Van de predikant

Preek op donderdag 21 mei 2020, hemelvaartsdag.
 
Hemelvaart brengt ons bij de verhoging van de Middelaar. De Heere is de gekroonde Koning van Zijn kerk. Hij is met eer en heerlijkheid gekroond. Wat moet en groot en troostvol zijn om eenmaal die Koning te mogen ontmoeten. Alle ware gelovigen kennen iets van dat verlangen. Deze wereld immers gaat voorbij. En als we hier op aarde nog erg thuis zijn, dan is dat geen best teken. Gods kinderen zijn pelgrims op weg naar het Vaderhuis met zijn vele woningen. Dat is de ware hoop van de christelijke kerk. Een andere hoop is er ten diepste niet. Wat is het eigenlijk arm als we van iets anders onze bestemming maken.
 
Over hemelvaart wordt veel in de Bijbel gezegd. We kunnen erover lezen in het Evangelie naar Lukas. Ook in Handelingen één lezen we erover. In de brieven van de apostelen komen we het ook tegen. Lees maar Efeze 4. En de  Heere Jezus heeft het er Zelf over gehad. Lees Joh. 14. Het nut van de hemelvaart is voor Gods gelovig volk. In de catechismus kunnen we erover lezen. Wij hebben een Koning. Regem Habemus.
 
We staan deze morgen stil bij Hebreeën 6. Het slot van dit hoofdstuk gaat over de troost voor de gelovigen, die het op aarde vaak moeilijk hebben. De Heere heeft hen een goede toekomst beloofd. En dat heeft God onderstreept op twee manieren. De Heere heeft de heerlijkheid beloofd en Hij heeft gezworen. Belofte en eed zijn twee dingen waarin God niet kan liegen (vers 18). Hierdoor hebben de gelovigen een sterkte vertroosting. Die troost is realiteit als ze de hoop, die wordt getekend als een anker, niet naar beneden gooien maar naar boven, waar Christus is. De hoop, verwachting voor de toekomst, moet hemelwaarts gericht zijn. En dan geeft dat vastheid, zoals een anker ook vastheid geeft. We denken dan aan de woorden Sursum Corda. Helaas zoeken we soms hoop in onszelf, in de wereld, in de godsdienst, in ervaringen en tal van andere zaken meer. Maar dat kan geen troost bieden. Troost ligt alleen in God en in Zijn belofte. Waarom ligt daar dan troost en verwachting? Wel, daar is de Voorloper ingegaan. Christus is ingegaan in heerlijkheid en dat heeft een diepe betekenis. Daar willen we op hemelvaar over nadenken. Over Christus en Zijn werk.
 
We denken na over:
 
De hemelvaart van Christus.
a. de noodzaak van de hemelvaart. Tegen welke mensen wordt dit gezegd..
b. de inhoud van de hemelvaart. Wat wordt in vers 20 tegen deze mensen gezegd.
c. de troost door de hemelvaart. Wat brengt het in de hemel zijn van Christus voor de gelovigen met zich mee. Zie vers 17-19.
 
Liturgie
 
24:4,5/48:6/47:3,4,5/68:9/69:14
Hebr. 6
Belijdenis van Nicéa
Tekst: Vers 20
 

Aan dit item wordt nog gewerkt!

Onderstaand de preken voor  zondag as. In de nieuwsbrief had ik dit ook al opgeschreven. De liturgie stond er nog niet bij. onderstaand wel.

Preken voor zondag 17 mei 2020.

