen worden.
Dienst voor maandag 10 juni 2019 tweede pinksterdag.
We hebben deze maandag nog een extra dienst in het licht van de uitstorting van de Heilige Geest. Het is goed om de grote werken van God te overdenken. Het is vooral belangrijk om daar zelf, door het ware geloof, deel aan te hebben of te ontvangen. Laten we toch nooit vergeten dat de toepassing nodig is en dat er een groot werk van bekering in ons leven moet plaatsvinden. We zijn vanuit onszelf altijd maar rijk en verrijkt. Maar God maakt arme mensen zalig. Die wil Hij met goederen vervullen. Nee, de armoede des Geestes maken we niet zelf. Die leert de Heere en waar Hij komt daar worden zondaren arm en leeg in zichzelf maar rijk in Christus, de enige Naam onder de hemel.
We willen deze dienst stilstaan bij Hooglied 4:16. We lezen daar het volgende: Ontwaak noorderwind en kom Gij zuiderwind! Doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame en ate Zijn edele vruchten. We beluisteren in deze tekst het verlangen van de kerk. We letten op twee gedachten.
1. het verlangen naar het leven.
2. het verlangen naar gemeenschap.
Eerst lezen we dat de bruid verlangt naar noorderwind en zuiderwind. Met deze woorden wordt het werk van Gods Geest bedoeld. Met de verschillende woorden worden verschillende werkingen van Gods Geest aangeduid. Wat hebben we die werkingen ook vandaag nodig.
We lezen daarna dat de bruid zucht naar haar Liefste. Met Liefste wordt Christus bedoeld. De kerk verlangt naar de gemeenschap met Christus. De hof of tuin is de kerk. De hele kerk heeft een diep verlangen naar Christus. Dat is ook het doel van het werk van Gods Geest. Hij zal Christus verheerlijken. Waar nooit enige verlangen is naar Christus, daar is geen sprake van enige zaligmakend werk van God. Laten we goed onthouden dat de kerk zalig wordt door Christus en door Hem alleen… Alle andere gronden zijn bedrog en daar kunnen we God niet mee ontmoeten. Geve de Heere dat we dergelijke diepe bijbelse gedachten persoonlijk kennen en vooral niet als ouderwets terzijde zullen stellen. Christus is alles en Paulus zegt van zichzelf hoewel in niets ben…. 2 Kor. 12:11c (zie Philpot, Korenaren uit de volle oogst op 6 juni).
Dienst op donderdag 30 mei 2019 (Hemelvaart)
We staan deze morgen stil bij de hemelvaart van de Heere Jezus. We weten dat de Heere na 40 dagen is opgenomen in de hemelse heerlijkheid. We lezen daarover in Luk. 24: 50-53. De Heere is zegenend heengegaan en heeft Zijn discipelen opgedragen om in Jeruzalem te wachten op de uitstorting van de Heilige Geest.
In de brieven vinden we de diepe betekenis van de hemelvaart. We willen deze morgen stilstaan bij een tekst uit Hebreeën. De tekst is: Hebr. 9:24. We lezen daar het volgende:
"Want Christus is niet ingegaan in het heiligdom, dat met handen gemaakt is, hetwelk is een tegenbeeld van het ware, maar in den hemel zelven, om nu te verschijnen voor het aangezicht van God voor ons;" (Hebr. 9:24)
Hoofdstuk 9 van deze brief heeft als achtergrond de grote verzoendag. We lezen daarover in Leviticus 16. Op die dag werd er geofferd, ingegaan in het heilige der heilige, verzoening tot stand gebracht en daarna kwam de hogepriester weer terug uit het heiligdom, de tabernakel. Deze gang wordt in hoofdstuk 9 beschreven en toegepast op de Heere Jezus. Hij is in het hemelse heiligdom ingegaan (hemelvaart) en heeft verzoening tot stand gebracht. De Heere is met zijn eigen bloed ingegaan. Eenmaal zal Hij ook uit dit heiligdom terugkeren. Dat is bij de wederkomst.
In vers 24 lezen we dat de Heere is ingegaan… in den hemel zelven om nu te verschijnen voor het aangezicht van God voor ons. We lezen hier dus over de hemelvaart van Christus. We zien ook twee zaken: a. de Heere is ingegaan. Dit wijst op het feit van de hemelvaart. B. de Heere is daar voor ons. Dat wijst op het nut van de hemelvaart.
Laten we bidden op God Zijn Woord in ons hart wil zegenen. Hemelvaart is de kroning van de Heere Jezus. Hij is een heerlijke koning voor arme mensen. Keer op keer wordt daarover in de Schrift gezongen.
Dienst op zondagmorgen 26 mei 2019.
