Van de predikant
Voor alle aankondingen op deze pagina geldt uiteraard Deo Volente, zo God het wil...Dienst voor zondagmorgen 16 februari 2019.
We denken na over Lukas 7. We vragen vooral aandacht voor drie gebeurtenissen. We lezen eerst hoe de Heere geconfronteerd wordt met ziekte. Daarna lezen we een confrontatie met de dood. Tenslotte horen we over een confrontatie met de zonde. In die allen is de Heere Jezus de overwinnaar. Hij neemt de ziekte, dood en zonde op Zichzelf en draagt het weg. We lezen in Jes. 53 het volgende. "Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was." (Jes. 53:4)
We willen deze keer ingaan op de confrontatie met de dood. We lezen in Luk. 7 het volgende:
"En het geschiedde op den volgenden [dag], dat Hij ging naar een stad, genaamd Naïn, en met Hem gingen velen van Zijn discipelen, en een grote schare. En als Hij de poort der stad genaakte, zie daar, een dode werd uitgedragen, [die] een eniggeboren zoon zijner moeder [was], en zij [was] weduwe en een grote schare van de stad [was] met haar. En de Heere, haar ziende, werd innerlijk met ontferming over haar bewogen, en zeide tot haar: Ween niet. En Hij ging toe, en raakte de baar aan; (de dragers nu stonden stil) en Hij zeide: Jongeling, Ik zeg u, sta op! En de dode zat overeind, en begon te spreken. En Hij gaf hem aan zijn moeder. En vreze beving hen allen, en zij verheerlijkten God, zeggende: Een groot Profeet is onder ons opgestaan, en God heeft Zijn volk bezocht. En dit gerucht van Hem ging uit in geheel Judéa, en in al het omliggende land." (Luk. 7:11-17)
We denken na over de Levensvorst in Naïn. Drie punten willen we behandelen:
a. de Heere Jezus gaat naar Naïn.
b. de Heere Jezus openbaart Zijn kracht in Naïn.
c. de Heere Jezus ontvangt eer in Naïn.
De Heere gaat van Kapérnaüm naar Naïn. Als hij bij dit dorp komt nadert een stoet mensen. Het is een begrafenisstoet. We zouden verwachten dat de Heere eerbiedig aan de kant gaat. Maar Hij treedt op de baar toe. De dood moet wijken voor de Vorst van het Leven. Tot nog toe heeft niemand ooit aan de Heere gevraagd om een dode op te wekken. Dat is voor mensen onmogelijk, maar niet voor God. Lukas noemt de Heere hier voor het eerst nadrukkelijk Heere, Kurios. Hij is eigenaar van deze aarde. Hij gebiedt en het staat er. In zijn gang naar Naïn, waarin Hij Gods raad uitvoert, komt hij in aanraking met de dood. Hoe is het dat de dood in de wereld aanwezig is?
Als we de geschiedenis lezen dan komt onwillekeurig de gedachte naar boven waarom de Heere dat niet meer doet. Wat zou het fijn en goed zijn als we onze doden weer uit de dood terug konden halen. Dat was toen zo en dat is vandaag nog zo. Maar daar gaat het niet om in deze geschiedenis. De Heere doet nooit een wonder om mensen een plezierig leven te bezorgen. De Heere doet alles in de eerst plaats om de eer van Zijn Vader en om de heerlijkheid van Zijn Persoon te openbaren. De mensen moeten horen en weten dat Hij de Messias is. Daarom doet de Heere deze wonderen. Het zijn onderstrepingen van Zijn ambt als Profeet en Koning. Keer op keer heeft de Heere de mensen ook voorgehouden dat Hij de beloofde Messias was. En het komt erop aan, voor tijd een eeuwigheid, dat zondige mensen de toevlucht tot Hem nemen. Daarom doet Hij deze wonderen. Het is zichtbaar onderwijs over Zijn Persoon. Hoe treedt Hij op de dood toe?
De dood is door de mensen in de wereld gekomen. Het is de straf op de zonde. De door heeft ook een machtige heerschappij. Niemand is in staat om de dood te overwinnen. De knapste dokters hebben daar geen middelen tegen. De dood raakt ons ook allemaal. En de dood heeft drie diepe dimensies, tijdelijk, geestelijk en eeuwig. In het licht van de dood kunnen wij, mensen, alleen maar zwijgen. Hier houden onze gedachten, mogelijkheden, roem en kracht volledig op. De dood wijst op de hopeloze situatie waarin de gevallen mens, door de zonde, is gekomen. We staan machteloos. Laten we dat toch bedenken….
En dat treedt hier onverwachts en ongedacht een Persoon naar voren die niet aan de kant gaat voor de dood. Hij treedt op de dood toe. Hij gebiedt dat de stoet moet stilstaan. Hij raakt de dode aan. De Heere maakt de jonge man weer levend. Wat niemand kan, doet Jezus. Hij kan dat alleen. Hij doet het volkomen. Wat schittert in dit wonder de heerlijkheid van Christus. Hij immers is de enige die dit kan. Niemand op aarde kan Hem evenaren. Hij is ook de almachtige. Hij hoeft maar een woord te spreken en de dode gaat weer leven. Hij is ook volkomen redder. Bedenk wat er niet allemaal nodig is om iemand in leven te houden. Bloed, brein, benen, armen, voedsel en tal van andere zaken. De Heere hoeft alleen maar te spreken en de dood leeft. Tenslotte, en dat het diepste in dit gedeelte, hij neemt de dood op Zichzelf. Hij, die het Leven is, neemt de dood op Zich. Hij zal sterven aan het kruis om dode mensen levend te maken. Zijn borgtocht schittert in dit heerlijke wonder. Het wonder onderstreept dat Hij de enige en volkomen Messias is. In Hem gaan God beloften in vervulling.
Laten we dan nog even kijken naar wat volgt. Wij zouden misschien nog graag veel willen lezen en horen over de opgewekte dode. Wat heeft hij gezegd, hoe reageert zijn moeder, wat doen de mensen, heeft de dode nog lang geleefd. Een ding weten we zeker: hij is een korte periode in de hemel geweest. Uit de hel komt nooit iemand meer terug. De Heere heeft drie keer iemand teruggehaald uit de hemel. Lazarus, het dochtertje van Jairus, en de jongeling uit Naïn. Deze mensen hebben daar onuitsprekelijke dingen gezien. Vandaar dat de Bijbel geen woord van deze mensen meedeelt. De aandacht zou uitgaan naar mensen en niet naar Jezus. En dat is nooit de bedoeling van de Schrift.
De mensen reageren ook. Deels zijn ze diep onder de indruk. Dit hadden ze nog nooit meegemaakt. We lezen over beving, verheerlijkend God, en vrees. Dit alles wijst op een diepe indruk. Toch ontbreekt er iets. Er komt niemand tot Jezus met de erkenning dat Hij de Messias is. We lezen niet over verloren mensen die de gewillige Zaligmaker gaan volgen. En dat is ernstig. Hebben de mensen wel verstaan wie de Heere is? Hebben we Hem met een waar geloof omhelsd… Dat zijn de vragen die deze geschiedenis oproepen. In het volgende hoofdstuk wijst Lukas op de gelijkenis van het zaad. Er is zoveel zaad wat geen vrucht voortbrengt. De mensen horen en zien de woorden en daden van de Heere wel, maar ze doen ze niet. En daarom heeft ook deze geschiedenis een aangrijpend slot…..
