Van de predikant
Voor alle aankondigingen op deze pagina geldt uiteraard Deo Volente, zo God het wil.
Zondag hopen we in het kerkgebouw samen te komen met een predikant, enkele ambtsdragers, een organist en de koster. Meer mensen kunnen niet worden toegelaten in verband met de maatregelen tegen het coronavirus. Het is de bedoeling dat zo weinig mogelijke mensen aanwezig zijn. Alleen voor trouw en begrafenisdiensten is een kleine uitzondering gemaakt. Ik heb inmiddels wel begrepen dat vrijwel alle gemeenten zich hieraan houden. Een hele goede zaak.
We mogen samenkomen om Gods Woord te horen, te bidden en christelijke handreiking te doen. Via de giro kunt u uw liefdegaven overmaken. Het gebed vraag ook aandacht. We moeten natuurlijk in de eerste plaats bidden voor de geestelijke noden en zorgen. We reizen naar de eeuwigheid en we zullen eenmaal God ontmoeten. Wet en Evangelie preken is de opdracht van de kerk. Mensen wijzen op zonde en genade. Ook in de gebeden moet dat doorklinken. Daarnaast mogen we natuurlijk ook aan andere zaken denken. Ik noem de volgende zaken omdat verschillende mensen me erop geattendeerd hebben. We hopen te bidden voor:
1. De concrete noden en zorgen. Ook voor de blijde dingen. We denken aan de zieken, huwelijksjubileum, etc. Mocht u er bewaar tegen hebben dat uw naam genoemd wordt (AVG) wilt u dat dan aan mij doorgeven. Via de livestream kunnen heel veel mensen meeluisteren. Vandaar deze oproep.
2. Mensen die werkzaam zijn in de zorg. Op zorgverleners, vooral in de ziekenhuizen, komt heel veel af. We hopen ze te gedenken.
Mensen die ziek zijn, of families waar mensen worstelen met het coronavirus. We hebben begrepen dat dit verschillende families in ons midden raakt.
3. Mensen die geraakt worden door de economische terggang. We denken aan de vele ZZP-ers in onze gemeente. Als opeens een groot deel van de broodwinning wegvalt geeft dat diepe zorg.
4. Mensen die met gezinnen de hele dag thuis zitten. Het vergt heel veel om dag in dag uit met de kinderen in huis te verblijven. Ondertussen moet er ook nog wat aan het schoolwerk worden gedaan en moet er mogelijk vanuit huis worden gewerkt.
5. Onze zendingswerkers. Er zijn in de gemeente vier mensen werkzaam op het zendingsveld. Ook denken we aan de kinderen van de familie De Niet. Ook in andere landen is de coronavirus. En de gezondheidszorg is er vaak niet optimaal.
6. Ouderen en zwakken die meer kwetsbaar zijn voor het virus en daardoor angst bij zich hebben.
7. Mensen die verblijven in een instelling van zorg en vrijwel geen bezoek meer mogen ontvangen.
Zo zijn er heel wat zorgen die aandacht vragen. We hopen het in goede orde op te mogen dragen. Weet dat uw dienaar ook thuis de troon der genade voor de gemeente aanloopt. We hopen dat de Heere de roepstem voor vele wil heiligen aan het hart. Mocht u nog aanvullingen willen doen dan kunt u me via de mail of app wel vinden.
Tenslotte staan we stil bij Gods Woord. We gaan weer verder met de lijdensweg van Christus. Deze keer staan we stil bij Luk. 23:13-25. Dit gedeelte gaat over de overgave van Christus. We letten op drie punten:
1. het gedrag van mensen, we lopen dan na wat mensen in dit gedeelte allemaal doen. We komen Pilatus tegen, de oversten, het volk, en we missen de discipelen. Door alles wat mensen zeggen en doen blijkt schuld en opstand tegen God. Iemand die onschuldig is wordt overgegeven aan de kruisdood.
2. de weg van Jezus. Het gaat allemaal om de Persoon van Christus. Hij wordt beschuldigd, Hij moet lijden, Hij wordt afgewezen, Hij wordt overgegeven. Hij die God en mens in één Persoon is laat dit geschieden. Wat een diepe overgave komt hier openbaar. Hij is het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt.
3. het doel van God. Deze geschiedenis wordt viermaal in de Bijbel geschreven. Christus voor Pilatus. De mensen willen Jezus doden. Jezus heeft zich over. Maar God heeft ook een doel. Alles wordt door God bestuurd, hoewel God niet de oorsprong is van het kwaad. Toch bereikt God zijn doel. Petrus wijst daarop in de Pinsterpreek (Hand. 2:22-24). Deze tekst geeft uitleg aan de dingen die hier plaatsvinden. Het doel van God is de eer van Zijn Naam, de verheerlijking van Christus en de redding van zondaren door het geloof in Hem.