We zijn gekomen in de week van Hemelvaartsdag. Op donderdag staan we stil bij de intocht van de Heere Jezus in de heerlijkheid. Deze zondag staan we nogmaals stil bij het Evangelie van verlossing. De tekst voor zondag is een tekst waar ik de laatste tijd veel aan moet denken. Soms zijn er teksten die je voor de geest komen en die veel voor je betekenen. Je gaat er dan eens naar kijken en probeert er een preek van te maken. Zo ook deze keer.
De tekst waar we bij stil willen staan is 1 Tim. 1:15. We lezen daar het volgende:
"Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben." (1 Tim. 1:15)
De tekst bevat allerlei elementen die veel overdacht kunnen worden. Zo komt een tekst heel dichtbij en horen we God spreken in de Nederlandse taal. We horen in deze tekst het Evangelie van verlossing. Er zijn drie gedachten.
a. de inhoud van dit Evangelie, Paulus wijst op de Persoon van de Middelaar en noemt Hem bij Zijn twee namen. Ook wordt gewezen op de verlossing van zondaren. De Heere kwam om zondaren te verlossen.
b. de aard van dit Evangelie. We lezen over een getrouw woord en aller aanneming waardig. In de kanttekening kunnen we de bedoeling van deze woorden nagaan. Getrouw woord betekent dat het waar is en betrouwbaar is. Verlossing door Jezus Christus is geen verhaaltje maar echte werkelijkheid. Die door de Heere wordt geleerd.
c. de kracht van dit Evangelie. Paulus noemt zichzelf de voornaamste der zondaren. Kennelijk heeft die boodschap kracht gedaan in zijn leven. Die kracht is wederbarend, persoonlijk en verootmoedigend. Het doet ook delen in het werk wat Christus heeft volbracht. Zondaren worden zalig om Jezus’ wil.
Vragen
a. hoe vaak komen we de uitdrukking een getrouw woord in de brieven aan Timotheüs tegen?
b. wat betekent ‘aller aanneming waardig”?
c. waartoe kwam de Heere Jezus naar de aarde? Zijn er nog meer redenen waarom de Heere naar de aarde is gekomen?
d. welke gedachte ligt erin de woorden waarvan ik de voornaamste ben?
e. wat betekent het woordje wereld in de Bijbel? Waar komen we dat nog meer tegen?
Dienst voor zondagmiddag 26 mei 2019.
In deze dienst staan we stil bij de laatste zondag. Eerst gaan we nadenken over de zesde bede. Het gaat om verlossing van de boze. We worden omringd door allerlei geestelijke boosheden. De Heere heeft geleerd dat die boze geesten door bidden en vasten moeten worden uitgedreven.
Tenslotte staan we ook stil bij het slot van het volmaakte gebed. Als laatste komen we dan bij het woordje Amen. Amen is niet dat het gebed ten einde is, maar dat het waar en zeker is. Dingen die we bidden moeten waar zijn. Namaak is God een gruwel. Dingen moeten ook zeker zijn. Zeker betekent dat we er niet aan twijfelen. Laten we het biddende leven beoefenen.
In deze dienst staan we stil bij zondag 50 van de catechismus. Het gaat over het gebed om de vergeving der zonden. We komen we kennis der zonde tegen. Zondag 2. We leren de vergeving van de zonden. Zondag. 22. We worden ook onderwezen in het gebed om de vergeving. Gods volk heeft die gebed dagelijks nodig.
In het antwoord van zondag 50 vinden we een korte beschrijving van het christelijke leven. De Heere geve dat we die taal mogen verstaan. Wil ons arme zondaren…..om de bloed van Christus wil. Zonde en genade, wet en Evangelie, Adam en Christus. het is een levenslange les
Vorige week zondag hebben we stilgestaan bij de brief aan de Romeinen. We hebben de grote betekenis gezien van de dood en de opstanding van de Heere Jezus. Door Zijn dood worden de gelovigen met Gods verzoend. En door Zijn leven worden ze zeker behouden. Dat kunnen we vinden in Rom. 5:10. Vijanden worden met God verzoend en door Zijn leven ook voor eeuwig behouden. Dit is de wetenschap van het ware geloof en de gelovigen weten daarvan in hun leven. Vandaar dat de overdenking van de dood en het leven van Christus ook zo belangrijk is. Luther leert dat gebed, meditatie en aanvechting de ware christen vormt. Met meditatie wordt dan bedoeld de stille en persoonlijk overdenking van wat Christus heeft gedaan. En nog doet! Laten we zinnen als ‘veel meer zullen wij verzoend zijnde behouden worden door Zijn leven”. Dat zijn zinnen die zaken moeten worden in ons leven. De duivel en ons hart kunnen zoveel twijfel zaaien. En dan is dit de enige remedie. Wij zullen behouden worden door Zijn leven……
Ik wilde deze zondag nog maar wat verder gaan met de brief aan de Romeinen. Misschien vindt u dat wel moeilijk. Het zijn ook niet de meest makkelijke zaken. Toch is het wel heel fundamenteel. We moeten echt weten dat we alleen behouden kunnen worden op grond van de gerechtigheid van Christus. En dat die gerechtigheid ons deel wordt en is door het ware geloof. Dat is de kern van de hele christelijke leer. Wie hier dwaalt, die dwaalt voor eeuwig. Wie hier geen worsteling kent die moet alles grondig nazien. Laten we proberen de kern van Gods boodschap te onthouden en toe te passen in ons leven. Ik wilde deze zondag stilstaan bij Rom. 6:1-4. Laat is eerst maar even die gedeelte weergeven.
"Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? Dat zij verre. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven? Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden." (Rom. 6:1-4)
Paulus begint in hoofdstuk 6 met een nieuw onderdeel van de leer des heils. In Rom. 3:21-5:21 heeft hij gewezen op de gerechtigheid van Christus en onze vrijspraak van zonde en schuld op grond van Zijn bloed. Gods kinderen worden weer in de goede verhouding gebracht met God, hun Schepper, door Christus en door het ware geloof. Wat een zegen brengt dat met zich mee. Paulus zet er hoofdstuk 5 mee in. Vrede met God is een gezegende vrucht van de gerechtigheid van Christus. Paulus leert dat door de dood van Christus de geschonden verhouding met God weer is hersteld, voor alle die oprecht geloven. Door die allen en voor die alleen! Zonder oprecht geloof is er geen toegang tot God. Geloof betekent het steunen op Christus en op Hem alleen.
Het ware geloof echter ook een vernieuwde kracht. De levende Christus verheerlijkt Zichzelf in Zijn kinderen. Hij verwekt een diepe begeerte tot een nieuw en gehoorzaam leven. Calvijn noemt dit een dubbele genade: rechtvaardiging en heiliging. De gebroken verhouding wordt hersteld. En het zondige leven wordt vernieuwd. In Rom. 6:1-2 wijst Paulus eerst op de noodzaak van de vernieuwing. Kijk, er waren en er zijn mensen die denken dat genade heel erg goedkoop is. God vergeeft de zonden en we gaan naar de hemel. Verder is er niets meer nodig. We kunnen dus gewoon zondigen en doen wat we zelf graag willen, aldus sommige dwaalgeesten, destijds en ook vandaag. We horen dat woorden als christenen zijn vrij en hebben niets meer met de wet te maken. Vaak wordt een losbanding en ongehoorzaam leven met dit soort woorden bedekt. Het is echter bedrog. Een waandenkbeeld van de genade Gods. Waar de Heere iemand in een rechte verhouding brengt daar komt ook een nieuw leven. Zouden we de zonde doen opdat de genade te meerder worde? Kunnen we vrij zondigen? Nee, helemaal niet zegt Paulus. Hoe komen mensen toch tot zulke dwaze gedachten. Wij die aan de zonde gestorven zijn, hoe zullen we door dezelve leven. Paulus bedoelt: de zonde is ons de dood geworden. De zonde bracht de Heere Jezus aan het kruis. En daarom kunnen Gods kinderen niet gemakkelijk zondigen. De zonde doet altijd pijn.
Vervolgens wijst Paulus in vers 3 en 4a op de ernst in de vernieuwing. Paulus wijst erop dat wij in de doop in de dood van Christus zijn ingedompeld. Onze oude mens is gestorven door de dood van Christus. Die oude mens is ook begraven. Wat dood en begraven betekent kunnen we lezen in de kanttekeningen. Sla die erop na.
Tenslotte komt Paulus bij de praktijk van het nieuwe leven. We lezen: alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden. Het zondige leven in Rome was schrikbarend. Huwelijksontrouw, dronkenschap, moord, doodslag, geen zorg voor kinderen en slaven, etc. etc. En in die vreselijke wereld, waar wij ons amper een voorstelling van kunnen maken, verrijst de christelijke gemeente. Een gemeente die in nieuwigheid des levens wandelt. We zullen zondag zien wat dat betekent. Ook het doel van dit wandelen wordt aangegeven: tot heerlijkheid van God de Vader. En ook de bron van die leven wordt genoemd: de opwekking van Christus, vers 4 en onze vereniging met Hem, vers 5. Kortom, zeer veel belangrijke gedachten… Probeer eens te mediteren over de zin: alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden. Breng die zin ’s morgens in het gebed bij God. Vraag of daardoor uw leven gestempeld mag worden. Doe ’s avond belijdenis van uw schuld en tekort en zoek verzoening in het bloed van Christus. o, Heere leer ons de geheimen van het zalige leven verstaan. O, Christus doe ons wandelen in Uw gemeenschap. O, Geest werk door Uw bediening in onze zondige harten. Opdat wij in nieuwigheid des levens zouden wandelen. Het hemelleven wordt op aarde begonnen!
Vragen
1. waarover begint Paulus in hoofdstuk 6 te handelen?