Vragen
1. waarom doet de Heere dit wonder?
2. hoe moeten we denken over de dood?
3. wie is in staat om de dood te overwinnen?
4. wat betekent het dat de Heere de dood op Zichzelf heeft genomen?
5. hoe is de reactie van de mensen?
6. wat is het verschil tussen tijdgeloof en oprecht geloof?
7. kun je voorbeelden uit de Bijbel geven van tijdgeloof?
8. wat is het kenmerk van tijdgeloof?
9. wat doet het ware geloof?
Dienst voor zondagmiddag 17 februari 2019.
In deze dienst gaan we verder met het onderwijs op het oprechte gebedsleven. Het ware gebed is het voornaamste stuk van de dankbaarheid. Gods kinderen kennen een diep en aanhoudend gebedsleven. Gebed betekent een afhankelijk leven. Gods kinderen verwachten niets van zichzelf. Ze leggen hun noden aan de Heere voor. En ze zijn ook zeer begerig naar Gods antwoorden. Als er geen duidelijk antwoord van de Heere is dan willen ze ook niet optrekken of dingen doen. Zo werkt dat in het rijk van God.
Hoe ziet het oprechte leven van het gebed eruit. In de catechismus kunnen we er veel over lezen. Het is bovendien allemaal gegrond op de Bijbel. Laten we daarom diep nadenken over het gebed. Laten we het bovenal persoonlijk beoefenen. Hoe moet je bidden? Stel je wordt ’s morgen wakker. En wat dan?
Wel, het is niet de bedoeling dat we dan vlug uit bed gaan beginnen met de dag. Het eerste wat we moeten doen is handen vouwen en de Heere danken dat Hij ons heeft bewaard en gedragen. Heel eenvoudig de Heere erkennen voor Zijn dragende goedheid. In de tweede plaats moeten we onze nood aan de Heere voorleggen. Er is heel veel nood in ieders leven. Die nood moet aan de troon der genade worden gebracht. In de derde plaats moeten we onze gebeden besluiten. De Heere leerde zijn discipelen: want Uw is het koninkrijk… Zo is er nog veel te leren op de leerschool van het gebed….
Preek voor woensdag 13 februari 2019, Bijbellezing.
Graag wilde ik maar verder gaan met het preken over de profetie van Jesaja. Ik begrijp dat het voor sommigen wat diepe en lastige stof is. Maar het is wel een boek waar de kern van het Evangelie heel duidelijk in klinkt. Voor mijn persoonlijke leven heb ik al meerdere keren veel voedsel uit deze profetie ontvangen. Daarom wilde ik er maar mee verder gaan.
We hopen vanavond stil te staan bij Jesaja 40:1-11. Dit gedeelte heeft een inleidend krakater op de volgende hoofdstukken. Het is een troostboek voor de kerk des Heeren. Het begint ook met de gedachte van troost. het thema voor vanavond is de troost voor de kerk. We willen stilstaan bij drie gedachten:
a. de noodzaak van de troost, we letten dan op de achtergrond voor deze profetie. we lezen woorden als strijd, ongerechtigheid, woestijn, etc. Dit wil iets zeggen over de noodzaak van troost.
b. de inhoud van troost. Het gaat om de heerlijkheid des Heeren die geopenbaard zal worden. Zie kantt. 23 over de betekenis ervan.
c. de kracht van de troost. In vers 9-11 kunnen we lezen over wat de troost uitwerkt.
Graag tot vanavond. Mocht u iets willen opmerken: mail gerust.
een hartelijke groet
wv
Preek voor zondag 10 februari 2019, morgendienst.
De komende diensten wilde ik stilstaan bij Lukas 7. Daar lezen we de ontferming van de Heere Jezus over een heidense hoofdman (1-10), een weduwe (11-17) en een zondige vrouw (36-50). De Heere is gekomen om zondaren zalig te maken. Na zijn woorden in hoofdstuk 6 over het rijk der hemelen, geeft Hij het concreet gestalte in Zijn daden voor verloren mensen. Het waren allemaal mensen die in het Israël van die dagen niet echt meetelden. De Heere zag er naar om.
De eerste geschiedenis brengt ons bij de bewogenheid van Christus over een heidense hoofdman en zijn zieke knecht. We wijzen erop dat we uitgaan van Christus en wat Hij doet. Laten we daar toch steeds op letten. De zaligheid, de redding, het behoud gaat van Hem uit. We moeten niet beginnen en eindigen in de mens. Dan doen we tekort aan het Evangelie, dan wordt de diepte van de schuld niet gepeild, Gods volk niet getroost en zondaren niet aangespoord. In ons ligt niets waarom God naar ons zou kunnen omzien. Het is alles Zijn werk. Dat is het geheim van het heerlijke Evangelie, de goede boodschap.
De geschiedenis in vers 1-10 zet ook in met de gang van Christus door deze wereld. We lezen: "Nadat Hij nu al Zijn woorden voleindigd had, ten aanhore des volks, ging Hij in te Kapérnaüm." (Luk. 7:1). De Heere komt na het houden van de Bergrede weer in Kapérnaüm. De Zijn Vader en de engelen volgen Hem. De duivel verzoekt Hem, keer op keer. De mensen luisteren naar Hem. Maar helaas er zijn weinigen die Zijn woorden ook doen en vruchten voortbrengen. "Een iegelijk, die tot Mij komt, en Mijn woorden hoort, en dezelve doet, Ik zal u tonen, wien hij gelijk is." (Luk. 6:47). En dezelve doet… keer op keer heeft de Heere dit herhaald. Horen en doen is wijs. Horen en niet doen is dwaas.
We staan dus stil bij Jezus Christus de Zaligmaker, de Redder. We letten op drie punten:
a. Jezus gaat naar een zondaar, 1-6.
b. Jezus luistert naar een zondaar, 7-9.
c. Jezus redt een zondaar, 9-10.
Eerst zien we dat de hoofdman een verzoek richt tot de Heere Jezus. Dit is heel opmerkelijk omdat deze man een heiden is. Bovendien vraagt hij hulp voor zijn knecht. Uit vers 9 blijkt dat deze man gevraagd heeft vanuit een levend geloof. Het is dus vragen vanuit de diepte. Een dergelijke roepstem wordt door de Heere gehoord en zo gaat hij naar de man toe. Hij is volkomen bereid en gewillig om de man te helpen. Gods kerk heeft een gewillige Zaligmaker.
Daarna zien we dat de Heere luistert naar de woorden die deze man laat overbrengen. De oversten zeggen dat de man het waardig is dat de Heere hem helpt. Zelf echter zegt hij iets heel anders. We horen: "Heere, neem de moeite niet; want ik ben niet waardig, dat Gij onder mijn dak zoudt inkomen." (Luk. 7:6). We horen de taal van het ware geloof. Die taal is dat we de Heere nodig hebben, maar het niet waardig zijn dat Hij komt. De Heere heeft zich zeer over deze taal verwonderd. Het is het wonder van de genade Gods.
