Bericht historie
21
09:30 uur, ds. W. VisscherApr
21
16:30 uur, ds. W. VisscherApr
24
19:30 uur, ds. W. VisscherApr
Geen nieuwsberichten beschikbaar
Van de predikant
Voor alle aankondigingen op deze pagina geldt uiteraard Deo Volente, zo God het wil.
31 december 2016 - Preek voor zaterdag 31 december 2016.
Oudjaar is een opmerkelijk moment in het kerkelijke leven. Het is een moment om terug te zien en om stil te staan bij de dingen waar het echt om gaat. Eigenlijk moeten we dat alle dagen doen. Het heeft eigenlijk niet zoveel om hakken als we alleen op bijzondere dagen maar stilstaan bij de wezenlijke dingen. Ik las bij ds. J.P. Paauwe dat we wat tijd nodig hebben om te werken, wat tijd om te rusten en wat tijd voor ontspanning en dat we de rest maar het beste kunnen besteden aan de eeuwige dingen. Een mens is op reis naar de eeuwigheid. Het is niet zo best als de eeuwige dingen maar weinig beteken in ons leven. Dat wijst mogelijk op verharding en het missen van Gods genade. Bidden, mediteren, opgaan naar Gods huis, nadenken over eeuwige dingen, lezen van de Bijbel zijn allemaal zaken die horen bij de eeuwige dingen. Laten we daar onze tijd aan besteden.De laatste dag van het jaar staan we stil bij de vraag waar het omgaat. We hebben als tekst gekozen: 1 Petr. 1:13. Deze tekst gaat over hoop op de genade van God. Nadat Petrus eert de grote voorrechten van de gelovigen heeft opgenoemd, gaat hij daarna aansporen en vermanen. Het Evangelie is geen boodschap die we voor kennisgeving kunnen aannemen. Het Evangelie is Gods aanbod van zaligheid voor zondaren. In het Evangelie komt God tot zondige mensen. Het is Gods bedoeling dat mensen die boodschap ernstig nemen. Het moet een diepe klem worden in ons leven. Heel veel mensen wensen allerlei zaken. Maar wensen helpt een mens niet verder. Gods kinderen worden onder een diepe klem gebracht. Er moeten dingen in hun leven geschieden die nodig zijn, maar die ze zelf niet tot stand kunnen brengen. Het is Gods Geest die een mens leert wat nodig is en wat er bij Christus te krijgen is.
We letten oudjaar op de hoop van de kerk.
We staan stil bij twee gedachten
a. de aard van deze hoop.
b. de inhoud van deze hoop.
25 december 2016 - Preken voor zondag 25 december 2016.
In de eerste plaats is het deze dag de rustdag. Die dag is door God ingesteld om Zijn Woord te horen en naar de gemeente Gods naarstig (ijverig) te komen. Met alle aandacht voor het kerstfeest moeten we dat niet vergeten. Uiteindelijk is de rustdag de door God ingestelde dag. Kersfeest hebben wij mensen, om goede redenen uiteraard, ingesteld. Laat de komende zondag dus in de allereerste plaats een rustdag zijn waarop we mogen herdenken dat Christus is opgestaan uit de doden. De rustdag in het Nieuwe Testament wijst op het volbrachte werk van Christus.Vanzelf staan we deze dagen ook stik bij de geboorte van de Heere Jezus. De bijbel spreekt in dit verband over de vleeswording van het Woord (Joh. 1:14). De tweede Persoon in het goddelijke Wezen heeft de menselijke natuur aangenomen. Hij zal die natuur ook nooit meer afleggen. In Christus is God zeer hoog. Maar Hij is ook zeer nabij. Dat is het geheim van kerstfeest. God de Zoon bleef Wie Hij was, namelijk God en is mens geworden en heeft onder ons gewoond.