2. wat is de bron van de vernieuwing van het leven? Vers 5.
3. wat is het doel van de vernieuwing van het leven?
4. wat moeten we vinden van mensen die zondige dingen doen met een beroep op de christelijke vrijheid?
5. hoe blijkt de gehoorzaamheid aan God in jouw of uw leven?
6. wat betekent het dat het hemelleven op aarde begint?
7. wat bedoelt de Heere Jezus als hij mensen verstandig noemt die Zijn woord horen en ook doen?
In de middagdienst zal in de eerste plaats de doop worden bediend. Wat groot en goed dat we keer op keer worden bepaald bij de grote betekenis van het verbond en de Heere die ons na wandelt. We kunnen niet genoeg de grote betekenis van de doop onderstrepen. Ik voeg hier maar even in wat ik las bij Calvijn op dit punt.
‘Is het immers voor vrome zielen niet zeer aangenaam om niet alleen door het Woord, maar ook door het voor ogen te zien en ervan verzekerd te worden dat ze bij de hemelse Vader zoveel genade verkregen hebben dat Hij ook voor hun nageslacht wil zorgen? Hier is het te zien hoe God tegenover ons de rol op zich neemt van een zeer zorgzaam huisvader, die zelfs na onze dood niet ophoudt zich om ons te bekommeren, maar voor onze kinderen zorgt en voor hun welzijn waakt’ (4.16.32).
God neemt de rol op zich van een zeer zorgzame huisvader…. Wat is het toch arm als we de kinderdoop verwerpen…
We willen in deze dienst ook stilstaan bij Gods woord. De tekst vinden we in Psalm 36:6. We lezen daar het volgende:
"O HEERE! Uw goedertierenheid is [tot] in de hemelen; Uw waarheid tot de bovenste wolken toe." (Ps. 36:6)
In deze Psalm vinden we de aanbidding van Gods verbondstrouw. We letten op twee gedachten:
a. de noodzaak van deze aanbidding, zie vooral het begin van de Psalm.
b. de aard van de aanbidding. We zien de dichter Gods Naam aanroepen. Hij heeft grond om de Heere aan te roepen. Hij weet van God goedheid in zijn leven. Het is ook heel persoonlijk dat hij dit mag doen.
We zijn in de dagen na Pasen. In die tijd staan we vooral stil bij de grote betekenis van het werk van Christus voor Zijn gemeente. Vooral de brieven van de apostelen gaan diep in op het lijden, sterven en opstanding van Christus voor Zijn gemeente. De grond der zaligheid ligt in het heilswerk van Christus en nergens anders. Dat is de les die de Heere Zijn kinderen leert. Helaas zoekt de mens vaak houvast voor de eeuwigheid in andere dingen. Er is echter onder de hemel geen andere Naam.
We willen deze dienst stilstaan bij de brief aan de Romeinen. We hebben dat in de lijdensweken ook mogen doen (Rom. 3:25a) en willen dit deze dienst weer doen. We preken uit deze brief niet omdat het eenvoudig is of gemakkelijk, maar omdat het fundamenteel is. De brief aan de Romeinen is ‘een sleutel tot het verstaan van de hele heilige Schrift’. Het is ook niet voor niets dat deze brief door de Heilige Geest vaak is gebruikt tot bekering en leiding. Denk aan Augustinus, Luther en Kohlbrugge. We staan vanmorgen stil bij Rom. 5:10. We lezen daar het volgende:
"Want indien wij, vijanden zijnde, met God verzoend zijn door den dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij, verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven." (Rom. 5:10)
Paulus schrijft in dit hoofdstuk over het weer in een rechte verhouding komen met God. Gerechtvaardigd betekent dat we weer recht staan voor God. Door de zondeval van Adam is de relatie met God verbroken. De vraag is hoe die relatie weer hersteld kan worden. Paulus wijst dan op de gerechtigheid van Christus. Alleen door die gerechtigheid staan zondaren weer recht voor God. Die gerechtigheid wordt door het ware geloof ons persoonlijke deel. Een verloren zondaar staat dus recht voor God door het ware geloof in Christus Jezus. Dat is de kern van de Bijbelse boodschap. In hoofdstuk 3:21-31 legt Paulus uit hoe de gerechtigheid van Christus ons kan redden. In hoofdstuk 4 legt Paulus uit wat het ware geloof is. Hij geeft als voorbeeld Abraham, die door het geloof weer recht stond voor God. In hoofdstuk 5 noemt Paulus eerst enkel vruchten van het weer recht staan voor God. Hij noemt vrede met God, vers 1, de toeleiding, vers 2 en hoop der heerlijkheid Gods, vers 2. Ook is er een roemen in de verdrukking. We kunnen in de kanttekeningen lezen wat die allemaal betekent. Bovendien zijn deze dingen zeker. Er hoeft geen twijfel aan te zijn. En waarom zijn die dingen zeker? Dat gaat Paulus ons uitleggen in Rom. 5:6-11. Hij wijst dan op het volbrachte werk van Christus. De zekerheid van de gemeente Gods ligt in het volbrachte werk van Christus. En daarover gaat de tekst.