Tenslotte blijkt dat de Heere de man helpt en redt. De knecht wordt genezen op het machtswoord van Christus. Hier toont hij zich als de almachtige Zaligmaker. Hij spreekt en het is er…
Vragen.
1. hoe blijkt de barmhartigheid van God in dit hoofdstuk?
2. waarom is het opmerkelijk dat een heiden naar de Heere Jezus vraagt?
3 hoe zou het komen dat de man zoveel geeft om de godsdienst van de Joden?
4. hoe komt het dat de man van zichzelf zegt dat hij het niet waardig is dat de Heere naar hem omziet? Waar komen we dit meer tegen in de Bijbel?
5. waar lezen we nog meer dat de Heere Jezus verwonderd is?
6. wat is in de Bijbel eigenlijk een groot geloof? Waar zegt de Heere dit nog een keer? (Matt. 15:28).
7. waarom wordt er verder eigenlijk zo weinig gezegd in de Bijbel over de zieke knecht?
Dienst voor zondagmiddag 10 februari 2019.
In deze dienst zal de heilige doop worden bediend. Wij bedienen de doop aan de kinderen omdat zij in het verbond en de gemeente Gods zijn begrepen. Deze gedachte, die we vinden in Gen. 17, is erg belangrijk bijvoorbeeld voor de opvoeding. De Heere heeft recht op onze kinderen. Ouders moeten hun kinderen bij de Heere brengen. We doen dat door ze mee te nemen naar de kerk, ze op te dragen in de gebeden, ze te vertellen van de Heere en Zijn dienst, ze de psalmen te leren zingen, ze te leren bidden, etc. etc. Elk gedoopt kind moet onderwezen worden in de leer die naar de godzaligheid is. Ouders hebben hier, vanuit de doopbelofte, een zeer grote taak. De Heere wil ons daarin ook helpen. Daarom is het gebed zo belangrijk.
Verder zullen we zondag 45 van de catechismus behandelen. Die gaat over het gebed en de noodzaak ervan. De komende zondagen staan we keer op keer stil bij het oprechte gebed. Wie de Bijbel leest komt voortdurend gebeden tegen. Het gebed is het voornaamste stuk der dankbaarheid. Het is ook een middel om tot de Heere te gaan. Laten we dergelijke middelen toch gebruiken. En daarin ook aanhouden.
Morgendienst op zondag 20 januari 2019.
We gaan in deze dienst weer verder in Lukas 5. We vinden in dit hoofdstuk Gods ontferming over zondige mensen. De Heere Jezus geneest een melaatse en een verlamde. Het zijn blijken van Zijn gunst in een verloren wereld. Bij de schriftgeleerden roepen deze wonderen wrevel op. Dat Jezus de zonden vergeeft wijst op Zijn goddelijkheid. Keer op keer heeft de Heere onderstreept dat hij de Messias is en de Zoon van God. Die gedachte hebben de schriftgeleerden verworpen. En tenslotte komt hun haat duidelijk openbaar. We lezen erover in Luk. 6:11. "En zij werden vervuld met uitzinnigheid, en spraken samen met elkander, wat zij Jezus doen zouden." (Luk. 6:11). De eerste moordplannen worden gemaakt.
De Heere echter is gekomen om het verlorene te zoeken. Zo lezen we in Luk. 5:27-32 over de roeping van Levi. Levi heeft twee namen: Mattheus en Levi. We kunnen deze geschiedenis ook lezen in Matt. 9:9-13 en Mark. 2:13-17. Het gaat dus zeker om een belangrijke gebeurtenis. De tekst luidt als volgt:
"En na dezen ging Hij uit, en zag een tollenaar, met name Levi, zitten in het tolhuis, en zeide tot hem: Volg Mij." (Luk. 5:27)
De beluisteren in deze geschiedenis de boodschap van Christus voor zondaren. We letten op drie punten:
a. Christus roept zondaren.
b. Christus vernieuwt zondaren.
c. Christus onderwijst zondaren.
Het is opvallend dat Christus deze tollenaar roept. Niets laat zien dat de man bezig is met geestelijke zaken. Onverwachts komt de roeping om discipel te worden tot hem. Het is ook een krachtige roeping. Want Levi verlaat zijn tolhuis en wordt een discipel van de Heere Jezus. Wat een wonder als God zo een mens gaat oprapen. Dat krijgen we nooit klein. Door de krachtige werking van Gods Geest wordt Levi in één keer gehoorzaam gemaakt. Dat kan dus ook vandaag gebeuren. Hij gaat vanuit de dood naar het leven. Opeens, plotseling, van duisternis naar licht. Het volle licht. Een opmerkelijke weg.
Levi leefde in zonde. De Heere laat hem echter niet in de zonde leven. We lezen verschillende dingen van hem. Vooral vers 28 is erg leerzaam. We lezen daar: "En hij, alles verlatende, stond op en volgde Hem." (Luk. 5:28). Eerst lezen we dat Levi alles verlaat. Hij neemt afscheid van zijn bestaan als tollenaar. Het zondige leven laat hij achter zich. In de tweede plaats lezen we dat hij opstaat. Het komt ook openbaar dat hij het zondige leven gaat verlaten. Met volharding neemt hij afscheid van de zonde. Tenslotte lezen we dat hij de Heere volgt. Hij wordt een discipel van Jezus. Hij erkent dat Jezus de gekomen Messias is. Wat een totale verandering in het leven van deze man. We lezen in vers 32 dat de Heere is gekomen om zondaren te roepen tot bekering. Tot bekering. Als God werkt dan komt er een ware bekering.
In de derde plaats lezen we iets over onderwijs. De farizeeën zijn het niet eens met de handelwijze van de Heere Jezus. We lezen: "En hun Schriftgeleerden en de Farizeën murmureerden tegen Zijn discipelen, zeggende: Waarom eet en drinkt gij met tollenaren en zondaren?" (Luk. 5:30). Ze beginnen tegen de discipelen te mopperen. Tollenaren waren slechte mensen waar je geen omgang mee moest hebben. Die schreven ze af. De Heere doet dat niet. Hij zoekt die mensen op om ze tot bekering te brengen. Tevens geeft de Heere onderwijs over zijn werk. Hij is de dokter die komt voor zieke mensen. De Heere bedoelt als we ons niet ziek voelen, dan gaan we niet naar een dokter. Zo was het bij de schriftgeleerden. De mankeerden niets. Die wisten alles precies en zonden hadden ze niet. Voor zulke mensen is de Heere niet gekomen. Hij komt voor geestelijk zieke mensen. Die wil Hij genezen. Wat een mooi beeld dat de Heere zijn werk vergelijkt met het werk van een dokter.
Vragen.
a. hoe vaak komen we het woord tollenaar bij Lukas tegen? waarom haten de joden die mensen?
b. wat is er zo opmerkelijk aan de roeping van Levi?
c. waarom eet de Heere met een schare tollenaars?
d. waarom zijn de schriftgeleerden aan het mopperen?
e. zouden vandaag nog mensen op deze manier bekeerd kunnen worden?
f. hoe zou jij het vinden als God vandaag een slechte crimineel onverwachts het eeuwige leven geeft?
g. wat kunnen we uit deze geschiedenis leren?
h. hoe weten we dat dit een erg belangrijke geschiedenis is?