Liturgie
25:2/22:10,11/31:11/32:4
Luk. 23:1-25
Tekst: vers 13-25
Lezen: 24-25
Dienst voor zondagmiddag 29 maar 2020.
In de middagdienst gaan we verder met de catechismus. We zijn toegekomen aan zondag 14. Deze zondag gaat over de nederige geboorte van Christus. Het gaat dus over de geboorte van de Middelaar. We letten op twee punten:
1. de komst van de Middelaar.
2. de zegen door de Middelaar.
Geve de Heere dat we een gezegende dienst mogen hebben. Voor heel veel mensen thuis, voor enkelen in het kerkgebouw. De Heere is aan tijden en plaatsten niet gebonden. Hij geve Zijn zegen.
Liturgie
89:2/2:7/97:6,7/95:2/90:9
Gal. 4:1-19
NGB art 26
Zondag 14
Bovenstaande preek is gehouden door H. Kohlbrugge op 21 oktober 1849 in verband met een toen heersende pestepidemie.
Er is veel van te leren.
hart groet
wv
Het coronavirus heeft meer en meer gevolgen voor het dagelijkse leven. Mensen worden ziek, ziekenhuizen kunnen niet meer alle mensen helpen, in winkels wordt gehamsterd en op straat is het stil geworden. Ook zijn er allerlei maatregelen genomen om de verspreiding van het virus te voorkomen. Grondregel is dat we een ander op ongeveer 1,5 meter van ons houden. Dat geldt ook voor het samenkomen in de kerk. Onze kerkzaal is redelijk groot dus daar kunnen wel ongeveer 100 mensen in. Daarom hopen we zondag aanstaande op de manier zoals dat elders op de site is gemeld kerk te houden. Via de livestream kunnen anderen meeluisteren en mee samenkomen. Laat ieder zich wel aan de aanwijzingen houden. Het virus is zeer besmettelijk en we staan volgens de deskundigen aan de vooravond van een grote uitbraak in Nederland. Alertheid is dus geboden. Laten we echter vooral niet vergeten de Heere aan te lopen. Bidden is in deze tijden wel heel belangrijk. De Heere heeft ons iets te zeggen, hoewel we ook moeten oppassen om zomaar allerlei duidingen te geven. Misschien moeten we daar later, als het leven weer enigszins zijn normale gang heeft genomen, maar eens diep over nadenken. En ook ons gedrag dan aanpassen aan de dingen die we geleerd hebben.
We komen zondag samen en we luisteren mee om Gods Woord te horen. Sommigen hebben speciale boetepreken gehouden en geschreven. Dat lijkt mij een uitstekende zaak, hoewel ik er zelf de voorkeur aan geef om zoveel mogelijk het normale patroon te volgen. Is het geen wonder en is het geen boodschap dat we in deze omstandigheden nog kunnen samenkomen en thuis kunnen meeluisteren om woorden van God te horen. Op de biddag hebben we gehoord: Heere leer ons bidden. Laten we met dergelijke woorden Gods maar tot onszelf inkeren. Afgelopen zondag hebben we gehoord: Ik heb grotelijks begeerd dit Pascha met u te eten. Hebben we dergelijke woorden onthouden? Hebben we de woorden laten terugkomen in onze gedachten? Hebben we de woorden gebruikt voor onze gebeden? Geloven we eigenlijk nog wel dat het woorden van God zijn voor zondige mensen? Laten we het wonder en de betekenis van de reguliere bediening van Gods Woord niet onderschatten. In alle moeilijkheden gaat het niet om veel, lang of diep. Maar het gaat om waarheid en klaarheid. Als Christus heeft begeerd, wat is dan onze begeerte geweest? Probeer dat eens te overwegen voor u zelf.