We willen, zoals gebruikelijk eerst stilstaan bij het kerstwonder. Op zondagmorgen gaat de preek dus over Lukas 2. Deze keer willen we vooral de aandacht bepalen bij de komst en de boodschap van de geboren Koning. De tekst is Lukas 2: 7-12. We staan dan stil bij de komst van de Middelaar in het vlees. We letten op twee gedachten:
1. De geboorte van de Middelaar.
2. De boodschap van de Middelaar.
In de middagdienst gaan we weer verder met het Evangelie naar de beschrijving van Mattheus. In hoofdstuk twee lezen we vier belangrijke momenten in het prille leven van de Heere Jezus. De geschiedenis van de wijzen hebben we in 2013 reeds behandeld en dat gaan we niet opnieuw doen. We kijken verder in dit hoofdstuk en lezen dan over de vlucht van de Jozef en Maria naar Egypte, Matt. 2:13-15. Het thema is die middag: de vlucht naar Egypte. We staan dan stil bij drie gedachten.
1. de boosheid van Herodes, vers 13
2. de wijsheid van God, vers 14
3. de troost voor de kerk, vers 15.
Op maandag, tweede kerstdag, hopen we ook weer samen te komen. We gaan dan verder met de geschiedenis in Mattheus 2. We komen dan bij de kindermoord in Bethlehem. Wat een schrikkelijke gebeurtenis. Overigens een gebeurtenis die zich daarna nog vele malen heeft herhaald. Ook vandaag de dag komen we honderden kinderen om door oorlog, honger, moord. De wereld is nog niets veranderd. De zonde woekert nog steeds voort. Wat hebben we toch een radicale verlossing nodig.
Het overdenken van deze stof, Matt. 2:16-18, geeft veel gedachten. Wel is het belangrijk om te weten dat als Mattheus citeert uit het Oude Testament we die tekst dan ook moeten opzoeken en verder lezen! Mattheus citeert Jer. 31:15. We moeten voor de uitleg er vers 16 en 17 wel bijlezen. Trouwens tot op de dag van vandaag citeren de Joden het Oude Testament. En als ze één tekst citeren dan is het de bedoeling dat de hoorder of lezer zelf in de profetie verder leest. Verder lezen geeft ook een belangrijke sleutel voor de uitleg van deze ingrijpende geschiedenis.
We staan dus maandag stil bij de kindermoord in Bethlehem.
we letten op drie gedachten:
1. schrikkelijk, want hiertoe is een mens, wie dan ook, kennelijk in staat als God hem of haar loslaat.
2. aangrijpend, want wat moet er omgegaan zijn in de harten en hoofden van de ouders die dit overkwam en vandaag nog overkomt.
3. bemoedigend. Want lees maar verder in Jer. 31. God zal Zijn volk vertroosten en de kwaaddoeners zeker en rechtvaardig straffen. Herodes en alle die hem volgen zullen Gods rechtvaardig oordeel niet ontlopen. God is een God van recht en genade. Dat wil kerstfeest onderstrepen.
18 december 2016 - Preken voor zondag 18 december 2016.
Deze zondag zal het Heilig Avondmaal worden bediend. Dit Avondmaal wijst op de gekruisigde Christus. In het Avondmaal herdenken we de noodzaak en de betekenis van de dood des Heeren. De kruisdood was nodig om zondaren te verzoenen met God. De kruisdood is een Romeinse executie. Het is niet gering om een dergelijke executie mee te maken. Dat geeft, als het goed is, een diepe indruk van onze verlorenheid en zondigheid. Wij immers hebben deze dood verdiend. Het geeft ook een indruk van de grootheid van het offer van Christus. Zover moest en wilde Hij gaan om Zijn kinderen te redden van de dood, de duivel en de zonde. Het is niet in woorden uit te drukken wat Christus heeft gegeven voor Zijn gemeente. Hij was rijk en werd arm opdat wij door Zijn armoede rijk zouden worden (2 Kor. 8:9). Wat een wijsheid en kracht blijkt er in de verzoening van zondaren met God door Christus.We hopen zondagmorgen stil te staan bij de lofzang van Maria. We staan stil bij Luk. 1 vers 47. Het gaat om de verwondering van Maria. We letten dan kort op drie punten:
1. een gelovige verwondering. Maria zegt in het begin van haar lofzang tot vijf keer toe: mij of mijn. Christus is haar persoonlijke Zaligmaker. 'Mijn' is de taal van het ware geloof. Het ware geloof is een gave die een mens doet 'uitgaan uit zichzelf' en de aangeboden zaligheid in Christus doet aannemen. Op dat oprechte aannemen komt het aan. Dan en alleen dan kunnen we met vrucht en zegen aan het Avondmaal deelnemen. Dan en alleen dan is een zondaar ook echt vernederd en ootmoedig. Zonder dit geloof is het onmogelijk Gode te behagen.