Dienst voor zondagmiddag 20 januari 2019
In deze dienst staan we stil bij zondag 43 van de catechismus. Deze zondag gaat over het 9e gebod. We lezen dat in Ex. 20:16. "Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste." (Ex. 20:16). De tekst vinden we ook in Deut. 5:20. Daar lezen we: "En gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste." (Deut. 5:20). In Deut worden de geboden meer met elkaar verbonden. We lezen daar het woordje ‘en’. Wat voor elk gebod in het bijzonder geldt, geldt ook voor alle geboden. De belofte van het vijfde gebod geldt ook voor het zesde en volgende gebod.
Het gaat in dit gebod over waarheid en leugen. Het godzalige leven betekent dat we de leugen haten en de waarheid liefhebben en voorstaan. We zullen eerst uit de Bijbel nagaan hoe er over waarheid en leugen wordt gesproken. Het is leerzaam om zien dat Christus Zichzelf de waarheid noemt. Aan de andere kant zien we dat de duivel de eerste is die met leugens komt (Gen. 3). Leugens komen dus van satan en waarheid komt van God in Christus. We willen stilstaan bij hoe dit werkt.
Het gaat dus over het 9e gebod.
We letten op twee gedachten.
a. de Heere verbiedt de leugen.
b. de Heere spoort aan tot waarheid.
Vragen
a. waarom is een leugen zo erg?
b. geldt dit ook voor leugens om bestwil?
c. merk je ook dat de ene zonde de andere meebrengt. Wie iets steelt is gauw geneigd om erover te liegen. Kun je daarvan voorbeelden geven in je eigen leven?
d. is er verschillen tussen over de waarheid strijden en de waarheid betrachten?
e. wie stelde de vraag: wat is waarheid?
Enige tijd geleden preekte ik over Luk. 2:22. Het ging over de voorstelling van de Heere Jezus in de tempel. We lezen in de statenvertaling over de dagen harer reiniging. Er zijn echter heel veel handschriften die lezen de dagen 'hunner reiniging'. Meervoud dus. In het dagboek van ds. Paauwe las ik daarover een mooie meditatie. bijgaand. Het dagboek, wat denk ik zeer de moeite waard is, heet: Over denkingen voor iedere dag van het jaar, van ds. J. P. Paauwe. Ter lezing bevolen.
Dienst op zondagmorgen 13 januari 2019.
We gaan in deze dienst verder nadenken over Luk. 5. De vorige dienst hebben we gehoord wie de Heere wil gebruiken in Zijn dienst. Petrus heeft beleden dat hij zondig is voor de Heere. We lezen in de Bijbel: "En Simon Petrus, [dat] ziende, viel neder aan de knieën van Jezus, zeggende: Heere! ga uit van mij; want ik ben een zondig mens." (Luk. 5:8). Op deze belijdenis horen we de Heere zeggen: "Vrees niet; van nu aan zult gij mensen vangen." (Luk. 5:10). Zoals vissers vissen vangen; zo ook zullen de discipelen leren om mensen te vangen door het net van het Evangelie.
We gaan verder lezen in dit hoofdstuk. We komen dan eerst bij de genezing van een melaatse. Enkele jaren geleden heb ik hier een preek over gehouden. Daarom lezen we weer verder in dit hoofdstuk. We komen dan bij vers 17. Daar lezen we over het onderwijs van de Heere Jezus. We lezen: "En het geschiedde in een dier dagen, dat Hij leerde, en [er] zaten Farizeën en leraars der wet, die van alle vlekken van Galiléa, en Judéa, en Jeruzalem gekomen waren; en de kracht des Heeren was [er] om hen te genezen." (Luk. 5:17). Wat moet het indrukwekkend zijn geweest om de Heere onderwijs te horen geven. Ook lezen we dat de kracht des Heeren er is om hen te genezen. Vooral bij dat laatste willen we stilstaan. We lezen in vers 18 het volgende: "En ziet, [enige] mannen brachten op een bed een mens, die geraakt was, en zochten hem in te brengen, en voor Hem te leggen." (Luk. 5:18). We staan stil bij Luk. 5:17-26. We letten dan vooral op de kracht des Heeren. We staan stil bij drie gedachten:
a. waar die kracht zich openbaart.
b. hoe die kracht zich openbaart.
c. het gevolg als die kracht zich openbaart.
Letten we eerst op de plaats waar die kracht zich openbaart. De Heere bevindt zich in Kapérnaüm. Dit weten we omdat in de vergelijkbare delen (Matt. 9 en Mark. 2) daarop wordt gewezen. Er zijn rond de Heere veel mensen verzameld. Laten we die groepen eens nagaan en zien wat er voor ons uit te leren valt. We lezen eerst iets over de schare (vers 19). Deze schare is nieuwsgierig en verlangen, bijvoorbeeld naar wonderen. Van oprecht schuldbesef horen we niets. Dan lezen we over de Farizeën. Die zijn gekomen om de Heere te keuren en of Hij wel aan de wensen van bijvoorbeeld het Sanhedrin voldoet. Verderop lezen we dat deze mensen meer en meer vijandig zijn. Tenslotte lezen we ook over de geraakte en zijn vier vrienden. Deze mensen zijn in geloof naar deze plaats gekomen. Ze weten wie ze zelf zijn, maar ze weten ook wie de Heere is. Vandaar dat ze komen.
Letten we in de tweede plaats op wat er gebeurt. De Heere ziet om naar de mannen en hun verlamde vriend. Het eerste wat de Heere schenkt is vergeving van de zonde. Dat is een weldaad voor de ziel. Daarna geeft de Heere ook een weldaad voor het lichaam. De verlamde man wordt genezen. In dit wonder openbaart de Heere iets van Zijn Persoon. Hij openbaart zijn wetenschap. Hij weet wat de Schriftgeleerden denken en hij weet ook wat de grootste nood is van de verlamde man. Verder openbaart de Heere Zijn goddelijke autoriteit en macht. Hij vergeeft de zonden. Tenslotte openbaart de Heere zijn almacht. Met een enkel woord is de man genezen. We ontmoeten in Jezus een volkomen Zaligmaker. Laat niemand gering denken over de medelijdende Hogepriester.
Letten we ten derde op de vrucht. We zien verschillende vruchten. In de eerste plaats wordt het geloof van de vrienden bekroond. In de tweede plaats is er vreugde en blijdschap voor de geraakt. In de derde plaats is er verwondering bij de schare. Tenslotte is er verharding bij de Farizeën en schriftgeleerden. In het volgende hoofdstuk maken ze plannen om de Heere Jezus te doden.
Vragen
1. wie zijn de Farizeën en waarom heeft de Heere ze ernstig gewaarschuwd?
2. waarom komen de scharen naar de Heere Jezus?
3. op welke manier maakt de Heere Jezus de man weer beter?
4. waarom is de schare ‘ontzet’, vers 26?
5. zou de Heere ook vandaag nog zulke wonderen doen?
6. waarom vergeeft de Heere eerst de zonden van de lamme man en maakt Hij hem daarna gezond?
Dienst in de middag van 13 januari 2019.