We gaan zondag weer stilstaan bij het lijdensevangelie. Het gaat in dat Evangelie om de Persoon van de Heere Jezus. Om Zijn Persoon gaat echt alles. Alles want ons van Hem afhoudt is zonde. Alles wat ons dichter bij Hem brengt is van God. We kunnen over Christus lezen, praten en denken. Dat zijn kostelijke zaken. Maar Paulus wilde Hem kennen (Filip. 3:10). Kennen is hier een ander woord voor daadwerkelijk geloven en op Hem vertrouwen. Wat is dan het lijdensevangelie een diepe en heerlijke boodschap. Daar komt God met een Zaligmaker voor goddeloze mensen. Ach, laat toch niemand denken dat er bij Christus voor hem of haar geen plaats is. Hij heeft menigmaal zondige mensen bijeen willen vergaderen (Luk 13:34), maar zij hebben niet gewild. De Heere echter was volkomen bereid om welke zondaar ook te ontvangen en te behouden. Daarvoor kwam Hij naar deze verloren wereld. Daarvoor heeft Hij geleden, gestorven en opgestaan.
We willen stilstaan bij de worsteling van de Heere Jezus in Gethsémané. We vinden dit beschreven in Luk. 22:39-46. Ook in Matt. 26:36-46 en Mark. 14:32-42 wordt deze gebeurtenis gemeld. Lukas is wat korter dan de andere evangelisten. En let eens op alle verzen die Lukas beschrijft. In elk vers is Jezus het onderwerp. Hij gaat uit, vers 39, Hij spoort Zijn discipelen aan tot bidden, vers 40, Hij knielt neer…. En zo verder. Het gaat in deze geschiedenis alleen en geheel om Christus. Zijn Borgwerk is de kern van het Evangelie. We gaan letten op de zielsworsteling van Christus. We staan stil bij drie punten:
1. de noodzaak van deze worsteling.
2. de aard van deze worsteling. Vooral de eenzaamheid en de angst voor de Heere vallen op.
3. het doel van deze worsteling. Het is een voorbereiding op wat verder deze nacht en de dag erop zal volgen. Het blijkt dat de Heere gereed en gewillig is om het grote werk der verzoening te volbrengen.
Geve de Heere ons dat we een gezegende zondag mogen hebben. Graag bevelen ik me in uw voorbede aan (zie Ef. 6:19).
Liturgie
40:4/22:6,7,8/55:3/57:7
Luk. 22: 39-53 39-46
Dienst op zondagmiddag 22 maart 2020.
In deze dienst gaan we weer verder met de behandeling van de catechismus. Ook hier volgen we weer het gewone patroon. Wat hebben we meer nodig in onze tijd dan houvast, troost. Wel in de catechismus krijgen we onderwijs over de enige troost. En dat 52 zondagen lang. Ooit zei Kohlbrugge op zijn sterfbed: de eenvoudig Heidelberger houdt daaraan vast. Laten we dat advies maar trouw volgen.
We zijn toegekomen aan zondag 13. Die zondag gaat over de heerlijkheid van Christus. We denken na over twee belangrijke namen van de middelaar: Zoon van God en Heere. In beide namen schittert weer iets door van de heerlijkheid van Zijn Persoon. Het ware geloof is gericht op deze Zaligmaker. Het ware geloof vindt in zichzelf helemaal niets, niets. Het ware geloof gaat uit zichzelf en vindt rust in Christus en in Hem alleen. De Heere lere ons dit persoonlijk en bevindelijk verstaan. Het is de enige troost in leven en in streven. Wat is het groot en onbegrijpelijk als arme zondaren leunend op de Zaligmaker eenmaal mogen binnen komen in het huis van de Vader. Het is de enige en troostrijke wetenschap. Ook vandaag.
Liturgie.
144:1/2:7/145:2,3/147:6/146:8
Efeze 3
Zondag 13
NGB art 25.
Mail: wvisscher@kliksafe.nl
App: 0637250490
Dienst op zondagmorgen 15 maart 2020.
Deze zondag heeft een opmerkelijk karakter. Door de coronavirus en de maatregelen van de overheid kunnen we alleen samenkomen in een ruime ruimte met maximaal 100 mensen. Het is de bedoeling dat mensen ruim van elkaar zitten zodat we mogelijk de virus niet overbrengen op anderen. De kerkenraad wil voluit gehoor geven aan de maatregelen van de overheid. Op deze website kunt u lezen hoe we zondag a. s. bijeen zullen komen en hoe we mee kunnen leven met de dienst. Via internet kunnen de diensten beluisterd worden.
We willen deze morgen verder gaan met het lijdensevangelie. We gaan stilstaan bij Luk. 22:14-20. We horen in deze woorden het verlangen van Christus naar het Avondmaal. We letten op drie punten:
1. de aard van dit verlangen. Vers 14-15.
2. de reden voor dit verlangen. Vers 16-18
3. de tekenen bij dit verlangen. Vers 19-20
De Heere geve ons een gezegende zondag in Zijn gunst.
Liturgie.