2. een heilrijke verwondering. Maria verheugt zich 'in God' en in 'mijn Zaligmaker'. God en Zaligmaker wijzen op de diepe inhoud van het Evangelie. God is in Christus naar deze wereld gekomen. In de Persoon en het werk van Christus ligt de volkomen zaligheid van de kerk. Ach, er zijn velen die roemen in zichzelf, in mensen, in belevenissen. Heimelijk of meer openbaar stelt men zijn gronden op dingen in de mens. Wat is dat aangrijpend. Wat komt dat helaas ook veel voor. De gelovigen worden overal vanaf gebracht. Die kunnen zichzelf niet meer redden. Die moeten geholpen worden. Door een almachtige, enige en gewillige Zaligmaker. Christus, de geboren Koning is daartoe geheel bereid. Wat is dat een heilrijke boodschap voor zondige mensen. Deze ontvangt zondaars en eet met hen!
3. een blijde verwondering. We lezen in de tekst: mijn geest verheugt zich. Er is vreugde in het hart van Maria. Ondanks alle schande en droefheid mag ze zich verblijden in Gods weg. Schande zal Maria heel veel moeten dragen. Een zwangere maagd is natuurlijk voor het verstand niet te begrijpen. Alleen de hemel kan ons daarvan overtuigen. Jozef mocht het leren. Maria mocht het ondervinden. En dat geeft de weg van God geen aardse, maar geestelijke blijdschap. Dat is een heel opmerkelijke blijdschap. Dat is blijzijn temidden van droefheid. Dat is vreugde in God. Hier op aarde is dat altijd ten dele. Maar eenmaal komt de dag dat die vreugde niet zal ophouden. Naar die dag kunnen Gods kinderen soms met heet verlangen uitzien. Wat zal dat heerlijk zijn om samen met al de heiligen de Heere eeuwig de lof en de eer te mogen toebrengen. Die vreugde doet al ons leed verzachten, kom, reisgenoten, het hoofd omhoog. Christus heeft overwonnen en daarom is de overwinning zeker, in Hem die ons heeft liefgehad.
In de middagdienst hopen we een nabetrachting op het Avondmaal te houden. In deze dienst willen we ook het Adventevangelie nog weer centraal stellen. Daar gaat het immers in de kerk allemaal om. We kunnen met veel dingen bezig zijn, maar de kern van de bijbelse boodschap is verzoening met God, door de Persoon en het werk van Christus. Alles daarbuiten heeft maar betrekkelijke waarde. Soms heeft het helemaal geen waarde. Laten we overal de eeuwigheid maar naast leggen. Dan blijft er niet zoveel van waarde over!
We willen stilstaan bij Matt. 1 vers 23. Deze tekst gaat over de Naam Immanuël. Jezus heeft vele namen. Al die namen drukken de rijkdom en de betekenis van Zijn Persoon en Zijn werk uit. Zo ook de Naam Immanuël. We letten dus in de middagdienst op de naam Immanuël. We staan stil bij twee gedachten:
1. de noodzaak van deze Naam.
2. de rijkdom van deze Naam.
14 december 2016 - Bijbellezing voor woensdag 14 december 2016.