We zijn toegekomen aan zondag 42 van de catechismus. Vorige keer hebben we stilgestaan bij het zevende gebod. We hebben gezien dat in de Bijbel lichamelijke reinheid erg belangrijk is. Jozef wilde geen overspel plegen met de vrouw van Potifar omdat dit zonde zou zijn tegen God. Voor vandaag de dag betekent dit dat het Gods wil is dat mensen rein en zuiver zullen leven, binnen en buiten het huwelijk. Laten we daar ernst mee maken. Ook als dat moeilijk is of wordt in ons leven. De Heere gedenke alle die met lastige vragen worstelen op dit terrein. Het is goed om naar de geboden des Heeren te leven.
Vandaag gaan we verder met zondag 42. Daar gaat het om de eigendom en het bezit van aardse goederen. We komen aardse goederen in de Bijbel veel en vaak tegen. Dat is ook begrijpelijk omdat we er gewoon mee te maken hebben. Geld, bezit, kopen en verkopen zijn dingen waar we allemaal wel een relatie mee hebben. Abraham bijvoorbeeld had veel vee en knechten. Hij had een groot bedrijf. Toch zegt de Bijbel dat hij op zoek was naar de stad die fundamenten heeft. Het aardse stond in zijn leven niet nummer 1. Hij was echter wel eerlijk en oprecht. Zo ook wil de Bijbel ons waarschuwen voor gierigheid, diefstal en tal van andere verkeerde zaken. Denk maar aan Achan die vanwege zijn diefstal een oordeel over zichzelf heeft gehaald. De Bijbel spoort ook aan tot goed gebruik van aardse middelen. We lezen in de Bijbel dat we vermaak mogen hebben rond de hemelse goederen en dat we de aardse goederen op een rechte manier moeten gebruiken. Als de nieuwe auto het belangrijkste is van ons leven, dan is er iets grondig mis. We hopen ook iets te zeggen over het materialisme van onze tijd. We moeten volgelingen van de Heere Jezus worden. Die had niets waarop Hij zijn hoofd kon neerleggen.
Vragen.
1. waarom is deze zondag voor ons belangrijk?
2. klopt het als mensen zeggen “ik geef niets om geld’.
3. wat moeten we gebruiken en waar mogen we van genieten?
4. wat is genieten van de dingen van Gods Koninkrijk?
5. wat is trouwelijk arbeiden?
Dienst op zondagmorgen 6 januari 2019.
Op één januari mochten we samenkomen in Gods huis. We hebben geluisterd naar de bemoediging voor het nieuwe jaar. De Heere spreekt troostwoorden tegen Sion. "Ik, Ik ben het, Die u troost; wie zijt gij, dat gij vreest voor den mens, die sterven zal? en voor eens mensen kind, [dat] hooi worden zal?" (Jes. 51:12). Wat is het goed om samen het jaar in Gods huis te beginnen. Jezus is een volkomen Verlosser. Het eerste en voornaamste waarvan we verlost moeten worden, dat zijn we zelf. Laten we daar goed bij stil staan. De verlossing van onszelf.
De eerste rustdag van het jaar staat in het teken van de bevestiging van ambtsdragers. Ik wilde stilstaan bij Luk. 5:1-11. We lezen daar dat de Heere de discipelen opdracht geeft om het net uit te werpen. We lezen: "En als Hij afliet van spreken, zeide Hij tot Simon: Steek af naar de diepte, en werp uw netten uit om te vangen." (Luk. 5:4). Steek af naar de diepte is het bevel van de Heere tot de discipelen. De Heere wil ze door dit bevel iets leren.
Het gaat in dit hele hoofdstuk over Gods ontferming in Christus Jezus. We gaat vooral letten op drie gedachten:
1. Jezus geeft een bevel. Vers 4-5.
2. Jezus openbaart Zijn kracht. Vers 6-7.
3. Jezus leert zijn discipelen. Vers 8-11.
De Heere geeft op klaarlichte dag het bevel om te gaan vissen. Voor Petrus en de anderen was die heel wonderlijk. De Heere echter beveelt en dan hebben wij maar te gehoorzamen. Helaas soms gehoorzamen we niet. Dat noemt de Bijbel ongeloof en opstand. De bevelen des Heeren zijn niet gemakkelijk. Ook kunnen we die niet begrijpen. De Bijbel vraagt geloof in God. Zo zien we de discipelen de netten uitwerpen.
De Heere openbaart in die weg Zijn heerlijke genade. Twee boten met vis worden aan land gebracht. De discipelen zijn er verwonderd over. De Heere toont Zijn wonderlijke en heilrijke daden. Ook vandaag is de Heere een wonderdoend God. Laten we daar goed op letten.
De wonderen van Gods genade hebben een uitwerking in het leven van Petrus. Hij ziet zichzelf als een zondig mens. Ook weet hij zich niet waard dat de Heere naar hem omziet. Toch gaat hij de Heere volgen. Hij wordt een discipel van Jezus. Zo heeft de Heere ook vandaag zijn kinderen en ambtsdragers in deze wereld. Zijn kracht wordt in zwakheid volbracht.
Vragen
1. waarom geeft de Heere aan de mensen onderwijs? Wel ambt van de Heere treedt in zijn onderwijs op de voorgrond?
2. waarom geeft de Heere zo’n opmerkelijk bevel? Komen we dat meer tegen in de Bijbel? Welk opmerkelijk bevel gaf de Heere aan de rijke jongeling? (Luk. 18:22). Deed hij het ook? Hoe komt het dat mensen het bevel van Christus opvolgen?
3. hoe komt het dat Christus grote wonderen heeft gedaan? Waarom kan de Heere wonderen doen? Doet Hij vandaag ook nog wonderen?
4. welke reactie lezen we van Petrus als de vis is gevangen?
5. hoe vang je vissen in het gewone leven? Wat zou een visser der mensen zijn? Hoe moet je mensen vangen? Vang je ook vissen door grote stenen in een vijver te gooien?
Dienst voor zondagmiddag 6 januari 2019.
We staan in deze dienst stil bij het zevende gebod van de wet van de Heere. We lezen in het zevende gebod het volgende:
"Gij zult niet echtbreken." (Ex. 20:14)
Het is een kort maar heel ingrijpende gebod. In dit gebod gaat het om het zedelijke leven. We weten dat daar in onze tijd heel veel over te doen is. We leven in een tijd zonder taboes. Dat is erg.
Gods Woord geeft ons de regels voor het leven in zuiverheid en reinheid. Dit leven moeten we leiden in en buiten het huwelijk. Het huwelijk is door God ingezet en naar Zijn wil. Daardoor wil God het menselijke geslacht bouwen.
Die gebod is echter ook heel belangrijk voor mensen die niet gehuwd zijn. De Heere wil dat we rein en zuiver leven. Helaas komen we veel dingen tegen (denk aan porno, reclame, seks buiten het huwelijk, etc.) die geheel strijdig zijn met Gods Woord. Het daarom goed om de geboden van de Heere te overdenken.
Deze geboden leren ons in de eerste plaats de afsterving van de oude mens. De Heere leert ons berouw te hebben over de zonden. De geboden leren ons ook de opstanding van de nieuwe mens. Dat is een diepe en geestelijke vreugde in God, door Christus. Het is ook een begeerte om in al Gods geboden te leven. Het mooiste leven is een leven naar Gods geboden. Die geboden zijn niet zwaar.