Op deze dag staan we weer stil bij het werk van Christus. We lezen in Gods Woord “Ik leef en gij zult leven”. Jezus belooft Zijn volk het heerlijke leven. Ze zullen door lijden tot heerlijkheid gaan. Helaas leeft het besef van de komende heerlijkheid maar matig onder de huidige christenheid. We zijn denk ik allemaal overgoten met het sop van deze wereld. En er is zoveel moois op de aarde en ook vaak in de kerk dat we er wel altijd zouden willen blijven. Dat lag voor de discipelen echt anders. Die hebben een heel, heel moeilijk leven gekend. Van alle discipelen zijn er tenslotte tien vermoord. En Paulus wijst er in zijn brieven op dat niet altijd eenvoudig was om dienstknecht (slaaf) van Christus te zijn. De Heere Jezus heeft ook tegen Zijn kinderen gezegd dat ze in de wereld verdrukkingen zullen hebben, maar Hij heeft de wereld overwonnen. Het gaat tenslotte in de Bijbel om de toekomende wereld. Wie even nadenkt kan dat ook goed begrijpen. Onze leven duurt hooguit 90 tot 100 jaar. Dat lijkt heel lang, maar als we het in relatie brengen met de eeuwigheid, dan is het eigenlijk helemaal niets. In het licht van de eeuwigheid is deze wereld zo maar even. De Heere roept Zijn kinderen op om de harten omhoog te heffen.

 

Deze zondag staan we weer stil bij het Evangelie naar de beschrijving van Johannes. We gaan nadenken over Joh. 15 vers 12-17. De Heere beveelt daar dat de discipelen elkaar moeten liefhebben (vers 12 en 17). Haat is een kenmerk van onbekeerlijkheid. Liefde is de zaak waartoe Christus dringt en die Gods kinderen betrachten. Uiteraard altijd met gebreken, maar het is wel de grondtoon van hun hart. De Heere noemt Zijn discipelen zijn vrienden. Die gedachte komen we meer tegen in de Bijbel. Abraham werd ook een vriend van God genoemd ( 2 Kron. 20:7, Jes. 41:8, Jak. 2:23). En Mozes sprak met de Heere zoals een man met zijn vriend sprak (Ex 33:11). De discipelen worden ook vrienden van Christus, de Zoon van God, genoemd. Wat een hoge en diepe gedachte is dat. Vriend van de grote God van hemel en aarde. We gaan in de preek vooral in op vers 16. Dat vers wijst op de liefde van Christus voor Zijn gemeente. We staan daarbij stil bij drie gedachten.

1. de bron van deze liefde. De Heere heeft zijn discipelen uitgekozen.

2. het doel van deze liefde. Ze moeten heengaan en vrucht dragen.

3. de aansporing en beloften bij deze liefde. Ze moeten God de Vader vragen (bidden) en Hij zal geven want nodig is.

 

Wat hebben Gods kinderen toch een goede en rijke toekomst. Alle eenmaal het luik naar de eeuwigheid opengaat komen ze allemaal behouden aan land. Denk nog maar een die  man in het vliegtuig. Gods kinderen komen aan omdat ze geloven in de Heere Jezus Christus. Paulus zegt ‘tot allen en over allen die geloven’ (Rom. 3:22). Alleen die behouden worden zullen de praktijk van Rom. 3:21-31 leren in hun leven. Misschien zouden we dat stukje uit de Bijbel nog eens  kunnen lezen. Misschien ook goed omdat uit ons hoofd te leren. Het geeft de kern van heel het Evangelie en het behoud van zondaren weer.

 

Liturgie voor zondagmorgen

 

27:3/25:8,9/32:5/35:1

Joh. 15:1-17

Vers 16

 

 

Zondagmiddag staan we stil bij zondag 18. Deze zondag gaat over de hemelvaart van Christus. Christus is ingegaan in heerlijkheid. Vanaf de opstading deelde de Heere Jezus in de heerlijkheid van Zijn Vader. Vanuit de heerlijkheid komt Hij nog eenmaal terug om te oordelen de levenden en de doden. Daarna zal het einde zijn. Dan is het doel van God, met Zijn schepping bereikt. We gaan vanuit zondag 18 nadenken over de hemelvaart van Christus. We staan stil bij drie gedachten:

1. het feit van de hemelvaart

2. de aard van de hemelvaart.

3. de betekenis van de hemelvaart.

 

Geve de Heere dat we dit Evangelie tot zaligheid mogen verstaan. Wij hebben een Koning (Regem Habemus). Dat is de grote boodschap van hemelvaart. Gods kinderen hebben een Koning die over hen regeert, hen beschermt en hen leidt. Wat een gelukkig volk zijn toch de gelovigen op aarde. Niets zal ze uit Zijn hand rukken.