27:3/25:2,3/22:5/16:6
Luk. 22:1-23
Dienst op zondagmiddag 15 maart 2020.
In deze dienst gaan we verder met de behandeling van de catechismus. We zijn toegekomen aan zondag 12. Deze zondag gaat over de ambtsnaam van de Middelaar. Hij is Christus, de Messias, de Gezalfde.
Door Zijn Vader is de Middelaar tot ambtsdrager aangesteld. De middelaar heeft de drie ambten van profeet, priester en koning vervuld. In deze ambten komen we het volle werk van Christus als Middelaar tegen.
Het gaat dus over de ambtsnaam van Christus.
We letten op twee punten:
a. de naam Christus.
b. de naam christen.
Liturgie.
73:13/2:7/72:1,6,7/72:8/75:6
Filip. 2:1-18
Zondag 12
Art 24 NGB.
Aan dit item wordt nog gewerkt!
Aan dit item wordt nog gewerkt!
De jaarlijkse biddag mogen we houden om de Heere aan te roepen voor de zorgen en noden in het komende jaarseizoen. We leven in een welvarende wereld en het lijkt niet zo vanzelfsprekend dat we God in alles nodig hebben. Het is echter het duidelijke onderwijs van de Bijbel. Trouwens, ook de heersende coronavirus bepaalt ons bij de kwetsbaarheid van mensen. Een enkele virus houdt de hele wereld in zijn greep. Wat zou het groot zijn als mensen erdoor tot bekering kwamen.
We willen in de middagdienst stilstaan bij Lukas 11:1-13. De kinderen op de basisschool hebben daar al over gehoord. Vorig jaar hebben we Luk. 11:9 en 10 overdacht. Dit jaar willen we onze aandacht richten op het eerste deel van dit hoofdstuk: vers 1-8.
Het gaat in dit gedeelte over gebedsonderwijs. De Heere Jezus onderwijst de discipelen in de plicht van het aanhoudende bidden. We willen stilstaan bij drie gedachten:
1. de noodzaak van het gebedsonderwijs.
2. de inhoud van het gebedsonderwijs.
3. de zegen op het gebedsonderwijs.
Geve de Heere dat we een goede dienst mogen hebben.
Liturgie
141:2,9/48:6/GH:1,5,10/143:8/66:10
Luk. 11:1-13
Belijdenis van Nicéa
Dienst in de avond 11 maart 2020, biddag.
In de avonddienst staan we stil bij Psalm 102. Psalm 102 is een gebeds- en boetpsalm. Anderen noemen het een klaagpsalm. Hoe dan ook het is een gebed van de dichter die zich in nood bevindt. De Psalm is ontstaan in de tijd van de Babylonische ballingschap. Deze Psalm werd volgens een Joods geschrift, de Misjna, gebruikt voor een ‘dag van vasten en gebed en om regen in een tijd van droogte’. We letten vooral op vers 13 en 14.
In de Psalm horen we de dichter uit de diepte roepen tot God. Zijn leed en ellende is groot. In de verzen 4-12 kunnen we daarover lezen. De dagen van de dichter zijn vergaan als rook. Of zoals we in een andere vertaling lezen: mijn dagen zijn als rook vervlogen. De dichter ziet zichzelf als een verkoold stuk hout in een uitgebrande haard. Krachtige beelden worden gebruikt om de ellende, in Babel, uit te drukken. In vers 13 komt dan de wending in het gebed. Maar Gij Heere… zo horen we uit de mond van de dichter. Gij zult opstaan… Gij zult u ontfermen… De dichter brengt de beloofde verlossing uit Babel in herinnering. We willen daarom stilstaan bij het gebed om verlossing. We letten op drie punten.
1. de noodzaak van dit gebed.
2. de grond voor dit gebed.
3. het doel van dit gebed.
Liturgie
99:5,6/102:7,8,9/106:3/107:11
Psalm 102 vers 13-14
Artikel 23 van de NGB.
Op deze zondag zouden we voorbereiding hebben op het Heilig Avondmaal. Gelet op de coronavirus en ook gelet op de aanbevelingen van overheidswege heeft de kerkenraad besloten dit niet door te laten gaan. Er zal dus dv 15 maart 2020 geen Avondmaal worden gehouden. Een roepstem die ons bepaald bij de nood der tijd.
We gaan verder met het overdenken van het lijdensevangelie. We weten dat het lijden, sterven en opstading van de Heere Jezus de kern is van de leer der verlossing. Door Zijn Godheid kon Christus het lijden volbrengen en weer opstaan. Door Zijn mensheid was Hij bekwaam om te kunnen lijden. Laten we het Evangelie van de gekruisigde Christus altijd voor ogen houden.