Het gaat in vers 10 over de verzoening met God, door Christus. We letten dan op twee gedachten;
De grond voor de verzoening. Vers 10a
De vrucht van de verzoening, vers 10b.
De grond voor de verzoening. Paulus wijst op drie zaken. 1. Wij zijn vijanden. 2. We worden door God verzoend. 3. Het kan door de dood van Zijn Zoon. Hij wijst op de noodzaak, de oorsprong en het middel tot verzoening met God. Drie belangrijke zaken, ook voor het oprechte geestelijke leven.
De vrucht van de verzoening. Op de verzoening volgt is. Gods gemeente wordt behouden. De zaligheid heeft een begin. Maar het zet zich ook voort. Eerst in dit leven. En daarna in de eeuwigheid. En bij de vrucht noemt Paulus ook weer drie dingen. 1. Veel meer. Rijker nog dan de verzoening is het behoud. Verzoening is het begin. Behoud is het resultaat. Gods kinderen worden behouden. 2. Zullen wij behouden worden. Gods kinderen worden verlost, gered en behouden. Hier in de tijd moeten ze keer op keer behouden worden. Lees de christenreis en hoe de pelgrims iedere keer weer afwijken. Maar lees ook in de Schrift hoe de Heere instaat voor Zijn werk. 3. Hoe worden de pelgrims behouden. Door Zijn leven. De Heere Jezus is een levende Heere in de hemel. Daar zorgt Hij voor Zijn kerk. Wat een diep betekenis heeft dat… Ik leef en gij zult leven….
Vragen.
1. wat betekent gerechtvaardigd?
2. welke weldaden hangen hiermee samen?
3. hoe ziet Paulus de mensen los van Christus? welke woorden gebruikt hij daarvoor in vers 6-11.
4. waarom spreekt de Schrift zo ernstig over mensen los van God? Kunnen we ook niet het goede benadrukken?
5. waarom is de dood van de Zoon van God nodig om verloren mensen met God te verzoenen?
6. welke dingen kunnen we in de Bijbel lezen over het leven van de Heere Jezus in de hemel? Wat doet de Heere in de hemel (Joh. 14:1-3)?
In deze dienst gaan we letten op zondag 50 van de catechismus. Deze zondag gaat over de bede voor het dagelijks brood. De Heere wil zorgen voor alle dingen. Hij wil er echter wel om gebeden zijn.
De zorgen voor de tijdelijke dingen kennen we allemaal. Het gaat in deze zondag om gebed voor de dingen die we voor het aardse leven nodig hebben. In het achtste gebod zegt de Heere dat we niet moeten stelen, maar goed moeten omgaan met de aardse gaven. In het volmaakte gebed leert de Heere zijn kerk om Hem in alles nodig te hebben.
De Heere wil ook voor alles zorgen. Onze geestelijke noden wil de Heere horen en verhoren. Ook in de tijdelijke dingen wil Hij voorzien. Overigens geeft de Heere niet alles wat we vragen. Hij geeft wat goed en nuttig voor ons is. Soms kunnen we God niet narekenen of begrijpen. Eenmaal in de heerlijkheid zijn alle vragen opgelost. Wat is het belangrijk dat we de reis maken door de enge poort en langs de smalle weg. Bunyan zegt in zijn christenreis dat de weg naar de hemel smal en recht is. Smal en recht. Iets om over na te denken
Vorige week hebben we stil gestaan bij de paasboodschap. De Heere is waarlijk en lichamelijk opgestaan. Zonder de lichamelijk opstading is er geen sprake van geloof en redding. Wie de lichamelijke opstanding van Christus loochent tast het fundament van de zaligheid aan.
Het geloof in de opstanding is best moeilijk. De Emmaüsgangers hebben de weg van de Heere niet begrepen. Stap voor stap neemt de Heere het ongeloof uit hun harten weg. Een aantal zaken vallen op als de Heere zich aan deze mannen openbaart. We noemen de volgende zaken:
1. Het zijn moedeloze en teleurgestelde mensen. Hun ogen worden door ongeloof gehouden, zodat ze de Heere niet herkennen.
2. De Heere Jezus zoekt hen persoonlijk op. Heil is altijd persoonlijk. Daar weet een zondaar van.
3. De Heere Jezus opent voor deze mannen de Schrift. Hij legt vanuit de Bijbel uit dat de ware Messias een lijdende Messias is. Hij zal door lijden tot heerlijkheid gaan. Dat was in het Oude Testament onderwezen.
4. Tijdens het onderwijs past de Heilige Geest de woorden toe in het hart. We lezen immers dat hun hart ging branden (vers 32).