 

Liturgie voor zondagmiddag.

 

48:1/2:7/46:1,2,3/46:4,5/52:7

Psalm 46

NGB art 31

Zondag 18

 

 

 

 

Aan dit item wordt nog gewerkt!

Uit de nieuwsbrief van gister neem ik even het volgende over de preken voor morgen over.

Dan kan ook via de website de informatie worden verkregen.

Mocht u nog geen nieuwsbrief ontvangen dan kunt u dat doorgeven.

Hij zal dan worden toegezonden.

Hart groet

Ds. W. Visscher
Mail: wvisscher@kliksafe. nl
Appen mag ook: 0637250490

Preken op zondag 10 mei 2020.
 
Zondagmorgen hoop ik stil te staan bij de bevrijding van ons land. We gaan vanuit Gods Woord na hoe we hiermee om moeten gaan. We staan stil bij Psalm 85. Vooral vers 8 heeft de aandacht. Het is een woord van God grote daden. Die daden brengen
a. tot verwondering, 2-4
b. tot gebed, 5-8
c. tot verwachting.9-14
 
Liturgie
 84:3/85:1,2/85:3/66:10
Psalm 85
 
 
Zondagmiddag staan we stil bij zondag 17 van de catechismus. Die zondag gaat over de opstanding van de Heere Jezus uit de doden. We moeten bij de opstanding altijd heel goed bedenken dat de Heere Jezus niet gewoon van dood levend is geworden. Nee, in zijn opstading nam Hij een verheerlijkt lichaam aan. De dood heerste niet meer over Hem. Wat moet dat een diepe indruk op de discipelen gemaakt hebben. Een lichaam wat niet meer sterft, niet meer de gevolgen van de zonde draagt, niet meer in de greep ligt van het kwaad, etc. Een lichaam wat eenmaal al Gods  kinderen zullen ontvangen. Dat is als de Heere terugkomt op de wolken van de hemel.
 
Het gaat dus deze middag om de opstading van Christus. We letten daarbij op de troost van Pasen. Er zijn drie gedachten:
 
1. de gerechtigheid van Christus.
2. de kracht  van Christus.
3. de toekomst van Christus
 
Liturgie
 
17:3/2:7/19:5,6/25:7/27:1
Kol. 1:1-23
NGB art 30
Zondag 17

 

In de morgendienst hoop ouderling Post een preek te lezen. De preek zal gaan over Openbaring 3:14-22. De tekst voor deze dienst is vers 20a: Zie Ik sta aan de deur en klop. Een indringende tekst met een hartverwarmende boodschap.
Er zal ook gezongen worden. De verzen zijn: 84:1/10 geb. vers 9/32:2,5/25:6/95:4

In de middagdienst hoopt ouderling Paauwe een preek te lezen over Psalm 42 vers 12. Wat buigt gij u neder o mijn ziel... Het hoofdstuk wat gelezen zal worden is Job. 2. Dit hoofdstuk is een illustratie van wat Psalm 42 leert. Een bemoedigende boodschap in een tijd van moeite en zorg. Er wordt ook gezongen. De verzen zijn: 25:8/2:7/42:1,6,7/116:1/73:13.

Graag wensen we ieder een goede zondag toe. Probeer ook zoveel mogelijk mee te luisteren in de eigen gemeente!

Dienst voor zondagmorgen 26 april 2020.
 
Het is al weer enkele dagen geleden dat we het Paasfeest mochten herdenken. Pasen brengt ons de boodschap van een levende Jezus voor dode zondaren. We ligt er in het Pasen een diepe en troostvolle boodschap voor arme zondaren. We hebben een levende Heere in de hemel. Laat niemand gering denken van Koning Jezus. Hij heeft alle macht in de hemel en op de aarde. We kunnen alleen maar gering denken van onszelf. Wat gelukkig als we geen grote gedachten hebben van onszelf maar van een levende Heere. In de hemel doen de hemelingen niet anders dan deze Koning groot maken.
 