We staan deze zondag stil bij Jesaja 53. Jesaja wordt wel de Evangelist van het Oude Testament genoemd. Wat heeft hij diep mogen zien in het borgwerk van Christus. Het is als het ware of hij erbij heeft gestaan. Vooral in Jesaja 53 komt dit naar voren.
Jesaja 53 gaat over de Knecht des Heeren. Er is soms onduidelijkheid over wie die Knecht precies is. Vanuit het Nieuwe Testament weten we zeker dat hiermee de Heere Jezus wordt bedoeld. Ook de tekst zelf geeft daar alle aanleiding tot. Immers door Zijn hand zal het welbehagen voortgaan. Hij zal ook zeer verhoogd worden. Allemaal zaken die in het leven van de Heere Jezus volledig vervuld zijn. Maar het Nieuwe Testament geeft heel duidelijk aan dat de Knecht de Heere Jezus is. We kunnen dat lezen in Hand. 8 vers 35 waar Filippus erop wijst dat met de Knecht des Heeren de Heere Jezus wordt bedoeld.
De lijdensweg van de Heere Jezus wordt in Jesaja 53 uitvoerig beschreven. We weten dat de Heere tot zonde is gemaakt (2 Kor. 5:21). Hij droeg de last der zonde weg. Laten we niet vergeten dat God de zonde wil vergeven als daar voor betaald wordt. De Heere Jezus heeft in plaats van Zijn kinderen betaald. Alle zonden heeft Hij op Zich genomen en ervoor betaald. Zonde is dus geen geringe zaak. Er moet voor betaald worden. Laten we dat altijd bedenken.
De Heere is heel diep vernederd. Daar willen we deze zondag bij stilstaan. We gaan letten op Jesaja 53 vers 3. We lezen daar het volgende:
Hij was veracht en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht, en wij hebben Hem niet geacht.
Deze tekst is een profetie over de lijdende Messias. We letten op twee punten.
a. de vernedering van de Messias.
b. de verachting van de Messias.
Liturgie
10:1/22:1,2,3/35:6/38:22
Jes. 53 vers 3
In deze dienst zal het sacrament van de Heilige Doop worden bediend. De doop is het sacrament van inlijving in de christelijke gemeente. Door doop het geboorte zijn we lid van de christelijke kerk. De doop is dus van grote betekenis. Het water van de doop wijst op het bloed van Christus. Dit bloed neemt de zonde weg. Christus heeft met Zijn leven betaald voor de zonde. Daarom kan God, op grond van het werk van Christus, zonden vergeven. Christus is de enige Verlosser van verloren mensen.
We willen in deze dienst ook aansluiten bij de doop. We gaan stilstaan bij Mattheus 21:15-16. We lezen daar het volgende:
15 Als nu de overpriesters en schriftgeleerden zagen de wonderheden die Hij deed, en de kinderen, roepende in den tempel en zeggende: Hosanna den Zone Davids! namen zij dat zeer kwalijk,
16 En zeiden tot Hem: Hoort Gij wel wat dezen zeggen? En Jezus zeide tot hen: Ja; hebt gij nooit gelezen: Uit den mond der jonge kinderen en der zuigelingen hebt Gij U lof toebereid?
De mensen in Israël hebben Hosanna geroepen. Hosanna betekent letterlijk help toch, help nu. Het is een soort vreugde uitroep geworden over Gods daden. Een dag later roepen ook jonge kinderen dit over de Heere Jezus in de tempel. Tegen dit roepen komt veel verzet van de kant van de officiële godsdienst in Israël. De Heere echter heeft een bijbels antwoord op de kritiek.
We staan deze middag stil bij de lof des Heeren. Hosanna. We letten op:
a. de brengers van deze lof. Kinderen, jonge mensen, gelet op het grondwoord van zeg ongeveer 10 jaar oud.
b. het verzet tegen deze lof, we lezen over overpriesters en schriftgeleerden die het de jonge kinderen zeer kwalijk nemen dat ze hosanna roepen.
c. de goedkeuring van deze lof. De Heere Jezus verbiedt de kinderen zijn lof te verkondigen. Integendeel, Hij ziet daarin de vervulling van Gods Woord uit Psalm 8.
Liturgie
81:12/2:7/105:5,134:3/8:1,2,3,4/8:9
Matt 21:1-17 15-16
NGB art 22
(8 items) | 1 |