5. Tijdens de maaltijd openbaart de Heere zich in Zijn volheid. Ze zien een levende Jezus. "En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; en Hij kwam weg uit hun gezicht." (Luk. 24:31). In deze Jezus is alles te vinden wat een arm mens nodig heeft.
6. De ontmoeting met Jezus maakt hen gaande. Onmiddellijk gaan ze terug naar Jeruzalem om daar het blijde nieuws van de opstanding te boodschappen.
Wat groot als de Heere het ongeloof wegneemt uit het hart. Dan komt er vreugde en blijdschap in de ziel. Er komt ook vrucht.
We gaat deze dienst nog even verder in Luk. 24. We willen stilstaan bij de verzen 46-47. We lezen daar het volgende:
"En zeide tot hen: Alzo is er geschreven, en alzo moest de Christus lijden, en van de doden opstaan ten derden dage. En in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden, onder alle volken, beginnende van Jeruzalem." (Luk. 24:46-47)
We beluisteren in deze woorden ‘het getuigenis over de Levende Christus’. we staan stil bij twee gedachten.
a. de inhoud van dit getuigenis, vers 46. De Heere is aan de discipelen verschenen. Hij heeft hen vrede geschonken. In de eerste plaats zien we dat de Heere hen persoonlijk de opdracht geeft om te getuigen. We lezen: ‘en Hij zeide’. In de tweede plaats lezen we dat ze de woorden van de Bijbel moeten uitleggen. Er is geschreven. In de derde plaats moeten ze wijzen op de lijdende Christus. Dood Zijn dood is de schuld betaald. Tenslotte moeten ze wijzen op de opstanding. De Heere is een levende Heere in de hemel. Hij bouwt Zijn kerk.
b. de reikwijdte van dit getuigenis. De zaligheid moet verkondigd worden. Verkondigen is het werk van een heraut. Die komt niet met zijn eigen verhaal maar met de boodschap van Zijn Koning. Er moet bekering en vergeving worden gepreekt. Die boodschap moet wereldwijd klinken en het moet beginnen in de slechtste stad op aarde: Jeruzalem.
Vragen.
a. hoe heeft de Heere het ongeloof bij de Emmaüsgangers weggenomen?
b. waarom is het lijden van Christus belangrijk?
c. welke gedachte hadden de mensen over de Messias?
d. is het moeilijk om in de opstading van dode mensen te geloven? De Heere had toch doden opgewekt? Waarom geloven de discipelen het dan eerst niet?
e. wat is volgens de catechismus het nut van de opstading? (zondag 17).
wv
Het boekje waar ik hierboven over schreef is geschreven door Bart Bolier, ondernemer en ambtsdrager. Hij schreef ook een leerzaam boek over de gevaren van popmuziek. Het mooie van het boekje van Bolier is in de eerste plaats wel dat het goed leesbaar is. Bolier verstaat de kunst om eenvoudig en helder het leven van ds. Kersten te tekenen. Het boekje heeft tien hoofdstukken. Het begint bij de geboorte en jeugd van ds. Kersten. Daarna worden allerlei aspecten van zijn leven onder de loep genomen. Wat heeft ds. Kersten toch heel veel betekend voor onze gemeenten. Met warmte en goede kritische zin wordt zijn leven beschreven. Er staan ook hele mooie citaten in. Hier onder heb ik daarom reeds een paar bladzijden uit dit mooie boekje overgenomen. Kersten dringt keer op keer aan op een heldere kennis van Christus, door het ware geloof. Laat niemand denken dat hij de zondaar ergens anders rust zou willen of kunnen geven. Laten we dat ook vandaag maar veel overdenken. Ik heb het boekje met veel instemming en vermaak gelezen. Dit is lectuur waar je wat aan hebt. Ook in de Saambinder kunnen we zo het een en ander over dit boekje lezen.
Al lezende kwam ik ook tot een aantal, voor mij, wat nieuwe dingen. Ik wil die ook graag eens uitschrijven. Ik doe dat maar puntsgewijze.
- In de eerste plaats viel het me op dat de oudere ds. Kersten zeer veel vertrouwen en verwachting had van dr. Steenblok. We weten allemaal wel dat er rond hem veel problemen zijn ontstaan. De droevige scheuring van 1953 ging daar onder meer over. Het viel me daarom te meer op de ds. Kersten tot het einde van zijn leven het volle vertrouwen had in dr. Steenblok. Als kandidaat de Gier vraagt om door ds. Kersten bevestigd te worden, dan geeft hij, vlak voor zijn dood aan, dat hij dit niet kan. Daarom verwijst hij naar dr. Steenblok. Kennelijk had ds. Kersten daar vertrouwen in. Er is natuurlijk rond dr. Steenblok het een en ander gebeurd, maar in 1948 was de relatie tussen hem en ds. Kersten goed. Daarover zijn wel eens andere dingen geschreven. Dit boekje laat zien dat daar om zijn minst over getwijfeld kan worden. Overigens gaat het bij allerlei zaken natuurlijk niet om de vraag wie het met wie eens is maar of dingen in overeenstemming zijn met de Schrift en de belijdenis. Dat geldt voor ds. Kersten, dr. Steenblok en ds. Kok, om maar eens een aantal geachte mensen uit die tijd te noemen. Zeker is in ieder geval dat ds. Kersten heel graag een bekwame theoloog binnen de kring van de gemeenten had. En bekwaamheid kan dr. Steenblok niet worden ontzegd. Zijn dogmatiek is de moeite van het lezen waard.