We zijn toegekomen aan de Jesaja 22. We hebben in de achterliggende hoofdstukken nagedacht over Gods oordeel over Egypte, Babel, Edom en Arabië. Dat zijn allemaal heidense volken. Het is daarom wel opvallend dat deze keer aandacht wordt gevraagd voor Jeruzalem en voor het volk van Juda. Het volk van Juda is geen heidens volk. Dit volk weet dus wat God van hen vraagt in Zijn wet en in Zijn inzettingen. Helaas leeft het volk in opstand tegen God. En daarom zal ook het volk van Israël met Gods oordelen worden gestraft. Vandaar dat we lezen over de last tegen Jeruzalem (vers 1, 10). Het is opmerkelijk hoe de profetie begint. We lezen over het dal des gezichts, (vers 1). Jeruzalem wordt een dal genoemd. Een opmerkelijke aanduiding voor een stad die op een berg ligt. De Heere wil met dit woord wijzen op de geestelijke laagdheid waarin het volk van Israël zich bevindt. Het volk trekt zich weinig aan van de oordelen van de Heere. We lezen in dit gedeelte dat ze tegen elkaar zeggen: "laat ons eten en drinken, want morgen zullen wij sterven" (vers 13). Ook lezen we in dit gedeelte dat het volk zich niet bekeert tot de Heere. We lezen in vers 11 het tweede gedeelte het volgende: "maar gij zult niet opwaarts zien op Dien, Die zulks gedaan heeft, nog aanmerken Dien, Die die het van verre tijden geformeerd heeft". Alle oordelen halen niets uit in het volksleven van Israël. En daarom zullen de oordelen en de straffen zeker komen (vers 14). We willen in deze bijbellezing stilstaan bij Jesaja 22 vers 1-14. Het gaat in dit gedeelte over de over profetie over Jeruzalem. We staan stil bij vier gedachten:1. een diepe droefheid, 1-4.
2. een ernstige aankondiging, 5-10.
3. een aangrijpende verharding, 11 - 13.
4. een zekere ondergang, 14.
Laten we vooral letten op de onbekeerlijkhied van het volk van de joden dwars door alle oordelen heen. En dat dit Jesaja zeer heeft geschokt. En laten we vooral ook bedenken dat Gods oordelen twee kanten hebben. Het is de ondergang van alle goddelozen, maar het is tevens het uitzien van Gods kerk. De Heere is een God van recht. Hij ziet het kwaad niet door de vingers. De rechtvaardigen kunnen zich verblijden in Gods oordelen, omdat die oordelen voor hen gedragen zijn door Christus.
11 december 2016 - Preken voor zondag 11 december 2016.
In de morgendienst hebben we een voorbereidingspreek op het Heilig Avondmaal. Ook staan we stil bij de komende Zaligmaker. In de advent weken heeft dit onze aandacht. De tekst voor deze zondagmorgen is genomen uit het evangelie naar de beschrijving van Matheus. We staan stil bij het eerste hoofdstuk en daarvan het 21e vers. In deze tekst lezen we de aankondiging van de geboorte van de Heere Jezus. We staan stil bij de nood, de genade en de redding. In de volheid des tijds heeft God Zijn Zoon naar deze wereld gezonden. Het kerstfeest bepaalt ons bij de komst van Christus in het vlees. Die komst is eeuwen lang beloofd. En op Gods tijd is de Zaligmaker gekomen. God heeft zijn liefde geopenbaard (Joh. 3:16).In de middagdienst staan we stil bij de heilige doop. De kinderen van de gemeente worden gedoopt omdat ze in het verbond van God zijn begrepen. Het is een groot voorrecht dat onze kinderen gedoopt zijn. De doop wijst op de grootheid en de heerlijkheid van God. Die grootheid en heerlijkheid wordt ook bezongen in de psalmen. We staan daarom deze middag stil bij psalm 145. In deze psalm wordt niet de lof van de mens bezongen. Ook wordt niet de lof van de aardse goederen bezongen. De lof van God wordt bezongen. We staan daarom stil bij de lof des Heeren. En we letten op de aard van deze lof. Daarnaast staan we stil bij de inhoud van deze lof. De dichter wil de wonderen van zijn God vermelden. We kunnen dan denken aan het wonder van de schepping. Kunnen ook denken aan het wonder van de zorg van God voor deze wereld. Het gaat echter bovenal om Gods verlossingsdaden. Deze verlossingsdaden hebben gestalte gekregen in de zending van Gods Zoon naar deze wereld. En deze daden krijgen door de heilige Geest gestalte in het hart. Waar dat plaatsvindt kan een zondaar alleen maar zingen van Gods lof.
(5 items) | 1 |