We staan deze morgen weer stil bij het Paasevangelie. Keer op keer moeten we die goede boodschap brengen aan zondige mensen. Het is de enige heilsboodschap in deze  verloren wereld. We hebben vorige week ook gezien dat deze boodschap een gevolg heeft. Er zijn twee gevolgen: we kunnen die boodschap door het geloof aannemen en dat zijn we behouden. Dat is Gods genade. We kunnen die boodschap ook in ongeloof verwerpen en dat blijven we verloren. Dat is de schuld van ieder mens. Wat een aangrijpende tegenstelling. We kunnen er niet genoeg over nadenken.
 
We staan deze morgen stil bij Joh. 14 vers 19. We lezen daar het volgende:
 
Nog een kleinen tijd en de wereld zal Mij niet meer zien; maar gij zult Mij zien; want Ik leef en gij zult leven.
 
We beluisteren een boodschap van de levende Jezus. We letten daarbij op drie punten:
1. het zien van Jezus. Gij zult Mij zien
2. het leven van Jezus. Want Ik leef
3. de zegen van Jezus. En gij zult leven.
 
Liturgie
 
25:6/31:1,2,3/26:8/27:7
Joh. 14:15-31
Vers 19

Aan dit item wordt nog gewerkt!

Dienst voor zondagmiddag 26-4-2020.
 
In de middagdienst gaan we weer verder met de catechismus. De catechismus gaat over de enige troost in leven en in sterven. Als we iets in onze dagen nodig hebben dan is het dat wel. We kunnen mooie verhalen horen, maar het gaat om troost, houvast. Ware houvast ligt in de geloofswetenschap dat ik niet toebehoor aan mezelf of aan mensen, maar aan Jezus Christus. Wat gelukkig als we die wetenschap in onszelf mogen omdragen. Wat erg als we die wetenschap missen. Geve de Heere dan een haasten en spoeden om ons levenswil. Weet dat we met praten de hemelpoort niet binnenkomen. Weet ook dat God arme zondaren nodigt om tot Hem te komen. Heden zo gij Zijn stem hoort….
 
We gaan weer stilstaan bij het lijden van Christus. Dit is de hoeksteen van de zaligheid. Zonder de lijdende Zaligmaker heeft het Evangelie geen enkele inhoud. Door de lijdende Zaligmaker worden zondaren behouden en God grootgemaakt. We staan stil bij zondag 16. In deze zondag komen een aantal ingrijpende zaken aan de orden. Het gaat over het lijden van Christus.  We letten op drie gedachten:
1. de dood van Christus
2. de begrafenis van Christus.
3. de nederdaling ter hel van Christus.
 
Wat is er veel over deze dingen te zeggen. De Heere schenke ons  geheiligde wetenschap zodat we deze dingen ook voor onze ziel gaan verstaan.
 
Liturgie.
 
22:1/2:7/40:3,4/45:2/46:6
Jes. 53 
Zondag 16
NGB art 29
 

 

Een of twee keer per week stuur ik een rondzendbrief om u op de hoogte te houden van allerlei meer persoonlijke zaken in de gemeente. Velen ontvangen deze brief per mail. Mocht u hem nog niet hebben ontvangen dan kunt u dat aan mij doorgeven, dan zullen we uw naam op de verzendlijst zetten. Mijn mailadres is wvisscher@kliksafe.nl . De brief is bedoeld als tot samenbinding. Geve de Heere dat we elkaar in deze  moeilijke tijd mogen opdragen aan de troon der genade.
Een hartelijke groet
Ds. W. Visscher

Dienst op zondagmorgen 19 april 2020.
 
We zijn in de periode na Pasen. Dan gaan we stilstaan bij de betekenis van het lijden, de dood en de opstanding van Christus. We lezen in Rom. 4 vers 25 dat Christus is overgeleverd ‘om onze zonden, en opgewekt om onze rechtvaardigmaking’. In Zijn overgave heeft Christus voor de zonde betaald. Door Zijn opstading blijkt dat God de Vader dit offer als genoegzaam heeft aanvaard (zie kantt. 55 op Rom. 4:25).
 