- In de tweede plaats gaat Bolier in op de oorlogsperiode, de jaren 1940-1945. We weten dat dit niet de mooiste periode is uit het leven van ds. Kersten en uit de geschiedenis van de Gereformeerde Gemeenten in het algemeen is geweest. Na de oorlog is er heel wat te doen geweest over de opstelling van ds. Kersten, die aanvankelijk aandrong op onderwerping aan de bezettende macht. Later kwam ds. Kersten tot een ander standpunt. Bolier laat zien dat de gang van ds. Kersten eigenlijk niet veel afweek van hetgeen in de Nederlandse samenleving gebruikelijk was. De meeste mensen hebben zich in het begin van de oorlogsjaren aangepast en hooguit wat passief verzet tegen de Duitsers geboden. Wetenschappelijk is hier onderzoek naar gedaan onder andere door Prof. Dr. Blom. De opstelling van ds. Kersten week dus niet echt af van wat in die tijd min of meer gebruikelijk was. Toch roept dat natuurlijk wel een klemmende vraag op. Als bijbelgetrouwe mensen moeten we immers niet doen wat min of meer in de samenleving gebruikelijk is, maar we hebben te gehoorzamen aan Gods geboden. De wet van God en de eis van Gods Woord is bepalend voor de beoordeling van Nazi-Duitsland. Daarom is het wel jammer dat ds. Kersten niet onmiddellijk het satanische karakter van het Nazidom heeft doorzien. Gelukkig kwam er in de loop van 1942 wel een kentering in zijn denken en handelen. Maar voor later was het kwaad toen al geschied. Een verdrietige periode met een hele nare nasleep. Ds. Kersten mocht daarom na de oorlog zijn plaats niet meer innemen in de Tweede Kamer. Er hebben zich enkele zeer onverkwikkelijke affaires afgespeeld. Een lastige bladzijde in een bewogen levensboek. Bolier gaat er eerlijk op in.
- Tenslotte viel het me op dat Bolier geen aandacht vraagt voor ds. Kersten als theoloog. Er wordt geschreven over ds. Kersten als onderwijs man, als organisator, en tal van andere zaken. Ds. Kersten heeft echter ook een dogmatiek geschreven. In een dogmatiek gaat het om theologische gedachten. Er worden keuzen gemaakt, er worden zaken weerlegd, er worden fronten gekozen. Het is boeiend om daarin ds. Kersten te volgen. Er is eigenlijk nog amper onderzoek gedaan naar de theologische wortels van het denken van ds. Kersten. In het voorbijgaan noemt Bolier wel even Dr. H. Bavinck maar het is de vraag of die zoveel invloed heeft gehad op het denken van ds. Kersten. Ds. Kersten maakte eigenlijk front naar drie kanten. In de eerste plaats naar het opkomende roomkatholicisme. In de tweede plaats naar het neocalvinisme. In de derde plaats naar ontsporingen in eigen kring. Ds. Kersten heeft in zijn denken veel overgenomen van dr. Kuyper en dr. Honig, twee belangrijke dogmatici in het begin van de 21e eeuw. Verder grijpt hij ook regelmatig terug op Brakel en Comrie. Alles bij elkaar valt er dus best veel te onderzoeken op het punt van de gedachtenvorming van ds. Kersten op theologisch gebied. Misschien komt er ooit nog eens iemand die zich daaraan zal wagen.
Het boekje “Kersten in kleur” is een mooi en lezenswaardig boekje. Graag wensen we het in de hand van velen. Aanbevolen.
Ds. W. Visscher
Naar aanleiding van "Kersten in kleur" geschreven door Bart Bolier, uitgave van De Banier, 221 pag., 2018
In deze dienst staat de openbare belijdenis des geloofs centraal. Verschillende jonge mensen hopen belijdenis te doen. Belijdenis doen betekent het verkrijgen van een kerkelijk recht op het Avondmaal. Voor het avondmaal is ook een goddelijk recht nodig.
Een belijdenisdienst is een hoogtepunt in het kerkelijke jaar. Het gaat om jonge mensen die de verantwoordelijkheid van hun doop onderstrepen. Het doen van belijdenis is een roeping en ook een voorrecht. Ruth mocht de goede keuze doen. Laat dat mogen wegen in ons hart.