Vragen
1. wat betekent het dat we onze naaste moeten liefhebben als onszelf?
2. wat zei Jozef tegen de vrouw van Potifar in Egypte?
3. kunnen Gods kinderen ook tegen het zevende gebod zondigen? Geef voorbeelden uit de Bijbel?
4. wat is de positieve kant aan het zevende gebod?
5. wat is een grote volkszonde van onze tijd?
Preek voor maandag 31 december 2018, oudejaarsdienst
Er ligt weer een kalenderjaar achter ons. Aan het einde van de dienst zullen namen worden opgelezen. Het zijn namen van geliefden die zijn aangekomen in de eeuwigheid. Het geeft een veelheid aan gedachten.
Onze gedachten staan nooit stil. Vaak zijn ze gericht op de aardse zaken. Ons werk, ons gezin, onze toekomst. Het is allemaal heel begrijpelijk. Maar hoe zal het gaan als we sterven. Dan gaat het om de wezenlijk en eeuwige zaken. Veel mensen bekommeren zich daar helaas niet over. Maar in de Bijbel komen we die dingen tegen.
We besluiten het jaar daarom rond de Schrift. Die is ons gegeven om wijs te maken tot zaligheid. De Schrift leert ons zonde, genade en geloof. Dat zijn drie kernzaken die we persoonlijk moeten doorleven. Ook in het slot van het achterliggende jaar. We willen deze laatste dienst stilstaan bij Jes. 51. Ook morgen, nieuwjaar hopen we bij dit hoofdstuk stil te staan.
We gaan vooral letten op vers 6. Daar lezen we:
"Heft ulieder ogen op naar den hemel, en aanschouwt de aarde beneden; want de hemel zal als een rook verdwijnen, en de aarde zal als een kleed verouden, en haar inwoners zullen van gelijken sterven; maar Mijn heil zal in eeuwigheid zijn, Mijn gerechtigheid zal niet verbroken worden." (Jes. 51:6). De Heere spreekt in dit gedeelte Zijn volk aan. Het hoofdstuk gaat min of meer uit van de ballingschap in Babel (zie vers 14). De verlossing is nabij. In het jaar 537 zijn de eerste ballingen teruggekeerd naar Kanaän. Ze zijn aangekomen in een totaal verwoest land. Waar is dan hulp en bijstand in alle reddeloosheid. Merk op dat de Heere in dit deel (vers 1-8) tot drie keer toe zegt: Hoort naar Mij! (vers 1, 4,7). Het komt dus aan op goed luisteren. En dan wordt er gezegd dat we eerst moeten zien naar de hemel en de aarde. Die allen zullen voorbij gaan. Vergankelijkheid en voorbijgang is wat we lezen in de tekst. Ook lezen we echter over Mijn heil (redding). Het gaat in deze tekst om een belofte van heil..
We willen daarbij letten op drie gedachten:
De noodzakelijkheid van deze belofte
De inhoud van deze belofte.
De zekerheid van deze belofte.
Bij de eerste gedachte letten we vooral op het verband. Wat wordt daar genoemd en wat is de reden dat de Heere aanspoort om op te letten.
Bij de tweede gedachte gaan we de dingen na die in de tekst worden genoemd. Mijn heil is nabij en Mijn gerechtigheid zal niet verbroken worden.
Bij de derde gedachte letten we op het feit dat de Heere tot driemaal toe aanspoort om te horen.
Veel is over deze tekst te zeggen. In Hebr. 1:10-12 wordt deze tekst aangehaald en geciteerd. We lezen daar het volgende:
"En: Gij, Heere! hebt in den beginne de aarde gegrond, en de hemelen zijn werken Uwer handen; Dezelve zullen vergaan, maar Gij blijft altijd, en zij zullen alle als een kleed verouden; En als een dekkleed zult Gij ze ineenrollen, en zij zullen veranderd worden; maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet ophouden." (Hebr. 1:10-12)
Vragen
1. waar bepaalt de laatste dienst van het jaar u of jou bij?
2. wat zijn de geestelijke en eeuwige dingen die we in de Bijbel vinden?
3. wat wil Jes. 51:6 ons vooral duidelijk maken?
4. hoe heeft de schrijver van de brief aan de Hebreeën deze tekst gelezen?
5. wat bedoelt Jesaja met Gods gerechtigheid die niet verbroken zal worden?
6. wat vind jij belangrijk en opvallend voor de laatste dienst in het oude jaar?
7. welke stukje uit de tekst wilt u onthouden en brengen voor God in gebed?
Dienst voor dinsdag 1 januari 2019, nieuwjaar.
Het is goed om het nieuwe jaar in Gods huis te beginnen. Er zijn veel zaken die ons bezig kunnen houden. Het beste is als we onze gedachten richten op God en Zijn Woord. De mens gaat voorbij, maar het Woord van onze God blijft in eeuwigheid.
We staan ook vanmorgen weer stil bij Jesaja 51. We willen vooral nadenken over vers 12. Daar lezen we:
"Ik, Ik ben het, Die u troost; wie zijt gij, dat gij vreest voor den mens, die sterven zal? en voor eens mensen kind, [dat] hooi worden zal?" (Jes. 51:12)
In vers 9-11 horen we een gebed van het volk. Ze vragen of de Heere verlossing uit alle druk wil geven. In de verzen 12 en verder lezen we het antwoord van God. De Heere begint met troost voor Zijn volk. Wat is de Heere groot en goed dat Hij ons in het begin van het nieuwe jaar wil nawandelen met Zijn gunst en genade. We kunnen ons nooit genoeg verwonderen over de Heere en Zijn leiding.
We beluisteren in vers 12 een belofte van troost. Keer op keer komen we dat tegen in dit gedeelte van de profetie van Jesaja. Lees er vers 40:1 maar op na. Daar lezen we:
"Troost, troost Mijn volk, zal ulieder God zeggen." (Jes. 40:1)
We lezen het ook in vers 51:3:
"Want de HEERE zal Sion troosten, Hij zal troosten al haar woeste plaatsen, en Hij zal haar woestijn maken als Eden, en haar wildernis als den hof des HEEREN; vreugde en blijdschap zal daarin gevonden worden, dankzegging en een stem des gezangs." (Jes. 51:3)
En we komen het ook weer tegen in vers 12.
We staan stil bij twee gedachten:
a. de aanleiding voor deze troostwoorden.
b. de inhoud en grond voor deze troostwoorden.
De aanleiding kunnen we vinden in de voorgaande verzen. We lezen bijvoorbeeld het volgende:
Vers 3 spreekt over verwoeste plaatsen.
Vers 7b spreekt over smaadheid van mensen.
Vers 8b spreekt over de zeedraak, machtige vijanden.
Vers 11 b spreekt over treurende en zuchtende mensen. Het zijn dus mensen die zwak en zondig zijn waar God troostwoorden tegen spreekt.
De inhoud van de troost leren we uit de verzen 13-16. Daar horen we over:
Vers 13 een schepper van hemel en aarde, dus de almachtige God.
Vers 14 daar lezen we over gevangenen die spoedig zullen worden losgelaten, dus verlossing. We horen van de verlossende God.