De Heere Jezus is na Zijn opstanding verschillende malen verschenen. Daaruit is de waarheid van Zijn opstading duidelijk gebleken. De Heere heeft Zijn discipelen ook verder onderwezen. Ook heeft Hij bevelen gegeven. De Heere heeft alle  macht in hemel en op aarde. Als verhoogde Middelaar wil Hij dat de boodschap van Zijn dood en Zijn opstanding overal wordt bekend gemaakt. Jezus gebruikt voor dat grote doel geen heilige engelen maar beperkte en geroepen mensen. Die moeten de goede boodschap overal bekend maken. We willen bij dit grote opdracht stilstaan. De tekst voor deze dienst is Markus 16 vers 15-16. We lezen daar het volgende:
 
15 En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie allen creaturen.
16 Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben, zal verdoemd worden.
 
We beluisteren in deze woorden de grote opdracht.
We staan stil bij drie gedachten:
1. de oorsprong van deze opdracht, Hij zeide tot hen…
2. de inhoud van deze opdracht, Predikt het Evangelie…
3. het gevolg van deze opdracht. Geloof en ongeloof.
 
Liturgie
 
49:1/56:5,6/65:1/67:3
Mark. 16  

 

Dienst voor zondagmiddag 19 april 2020.
 
In deze dienst gaan we weer verder met de behandeling van de catechismus. Reeds eerder heb ik gewezen op het grote belang van de leer. In de catechismus wordt de leer der zaligheid behandeld. En ook toegepast. Keer op keer wordt de vraag naar nut en troost gesteld. De Heere geve dat we de leerdienst niet gering zullen achten. Steeds is Gods kerk erdoor gebouwd.
 
We staan deze middag stil bij het lijden van Christus. Reeds in de lijdensweken hebben we daar aandacht aan gegeven. Maar de kern van het Evangelie gaat over dit lijden. Laten we nooit denken dat we daar wel genoeg van hebben gehoord. Paulus wenste niet anders te preken en nergens anders in te roemen. Het is geen best teken als we het lijdensevangelie gering achten.
 
We zijn toegekomen aan zondag 15. In deze zondag wordt het eerste deel van artikel 4 van de 12 artikelen behandeld. Het gaat om het gedeelte ‘die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd…’. Het gaat in deze belijdenis dus over het lijden van Christus. We letten op twee gedachten:
1. de inhoud van het lijden
2. het karakter van het lijden.
 
Liturgie
 
68:5/2:7/69:4,5/78:30/79:7
Rom. 5:1-11,
Zondag 15
NGB art 28
 

 

Dienst op zondagmorgen 12 april 2020. Eerste paasdag.
 
We hebben het lijden en sterven van de Heere Jezus overdacht. De Heere heeft veel wonderen gedaan. Hij heeft ook gezegd dat Hij de Messias was. Hij is de Zoon van God. De joden hebben dit verworpen. Maar het is wel waar. En de waarheid ervan blijkt uit de opstanding van de Heere uit de doden.
 
De opstanding van de Heere is een heel belangrijk gegeven. Er zijn in de Bijbel meer opstandingen van mensen. Denk aan Lazarus. Die stond ook op uit de doden. Maar hij is daarna weer gestorven. De Heere Jezus echter heeft de dood overwonnen. Hij zal niet meer sterven. De dood heerst niet meer over Hem. Daarom wordt Hij de Eersteling genoemd (1 Kor. 15:20). Gods kinderen zullen ook eenmaal opstaan. En dat zullen ze aan Christus gelijkvormig zijn.
 
De opstanding van Christus is een heilfeit. Door deze gebeurtenis brengt God heil naar verloren mensen. Dit heil hebben we nodig. Wie in Christus gelooft, die is behouden. Wie niet in Hem gelooft, die ligt onder Gods toorn. Dit zijn dingen die we  niet moeten vergeten. We gaan op de Paasmorgen stilstaan bij de opstanding van de Heere uit de doden. De tekst staat in Matth. 28:5-7. We horen hier het Paasevangelie. We letten op drie gedachten.
a. een bemoedigende boodschap
b. een heilrijke boodschap.
c. een aansporende boodschap.
 
Liturgie
 
16:4/21:1,4,5/22:14/24:5
Matt. 28