We staan deze dienst stil bij Luk 13:24A. We lezen daar het volgende:
"Strijdt om in te gaan door de enge poort." (Luk. 13:24)
De Heere spoort aan tot de goede strijd van het geloof. We letten op drie punten:
Een waarschuwing om niet een verkeerde strijd te strijden. De man die een vraag stelde aan de Heere Jezus vroeg dingen waar hij niets mee te maken had. Het wat een nutteloze vraag. Helaas zijn er ook vandaag nog veel mensen die zich met nutteloze dingen onledig houden.
Een aansporing om de goede strijd te strijden. Strijdt is hier een bevel waardoor de Heere de mensen oproept om de eeuwige dingen te overdenken. Eenmaal immers kan het te laat zijn. Dan staan we voor God. Als we Hem dat nodig hebben dan is het te laat.
In de derde plaats geeft de Heere onderwijs over het strijden van de goede strijd. We moeten letten op de enge poort. Daar moet een mens doorheen zal het eenmaal vrede zijn. Christus heeft deze boodschap uitgesproken, opdat zondige mensen Hem zouden zoeken en belijden. Zijn huis zal vol worden. Ook vandaag.
In deze dienst gaan we verder met de overdenking van de boodschap van Pasen. We kunnen erover lezen in de catechismus. In zondag 17 lezen we onder meer:
45. Vr: Wat nut ons de opstanding van Christus?
Antw: Ten eerste, heeft Hij door zijn opstanding den dood overwonnen, opdat Hij ons de gerechtigheid, die Hij door zijn dood ons verworpen had, kon deelachtig maken. Ten andere, worden ook wij door zijn kracht opgewekt tot een nieuw leven. Ten derde, is ons de opstanding van Christus een zeker pand onzer zalige opstanding.
De levende Christus maakt de gerechtigheid deelachtig. Hij wekt op tot een nieuw leven. Hij is de garantie van onze zalige opstanding. Dingen om over na te denken. Vandaar dat we ook nu weer stil staan bij het Paaswonder.
De tekst voor deze dienst is: Luk. 24:31. We lezen daar: "En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; en Hij kwam weg uit hun gezicht." (Luk. 24:31)
Het gaat over de opgestane en levende Zaligmaker. We letten op twee punten:
a. gesloten ogen. We lezen hierover in vers 16. Voor sommige mensen is het volstrekt helde dat Christus is opgestaan. Ze twijfelen er verder niet aan of dat ook voor hen is. Dat spreekt allemaal vanzelf. Zo ligt het bij de mannen in deze geschiedenis niet. Ze zijn moedeloos en teleurgesteld. Hun verwachting is vergaan. En als een Vreemdeling zich bij hen voegt kunnen ze niet zien dat het Jezus Zelf is. Hun ogen worden door ongeloof gehouden. De gesloten ogen komt in de eerste plaats door hun ongeloof. Ze hebben de woorden van de Zaligmaker wel gehoord maar niet geloofd. Vandaar angst en verdriet. In de tweede plaats is er ook onbegrip. Keer op keer heeft de Heere verwezen naar de Schrift. Door lijden zou de Middelaar tot heerlijkheid komen. Dat hadden we echter niet verstaan. vandaar hun droefheid. Tenslotte zijn ze ook met elkaar in druk gesprek. Maar al dat praten brengt hen ook niet verder. En ten vierde hebben we de berichten van de vrouwen verworpen. Die hebben gezegd dat de Heere leeft. Hun ogen worden door ongeloof gehouden. Wat een nare zaak is dat toch. We weten dan wel dingen maar we kunnen er niet bij. We weten niet over we er wel in delen. De Heere geve dan we het ook op Hem mogen slaan.
b. geopende ogen. De Vreemdeling gaat met hen. Waarom zo droevig? Is de Vreemdeling dan onbekend met wat er gebeurd is? De mannen krijgen een bezoek van de hemel. Ze ontvangen onderwijs in het werk en de Persoon van de Middelaar. Hoe is dat onderwijs?
Het is persoonlijk onderwijs. De Heere geeft hen persoonlijk aan waarom Hij moest lijden en sterven. De Heere wil met hen te doen hebben. Het is ook bijbels onderwijs. De Heere gaat stap voor stap de Bijbel na. Ondertussen begint hun hart te branden. Er is bij God doen aan. Ze krijgen ook krachtig onderwijs. Wat terwijl de Heere de Schriften uitlegt begint hun hart te branden en komt er verlangen naar Christus. tenslotte is het ook gaande makend onderwijs. Na deze verschijning gaan terug naar Jeruzalem. De Heere heeft Zich aan hen geopenbaard. Dat is en blijft nodig. Ook vandaag.
| (241 items) | 1 2 3 4 5 ... 25 » |