Vers 15 zegt heel nadrukkelijk dat de Heere dit zegt. "Want Ik ben de HEERE, uw God, Die de zee klieft, dat haar golven bruisen; HEERE der heirscharen is Zijn Naam." (Jes. 51:15). Dat is Gods verbondsnaam. Daar in blijkt zijn trouw en genade. Het is de getrouwe Verbondsgod Die spreekt.
Vers 16 wijst op Gods woorden. Dat wil benadrukken dat God Zijn gemeente zal bewaren. Hoe moeilijk het mogelijk ook zal zijn.
Kortom, er is in een moeilijke tijd een God die Zijn belofte geeft en vervuld. Dat geldt ook voor vandaag.
Vragen.
a. waarom beginnen we het nieuwe jaar in de kerk?
b. hoevaak komen we het woord troost in Jesaja tegen?
c. waarom doet God een belofte van troost?
d. wat betekent het dat in vers 12 twee keer IK, Ik staat?
e. wie heeft in het Nieuwe Testament ook vaak gezegd: Ik ben… en waarom heeft Hij dat gezegd?
Morgendienst op zondag 30 december 2018.
Het is de laatste zondag van het kalenderjaar. Veel is er in de achterliggende maanden gebeurd. Alleen wat van God is blijft over. De rest gaat allemaal voorbij. Laten we toch zien op de Overste Leidsman. Alleen bij Hem zijn uitkomsten.
We willen de laatste rustdag van het jaar nog wat stilstaan bij de heerlijke kerstgeschiedenis. Ach, zien we op de omstandigheden dan zouden we vrezen. Dan is er geen hoop en verwachting. Maar de kribbe wijst ons op de Zoon van God. Hij is in de wereld gekomen om zondaren zalig te maken. Zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft (Joh. 3:16). Ons probleem is echter, zo las ik bij Kohlbrugge, dat wij geen wereld willen zijn. Maar de Heere Jezus kwam in de wereld en Hij is de enige Toevlucht voor een arm volk. Alleen in Hem is vrede, vrijheid en vergeving. Kom, laat dat wegen op uw ziel.
We willen zondagmorgen eerst stilstaan bij Luk. 2:22-24. We lezen daar het volgende:
"En als de dagen harer reiniging vervuld waren, naar de wet van Mozes, brachten zij Hem te Jeruzalem, opdat zij [Hem] den Heere voorstelden; (Gelijk geschreven is in de wet des Heeren: Al wat mannelijk is, dat de moeder opent, zal den Heere heilig genaamd worden.) En opdat zij offerande gaven, naar hetgeen in de wet des Heeren gezegd is, een paar tortelduiven, of twee jonge duiven." (Luk. 2:22-24).
We lezen dat Jozef en Maria het Kind Jezus naar de tempel brengen. Het gaat dus over het Kind in de tempel. We zien twee gedachten:
a. de Heere Jezus wordt voorgesteld.
b. de dagen van de reiniging zijn voorbij.
Jozef en Maria gaan met de Heere Jezus naar de tempel. In een commentaar lazen we dat ze Hem de Heere en Zijn dienst willen weiden. Zoals eenmaal Hanna Samuel naar de tabernakel heeft gebracht, zo ook komen Jozef en Maria om hun kind Gode op te dragen. De Heere Jezus wordt geheel in de dienst van Zijn Vader gesteld. Van de kribbe loopt de weg naar de tempel in Jeruzalem. Wat is er veel te overdenken rond dit Kind op deze wijze in de tempel.
In de tweede plaats moest, volgens de wetgeving van Mozes, de kraamvouw een offer brengen in de tempel. We kunnen dat lezen in Lev. 12. Door het offer mocht de vrouw weer in de tempel komen en wat de onreinheid weggenomen. Wat een diep onderwijs zit er in deze gang. Hoe kon door de geboorte van de Heere Jezus, die Heilig is, Maria onrein zijn? Toch gaat ze naar de tempel. Haar Zoon is niet onrein van Zichzelf, maar wel omdat Hem de zonden worden toegerekend. Het betaamde Hem alle gerechtigheid te vervullen. Daarom moest ook voor Hem een reinigingsoffer worden gebracht.
Vragen
a. heeft de laatste zondag van het jaar ook betekenis?
b. wat is het allerbelangrijkste in het leven?
c. waarom gingen Jozef en Maria naar de tempel?
d. wat betekent het dat de Heere Jezus de zonden werden toegerekend?
e. wat betekent het dat Hij alle gerechtigheid moest vervullen (Matt. 3:15)?
Zondagmiddagdienst op 30 december 2018.
In deze dienst staan we weer stil bij de catechismus. We zijn gekomen bij zondag 40 over het zesde gebod. Gij zult niet doodslaan. Als we de uitleg van de catechismus lezen dat gaat het over heel veel dingen. Haat, nijd, ruzie, wrok, onheusheid, pesten op school, treiteren, negeren, boos zijn, etc. etc. vallen allemaal onder dit gebod. De Heere waarschuwt ertegen.
Ook worden door dit gebod dingen geboden. We kunnen het beste maar Paulus citeren. Hij schrijft in Gal 5:22 het volgende: "Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid." (Gal. 5:22). Liefde, lankmoedigheid, zachtmoedigheid en tal van andere zaken worden door God geboden.
We willen daarom stil staan bij het zesde gebod.
We letten op drie gedachten.
a. een waarschuwing. We gaan letten op enkele Bijbelse lijnen die over dit gebod gaan.
b. een aansporing. Op tal van plaatsten wordt in de Bijbel aangespoord om in vrede en liefde te leven. Zie Joh. 13.
c. een zegen. De onderhouding van God geboden heeft grote loon. Laten we de zegen van gehoorzaamheid niet gering achten.
Vragen
a. wat valt er zoals onder dit gebod?
b. wat heeft Gen. 4 met dit gebod te maken?
c. wat wordt door dit gebod bevolen?
d. wat heeft Job 1:1 met dit gebod te maken?
e. wie wordt in de Bijbel een zoon des vredes genoemd?
f. hoe ziet God pesten op school? Heb jij daar weleens verdriet over gehad? Wat doe je als je dat ziet of meemaakt?
Dienst op tweede kerstdag 's morgens, 25 december 2018.
Op deze dag hopen we het kerstfeest te herdenken. We weten dat God in het Oude Testament de Messias heeft beloofd. In het Nieuwe Testament is Hij gekomen. De Messias is net als God de Vader geheel God. Hij is de tweede Persoon in het goddelijke wezen. In de volheid des tijds (Gal. 4:4-5) heeft de Messias de menselijke natuur aangenomen. Kersfeest is de herinnering aan de vleeswording van het Woord. We lezen daarover in Joh. 1:14: "En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid." (Joh. 1:14)
De geschiedenis van de geboorte van de Heere Jezus vinden we in het Evangelie van Lukas. In het tweede hoofdstuk lezen we over de geboorte van Jezus. Het is opvallend dat die hoofdstuk begint met de vermelding van keizer Augustus. De geboorte van de Heere Jezus heeft een wereldomvattende betekenis. Het is wereldnieuws. Vandaar dat Augustus wordt genoemd. Het is ook heilsgeschiedenis. God kwam naar deze zondige wereld. Wat een diepe en grote gedachten liggen daarin. Lees Joh. 3:16. Zo lief heeft God deze verloren wereld gehad, dat Hij in deze wereld Zijn Zoon heeft gezonden. Ieder die in Hem gelooft, die is behouden en staat recht voor God. Ieder die deze Zaligmaker verwerpt die ligt onder de toorn van God. Een aangrijpende gedachte.
We gaan deze morgen stilstaan bij de kerstgeschiedenis. Elk jaar weer opnieuw staan we dan stil bij de gebeurtenissen die we beschreven vinden in Lukas 2. En elk jaar opnieuw hebben we deze boodschap nodig. Is het niet overbodig om elk jaar weer opnieuw aandacht te vragen voor Lukas 2? Ja dat zou kunnen als we naar de kerk komen voor informatie over de geboorte van de Heere Jezus. Die dingen zijn belangrijk, maar dat is niet genoeg. We komen naar de kerk om te horen en na te denken wat die voor mij betekent. Heb ik die Christus al persoonlijk leren kennen. Bedenk dat allen Zijn gerechtigheid ons recht stelt voor God. Het gaat dus bij kerstfeest om hele persoonlijk vragen. Ook in de catechismus vinden we dat. Luister maar:
36. Vr: Wat nuttigheid verkrijgt gij door de heilige ontvangenis en geboorte van Christus?
Antw: Dat Hij onze Middelaar is, en met zijn onschuld en volkomen heiligheid mijn zonde, waarin ik ontvangen en geboren ben, voor Gods aangezicht bedekt.
Door het geloof in de geboren Zaligmaker worden mijn zonde voor Gods aangezicht bedekt, vergeven. Dat komt omdat Jezus, het Kind van de kribbe, de Middelaar is. Wat krijgt de kribbe zo een diepe betekenis. Daar vinden we wat onze ledige en schuldige ziel nodig heeft. We gaat de eerste dienst op kerstdag daarom stil staan bij Luk 2:7. We lezen daar het volgende:
"En zij baarde haar eerstgeboren Zoon, en wond Hem in doeken, en legde Hem neder in de kribbe, omdat voor henlieden geen plaats was in de herberg." (Luk. 2:7)
We letten op de geboorte van Jezus Christus. We letten daarbij op drie gedachten:
a. de oorzaak van Zijn geboorte.
b. het feit van Zijn geboorte.
c. de zegen van Zijn geboorte.
Over de oorzaak kunnen veel dingen worden gezegd. Het belangrijkste is omdat God dit heeft gewild. Het is God plan geweest om verloren mensen door Christus en door het geloof in Hem te redden.
Over het feit staat in de tekst onder andere de Zoon, de doeken en de kribbe. Al die drie zaken hebben een diepe betekenis. De Zoon werd mens, de doeken wijst op Zijn menselijke natuur en de kribbe wijst op Zijn vernedering die zal uitmonden in het kruis van Golgotha. De kribbe en het kruis gaan wezenlijk over dezelfde dingen. Door deze vernederde Middelaar wordt aan Gods recht voldaan en schenkt de Heere genade aan schuldige mensen.
Over de zegen kunnen we zeggen dat er voor Hem geen plaats was. Niemand wilde deze Zaligmaker ontvangen. Zo is de mens. Er is geen plaats voor een vernederde Zaligmaker. Een kind in de kribbe staat ons niet aan. Maar toch komt Hij en maakt plaats voor Zichzelf. Hij maakt plaats in de wereld. Hij maakt plaats in de kerk. Hij maakt plaats in het hart. Door Zijn kracht en door Zijn Geest. Ook vandaag.
Vragen.
a. waarom moeten we elk jaar weer stil staan bij het kerstfeest?
b. waarom werd de Heere Jezus door God de Vader naar de wereld gezonden?
c. wat heeft de geboorte van de Heere Jezus met onze zonden te maken?
d. waarom wordt de Heere Jezus in doeken gewonden?
e. voor wie was er in Bethlehem geen plaats? En waarom niet?
Middagdienst op 25 december 2018, eerste kerstdag.
In deze dienst staan we nog wat meer stil bij de gebeurtenissen rond het kersfeest. Het gaat bij kerstfeest in de eerste plaats om de Heere Jezus. Hij is de Middelaar, Hij is Gods Zoon. Laten we dat vooral benadrukken. Als we sterven moeten we Hem hebben leren kennen, anders kunnen we God niet ontmoeten. Alleen door het geloof in Christus zijn we veilig. Anders niet.
Toch lezen we ook in de Bijbel over allerlei andere mensen. We lezen over goddeloze mensen. Denk aan Herodes. We lezen over godsdienstige mensen. denk aan de priesters in de tempel. We lezen echter ook van mensen die in de Heere Jezus hebben geloofd. We lezen over Jozef en Maria. Wat hebben deze twee mensen een moeilijk maar ook gezegende weg moeten bewandelen. We lezen over de herders. Wat hebben ze geluisterd naar de engelen, maar wat zijn we bovenal neergeknield bij de kribbe. Ze hebben door het geloof in de Heere Jezus hun Zaligmaker gezien en omhelsd. Gelukkige herders. We lezen ook over Simeon en Anna. Er zijn mensen die de Heere Jezus hebben nodig gekregen. Grote blijdschap is er in hun hart gekomen toen ze de Heere hebben gezien.
We willen in de middagdienst nog eens wat verder stilstaan bij Maria. Keer op keer valt het op hoe Marie door het geloof op alles heeft gereageerd. Ze onderwerpt zich bijvoorbeeld aan de hemelse opdracht. Lees maar. "En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging weg van haar." (Luk. 1:38). Ze gaat ook met Jozef mee naar Bethlehem. Keer op keer zien we bij Maria een beoefend geloof. Ze is gehoorzaam, de onderwerpt zich aan Gods weg, ze overlegt al de zaken in het hart. Daar willen we deze diens verder bij stilstaan. De tekst is:
"Doch Maria bewaarde deze woorden alle te zamen, overleggende [die] in haar hart." (Luk. 2:19)
We zien in deze woorden de kracht van het geloof.
We letten op drie gedachten:
a. het wonder van het geloof.
b. de werking van het geloof.
c. de vrucht van het geloof.
Bij het wonder denken we na over de vraag hoe het toch komt dat Maria de zaken bewaard en overlegt.
Bij de werking staan we stil het bewaren van Gods Woord, alle te zamen en tenslotte overleggende.
Bij de vrucht kijken we nog verder in het hoofdstuk over wat het allemaal heeft uitgewerkt in het leven van Maria. Lees vers 22, 33, 34, 48-49
Vragen
a. hoeveel soorten mensen komen we in de geboorte geschiedenis tegen?
b. wat hangt ook samen met het geloof in de Heere Jezus (Luk 2:10)?
c. hoe vaak komen we Maria tegen in hoofdstuk 2?
d. wat is eigenlijk het beoefenen van het geloof?
e. hoor je weleens iemand die het geloof mag beoefenen? Wat zegt die persoon dan en wat doet hij of zij?
Onderstaand een kleine nalezing op de afgelopen zondag. Van Philpot, in zijn dagboek 'Korenaren uit de volle oogst". Misschien mag het voor iemand tot zegen zijn...
Een hartelijke groet
wv